پذیرش تفاوت‌ها از علائم بلوغ روحی و فکری انسان است
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، حجت الاسلام علیرضا پناهیان استاد اخلاق حوزه علمیه امروز دوشنبه(8آذر) به مناسبت ایام سوگواری ماه صفر که در حسینیه آیت الله حق شناس برگزار شد با اشاره به اینکه برای تقرب به خدا نیاز نیست همه به یک شكل عمل كنند، اظهار داشت: در واقع مساوی‌سازی انسان‌ها و جوامع بشری كار درستی نیست، با وجود اینکه در هر شرایط هدف باید خدا باشد اما فرهنگ و روحیات مردم در نقاط مختلف فرق می‌كند.
وی ادامه داد: ائمه اطهار نیز هر كدام یک ویژگی متفاوت دارند، این بدان معنا نیست كدام امام نسبت به دیگری برتری دارند، در واقع این شخصیت انسان است كه با یكدیگر متفاوت می‌باشد، اگر همه یک شكل بودند دنیا تکراری می شد.
استاد اخلاق حوزه علمیه تاکید کرد: تفاوت در همه موارد حتی میان زن و مرد هم وجود دارد، یکی از مشکلات مهم در جامعه ما این است که پذیرش انسان‌ها در آن دشورا است، برای نمونه امروز تفاوت سنی بین برخی پدر و مادران و فرزندان گاهی انتظارات بی‌جا به بار می‌آورد.
حجت الاسلام پناهیان با بیان اینکه یکی از علائم بلوغ روحی و فکری انسان پذیرش تفاوت‌ها است، خاطرنشان کرد: این تفاوت بین زن و مرد، جوامع، قبایل، صنف‌های مختلف، مردم و.... قرار دارد که باید آن را درک کرد، خانواده‌ها باید قدرت درک تفاوت‌ها را در میان فرزندان خود رشد دهند تا آنها در آینده موفق شوند.
وی یادآور شد: انسان باید ببیند که در چه نقطه‌ای ضعف دارد زیرا از همان جا خداوند انسان را امتحان می‌کند، هرکسی نسبت به رسیدن به درجات عالی مأیوس باشد به معنای بی‌معرفتی به خداوند است.
استاد اخلاق حوزه علمیه با اشاره به اینکه هرکسی مأیوس از رسیدن به معرفت نباشد خدواند راهی فرعی در مقابل او می‌گذارد، تصریح کرد: نیت خیر گاهی نه تنها در خود فرد بلکه ممکن است در نسل او تجلی پیدا کند.
حجت الاسلام پناهیان ابراز داشت: اگر بنا باشد انسان‌ها خودشان را با یکدیگر مقایسه نکنند و تفاوت‌ها را لحاظ کنند این سوال پیش می‌آید که تأسی به اولیا خدا چه می‌شود؟، باید گفت تاسی به اولیا خدا برای آن است که انسان به سوی خوب شدن برود.
وی افزود: انسان دو مرحله‌ای است، مرحله اول انسان کار خوب و خوب شدن را باید دوست داشته باشد، اما مرحله دوم این است که انسان‌های خوب را دوست داشته باشند و به آنها ایراد نگیرند، خیلی از افراد در طول تاریخ به اولیا خدا اعتقاد نداشتند و آنها را اذیت می‌کردند.
استاد اخلاق حوزه علمیه در پایان گفت: امام حسین(ع) شخصی است که دوست داشتن ایشان هنر نیست چون هیچ راهی برای دوست نداشتن ایشان وجود ندارد، زیرا امام حسین(ع) انسان خوب مظلوم است، انسان وقتی می‌خواهد انسان‌های خوب را دوست داشته باشد ابتدا انسان خوب مظلوم را دوست دارد./202/816/ب1