حمد و ستایش در پرتو شناخت محبت‌های خدا شکل می‌گیرد
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا در مشهد، حجت‌الاسلام امیر غنوی، عضو هیأت علمی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی در جلسه شرح دعای ابوحمزه ثمالی که به همت مؤسسه فرهنگی کتاب‌پردازان مشهد برگزار می‌شود به جمله‌های متعددی در دعاها اشاره کرد که با تعبیر (الحمدلله الذی) آغاز می‌شوند و افزود: در این قسمت از دعاها کاری که فرد انجام می‌دهد حمد و ستایش خداوند است.
وی در ادامه افزود: رسیدن به حمد و ستایش بعد از عبور از سه گامی است که در جلسات گذشته ذکر کردیم. در گام اول شاهد آن بودیم، کسی که دعا می‌خواند به توجه رسیده و عواقب و نتایج عمل خویش را دیده است. در گام دوم به حیرت و تنهایی و به احساس استیصال و بیچارگی رسیده است و از همه مهم‌تر در گام سوم با شناخت و فهمی همراه شده که او را به آرامش می‌رساند.
حجت‌الاسلام غنوی به بیان معنای حمد پرداخت و گفت: حمد یعنی ستایش کردن. حمد وقتی شکل می‌گیرد که فرد درک خاصی از محبت‌های خدا پیدا کند.
وی با بیان این‌که خدا انسان را دعوت می‌کند، تأکید کرد: کُندی‌هایی که نسبت به دعوت پروردگار داریم می‌تواند چندین ریشه داشته باشد. گاهی انسان بی‌حال است و حال هیچ‌کاری را ندارد، گاهی آن فضایی که به آن دعوت شده یا فردی که دعوتمان کرده برای انسان جذاب نیست و گاهی دو مورد قبلی وجود ندارد اما گرفتاری و دل‌مشغولی دیگری وجود دارد.
عضو هیأت علمی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی در ادامه به هدف خدا از دعوت انسان‌ها اشاره کرد و افزود: دعوت خداوند دعوت به یک زندگی تازه است. دعوت به انجام دادن دستورات اوست. از ما دعوت کرده‌اند که در زندگی و برخورد با خانواده‌ها و اطرافیانمان سبکی داشته باشیم.
وی اظهار داشت: ما در این دعوت‌های سازنده نیز کند هستیم. در حالی که این دعوت‌ها برای زنده شدن و زندگی کردن و حیات داشتن است. گویی ما از دکتر نسخه گرفته‌ایم اما به آن عمل نمی‌کنیم و حتی اگر عمل کنیم بر سر دکتر منت می‌گذاریم.
حجت‌الاسلام غنوی در جمع‌بندی نکته‌های خویش ابراز داشت: به طور خلاصه می‌توان گفت این فراز دعا می‌فرماید حمد مخصوص خدایی است که وقتی من را دعوت می‌کند من با بی‌انگیزگی و بی‌حوصلگی دعوت او را اجابت می‌کنم و گاهی نیز اصلاً توجه نمی‌کنم. با تمام این کندی‌ها و بی‌حوصلگی‌ها باز هم وقتی انسان خدا را می‌خواند کندی از جانب او مشاهده نمی‌کند.
وی در پایان افزود: نکته‌ای که درباره دعای ابوحمزه ثمالی باید دقت شود تنوع در عبارات است. گاهی روان و بدون سختی نکته‌ای بیان می‌شود. گاهی فرق می‌کند و جمله‌ها پیچیده می‌شوند. تعبیرهای مختلف دعا، بازی با روح ماست تا ما را به مقام حمد و ستایش برساند و آماده حرکتمان کند./202/862/ب1