تهمت به ابوطالب به جهت خصومت با امیرمؤمنان است

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، حضرت آیت الله جعفر سبحانی، استاد برجسته درس خارج حوزه علمیه امشب در بیستمین برنامه چشمه معرفت که در ماه مبارک رمضان از شبکه اول سیما پخش می شود با اشاره به شب شهادت علی(ع) اظهار داشت: قصد داریم در این برنامه هم باید حق ایشان را ادا کنیم و هم سؤال و شبهه ای را پاسخ بدهیم و آن در مورد ایمان ابوطالب است.

وی ادامه داد: برخی می گویند ما در برخی از  جاها می شنویم که ابوطالب تا آخر عمر خویش ایمان نیاورد؛ در حالی که ابوطالب نه تنها ایمان آورد بلکه در راه پیامبر جان خود را نیز از دست داد؛ اگر بخواهیم بدون تعصب در مورد یک نفر قصضاوت کنیم سه راه برای ما وجود دارد؛ نخست رجوع به آثار علمی و ادبی آن شخص است که بیانگر فکر و عقیده او است، به عنوان نمونه وقتی شاعری فوت کرده و عقاید او مشخص نیست رجوع به دیوان اشعار او می تواند فکر و نظر او را مشخص کند؛ راه دوم رجوع به بستگان او و طریق سوم عملکرد آن فرد در زندگی است که عقیده او را معین می کند.

اشعار ابوطالب در وصف پیامبر

حضرت آیت الله سبحانی با بیان این که آثار فکری و قلمی ابوطالب نشان می دهد که او ایمان به پیامبر آن هم در درجه بالا داشته است، ابراز داشت: قصایدی از ابوطالب به جا مانده است که ابن هشام نیز در سیره خود آورده است که در یکی از اشعار خود خطاب به قریش می گوید: «آیا نمی دانید من محمد را جستم و او را پیامبری یافتم که در اولین کتب یعنی تورات و انجیل نیز نبوت او بیان شده بود»، بنابراین وقتی در اشعار خود نبوت پیامبر را بیان می کند می تواند موحد نباشد.

وی ادامه داد: مشخص است که آیات قرآنی به گوش ابوطالب رسیده بود و در شعر دیگری نیز می گوید: «جهانیان بدانند محمد پیامبری مانند عیسی و موسی است» بنابراین با وجود این جملات و آثار  نمی توانیم در مورد ایمان او شک کنیم.

ابوطالب در نگاه پیامبر و اهل بیت(ع)

استاد برجسته درس خارج با بیان این که بستگان یک فردی که در گذشته است می توانند در مورد عقاید او اظهار نظر کنند، عنوان داشت: اهل بیت ما از ابوطالب تعاریف زیادی کرده اند؛ ابوطالب مانند مؤمن آل فرعون بود که به ظاهر ایمان خود را کتمان می کرد تا موسی را کمک کند و ایشان در حقیقت ایمان خود را اظهار نمی کرد تا پیامبر اکرم را یاری دهد و در واقع ایشان مؤمن آل قریش بود؛ نشان بر این مدعا این است که هنگامی که پیامبر خبر مرگ ابوطالب را شنید اشک ریخت و امام باقر(ع) و امام صادق(ع) نیز بیان هایی در مورد ایمان ابوطالب دارند و همه می دانیم قول اهل بیت(ع) حجت است.

وی خاطرنشان کرد: علاوه بر این دومورد نکته سوم این است که ابوطالب فردی است که 48 سال تمام بعد از وفات عبدالمطلب از پیامبر دفاع کرد، برای او زن گرفت، او را همراه خود به شام برده و به خاطر دین سه سال در شعب ابی طالب ماند و شب ها جای پیامبر را عوض می کرد که دشمنان به او آسیبی نرسانند؛ شخصیتی که خود بزرگ مکه است اما در راه همین برادر زاده سعی و کوشش می کند، حال آیا می توان چنین فردی را به غیر ایمان حقیقی توصیف کرد.

حضرت آیت الله سبحانی تصریح کرد: نمی توان گفت ابوطالب تعصب برادر زاده ای داشت چرا که تعصب در این حد نیست؛ آیا کسی به خاطر تعصب صرف جان خود را فدا می کند چرا که ابوطالب بعد از حصر در شعب ابی طالب به همراه حضرت خدیجه(س) درگذشت؛کسانی که در مورد ایمان اوطالب تشکیک می کنند چون وی پدر امیر مؤمنان است و از آن جایی که نمی توانند در مورد مولای متقیان حرفی بزنند، درباره پدر گرامی ایشان این حرف ها را می زنند، روایاتی می آورند و آیاتی را برعلیه او تأویل می کنند که ربطی به ابوطالب ندارد./1330/پ202/ج1