پاسخ آیت الله مکارم شیرازی به ایردات اهل سنت متعصب به آیه ۵۵ سوره مائده
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، حضرت آیت الله ناصر مکارم شیرازی از مراجع تقلید شنبه شب در برنامه سخنرانی ماه مبارک رمضان که از شبکه دوم سیما پخش شد به تببین فضائل امیرمؤمنان علی(ع) پرداخت و گفت: فضائل اخلاقی حضرت بسیار زیاد است، به قول یکی از دانشمندان حضرت کسی است که دوستانش به دلیل حکومت بنی امیه و دشمنانش به دلیل دشمنی فضائل بسیار ایشان را پنهان نگه داشتند.
وی افزود: اما امروز بر اساس کتب تاریخی و روایی فضایل حضرت شرق و غرب را گرفته که از عجایب تاریخ بشر است، یکی از فضائل حضرت که برای مسلمین به ویژه شیعیان پیام دارد نیکوکاری وکمک به نیازمندان، فقرا و مستمندان است، حضرت نخلستان داشت و از درآمد آن هزار برده را از دسترنج خود آزاد کرد.
استاد برجسته درس خارج حوزه علمیه قم با بیان این که حضرت در شب های تاریک شخصا به فقرا و نیازمندان کمک می کرد، اظهار داشت: آیه 55 سوره مائده درباره نیکوکاری و کمک امام علی(ع) است، آیه می فرماید ولی و سرپرست شما خدا، پیامبر و مؤمنانی هستند که هنگام نماز زکات را در حال رکوع می پرداختند.
وی ادامه داد: پیامبر درباره حضرت فرمود علی(ع) فرمانروای نیکوکاران بوده و کشنده کافران است کسی که او را یاری کند خدا او را یاری می کند و کسی از یاری او دست بردارد خدا از یاری اش دست بر می دارد.
حضرت آیت الله مکارم شیرازی ابراز داشت: علی(ع) مشغول نماز در مسجد بود و سائلی وارد مسجد شد و تقاضای کمک کرد اما کسی به او کمکی نکرد اما حضرت در حال نماز و رکوع به آن نیازمند کمک کردند، پس از این که پیامبر این صحنه را دیدند از خداوند درخواست وزیری کردند تا پشت خود را محکم کنند در اینجا جبرئیل امین آمد و آیه 55 سوره مائده نازل شده است.
حضرت آیت الله مکارم شیرازی با بیان این که برادران اهل سنت بدون تعصب تفسیر آیه بیان شده را پذیرفتند، ابراز داشت: متأسفانه برخی از اهل سنت متعصب اشکالاتی به این آیه وارد می کنند که بی پایه است، از جمله ایرادات این است که می گویند ولی به معنای دوست است.
وی عنوان کرد: ما می گوییم همه مؤمنان دوست یکدیگر هستند پس چرا آیه می فرماید انما و از ادات حصر استفاده کرده است اگر مسأله دوستی باشد همه دوست یکدیگر هستند از این رو وقتی می گویند فقط چنین کسی ولی است بدان معنا بوده که ولی به معنای سرپرست و جانشین پیامبر است.
این مرجع تقلید خاطرنشان کرد: اشکال دیگر این است که می گویند مگر علی(ع) حضور قلب نداشت و در هنگام نماز تیر را از پای ایشان خارج نکردند و او متوجه نشد پس چگونه در این جا متوجه شخص فقیر شد و به آن کمک کرد، این مسأله با حضور قلب ایشان نمی سازد.
وی اضافه کرد: جواب این ایراد روشن است، حضرت علی(ع) حضور قلب داشتند و متوجه دنیا نبود، شنیدن صدای سائل و کمک به او توجه به دنیا نبوده بلکه توجه به آخرت است و قرآن تعبیر به زکات می کند، علی عبادت در عبادت داشت که عین حضور قلب است؛ شیعیان باید گام در جای گام مولا بگذارند و به فقرا کمک کنند./1323/پ202/ج