سرمایهها در جامعه اسلامی نباید به عدهای خاص منحصر شود
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، حضرت آیتالله عبدالله جوادی آملی، یکشنبه در خارج تفسیر خود در مسجد اعظم در تفسیر سوره مبارکه ذاریات گفت: سوگندهای الهی گاه به آثار خود قسم میخورد و گاه به خودش قسم میخورد، در آغاز این سوره خداوند به آثار خودش قسم میخورد و گاه نیز به خودش قسم میخورد، مطلب دیگر این است که گاه خدای سبحان مطلبی را که میخواهد بگوید پیش از قسم است و گاه مطلبی را که بیان میخواهد بکند، بعد از قسمهایی است که میخورد.
وی با بیان اینکه مردان باتقوا همواره مهمان خداوند هستند، ابراز کرد: یک وقت یک نفر کاسب است و چشمش به دست مشتری است و از این راه روزی میخورد اما یک نفر هست که برای رضای خدا در مغازه را باز میکند اما میگوید روزی من به دست مشتری نیست، او همیشه مهمان توحید است، مردان باتقوا روزیشان از غیب میرسد، سعی کنید راه توحید را طی کنید، همیشه از راهی که امید ندارید، بیشتر امید داشته باشید اما یک راه غیبی و نگفتهای هم هست، فرمود از راهی که امید ندارید، امیدوارتر باشید.
مفسر برجسته قرآن کریم گفت: اگر انسان با روح امید حرکت کند، همیشه مهمان خدا است و احساس میکند همواره در کنار سفره الهی است، حضرت موسی(ع) به امید آتش رفت به سمت کوه طور، نور نصیبش شد، ملکه سبا به امید مذاکرات حکومت و سلطنت از یمن به کنعان آمد اما اسلام نصیبش شد، سحره فرعون به امید جایزه علیه موسای کلیم سحرآوری کردند اما ایمان نصیبشان شد، گاهی انسان عمدا و عالما راههای غیبی را پشت سرش میاندازد.
وی ابراز کرد: انسان نباید مغالطه کند، تمام نعمتها و روزیها در دست خداوند است و خداوند برای هر کس بخواهد روزی نازل میکند، اما برخی روزی برخی دیگر را برمیدارند و به آنان میدهد، اگر روزی روشن بشود که اقتصاد اسلامی سرمایه و مال، نه دولتی و نه خصوصی و نه خصولتی است، بلکه عمومی است، در سوره مبارکه حشر فرمود ما اموال را فرستادیم که همه جا بگردد، هر کس استعداد دارد به اندازه خودش بردارد، نه اینکه دست عدهای خاص باشد، آن وقت هر کس به سهم خودش تولید میکند.
حضرت آیتالله جوادی آملی با بیان اینکه خدا به اندازه نیاز مردم روزی میفرستد و روزیها هم به اندازه نیاز مردم است و آن طور نیست که به سطل بریزند، ابراز کرد: توازن رزق و مرزوق وجود دارد، در بیانات امام سجاد(ع) هست که فرمودند خدای سبحان به اندازه نیاز هر بوته گیاه، قطره باران میفرستد، حال اینکه بین خودمان بینظمیهایی است، بحث دیگری است.
وی گفت: نه چیزی زائد میفرستد و نه چیزی کم میفرستد، برای هر نفسکشی قوت میفرستد، فرمود شما چه کار دارید که فلان خرس قطبی یا حیوان نجسالعین است، همه اینها عائله من است، من موظف هستم این حیوان حرامگوشت را روزی بدهم، اینها عائله من هستند، حالا خداوند که به فکر این حیوانات حرامگوشت هست به فکر ما نیست؟ /914/پ202/ج1