تورم باید خیلی وقت پیش تک‌رقمی می‌شد
به گزارش سرویس پیشخوان خبرگزاری رسا، ورم باید خیلی وقت پیش تک‌رقمی می‌شدقیمت در اقتصاد یکی از مؤلفه‌های مهم است و کشف دقیق آن می‌تواند بر رفتار مصرف‌کننده و تولیدکننده اثرگذار باشد و در نهایت وضعیت مطلوبی را برای تولید و مصرف به همراه آورد، به‌طور نمونه در بازار امروز که دنیا به شکل آنلاین روی کالاها ارزش‌گذاری می‌کند به محض تغییر بهای نهادهای تولید قیمت نیز تعدیل می‌شود، در این بین در کشورهای توسعه‌یافته برای آنکه انحصارها نتواند بر تعیین بهای کالا به شکل مصنوعی تأثیر بگذارد، سازمان‌های قوی برای رصد بازار و شرکت‌های تولیدکننده کالا وجود دارند تا به محض شکل‌گیری انحصار این سازمان‌ها ورود کنند و موانع شکل‌گیری مجدد رقابت سالم را برای کشف دقیق بهای کالا در بازار فراهم آورند. در ایران نیز مدتی است دولتمردان می‌گویند قیمت کالاها باید شناور شود، اما شناور شدن قیمت کالا به چه معناست، آیا بازارهای ایران که عمدتاً تحت سلطه انحصارگران قرار دارند و اصل رقابت نیز از سوی هیچ مرجعی به شکل واقعی مورد حمایت قرار نمی‌گیرد، امکان شناو‌سازی و آزاد‌سازی بهای کالا در بازارها وجود دارد؟
همانطور که گفته شد امروزه در دنیا بهای کالا بر حسب قیمت تک‌تک نهاده‌های تولید تعیین می‌شود و اگر به هر دلیلی یکی از نهاده‌های تولید تغییر کند، بهای کالا نیز دستخوش تغییر می‌شود که این تغییر می‌تواند در جهت منفی یا مثبت باشد. اگرچه دولتمردان معتقد به شناور‌سازی قیمت‌ها در بازارهای داخلی هستند، اما رفتار آنها نشان می‌دهد اعتقادی به شناور‌سازی قیمت‌ها ندارند و منظورشان از شناور‌سازی فقط و فقط افزایش بی‌ضابطه قیمت کالا و خدمات در بازارهاست.
بررسی‌ها نشان می‌دهد طی دو سال اخیر به دلیل رکود در اقتصاد جهانی و همچنین افت قابل ملاحظه قیمت نفت از بیش از 100دلار به محدوده 28 دلار همه بازارها روند معکوسی را در قیمت‌ها تجربه کرده‌اند و در این میان کشورهایی که مبنای قیمت‌گذاری در اقتصادشان قیمت‌های جهانی کالا است به نسبت افت قیمت جهانی کالا، در بازارهایشان قیمت محصولات را تعدیل کرده‌اند اما به‌رغم این موضوع در ایران هیچ یک از کالاها با افت قیمت مواجه نشده است.
قیمت جهانی نفت طی دو سال گذشته از حدود 120 دلار در هر بشکه به محدوده کمتر از 30 دلار افت داشته است، یعنی قیمت در این بازار به یک‌سوم کاهش پیدا کرده است که این افت به دلیل ضریب نفوذ انرژی در تولید هر نوع کالایی، بالطبع بر قیمت تمام شده کالاها اثر داشته و قیمت کالاها را تعدیل منفی کرده است. تورم در دنیا و بازارهای بین‌المللی طی دو سال فعالیت دولت یازدهم روند معکوسی را به خود گرفته است و چون دنیا روی اصل رقابت فعالیت می‌کند شرکت‌ها نیز سعی می‌کنند در زمان رکود اقتصاد، قیمت تمام شده کالا را به‌رغم حفظ کیفیت به حداقل رسانند اما در ایران در دولت حسن روحانی هیچ یک از بازارها از افت تورم در بازارهای جهانی تأثیر نپذیرفته‌اند که جای بسی تعجب دارد.
در حقیقت به نظر می‌رسد مقوله افت بهای جهانی بسیاری از کالاهای وارداتی به ایران اعم از کالاهای اولیه، واسطه‌ای، سرمایه‌ای و مصرفی از سمع و نظر مردم ایران پنهان نگه داشته شده است. این در حالی است که افت قیمت جهانی کالا دقیقاً در دولت راستگویان حادث شده و انتظار می‌رفت این دولت تمامی صنایع و تولیدکنندگان را ملزم کند که متناسب با افت قیمت جهانی، بهای کالاهای تولیدی خود را کاهش دهند. حال باید دید سود افت بهای جهانی بهای کالا را طی دو سال اخیر کدام بخش از زنجیره تأمین کالا برده است که برای این کار باید نگاهی به زنجیره تأمین کالا کرد، یعنی از واردکننده تا خرده‌فروش را مورد بررسی قرار داد و دید کدام یک از واسطه‌ها سود افت قیمت جهانی کالا را به جیب زده است.
در این بین به نظر می‌رسد مقصود دولت از طرح مباحثی چون آزاد‌سازی و شناور‌سازی قیمت‌ها تنها افزایش بهای کالا و خدمات در ایران است، زیرا اگر اینگونه نبود، قیمت بسیاری از کالاها باید در ایران با توجه به افت جهانی بهای بسیاری از کالاها طی دو سال گذشته نیز در کشور کاهش می‌یافت، از این گذشته دولت توفیق رفع تحریم‌ها را نیز داشته که این نیز باید در افت بهای کالاهای داخلی نمود کند زیرا هزینه واردات بین 10تا 15 درصد کاهش یافته است./998/102/ب3
منبع : روزنامه جوان