علم تجربی ، صعود عقاید و کلمات طیبه را نمی فهمد
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، حضرت آیتالله عبدالله جوادی آملی، سهشنبه 5 بهمن ماه در درس تفسیر خود در مسجد اعظم قم به تفسیر سوره مبارکه ذاریات پرداخت و با اشاره به آیه « وَالسَّمَاءَ بَنَيْنَاهَا بِأَيْدٍ وَإِنَّا لَمُوسِعُونَ»، گفت: توسعه آسمانها بر چندین قسم است، گوشهای از این توسعه را علوم تجربی کشف کرده است، اما اینکه کلید آسمانها چیست؟ علوم تجربی نمیتواند کشف کند.
وی افزود: اینکه درهای آسمانها و بستن درهای آسمان در دست خداست، این علم تجربی نمیتواند کشف کند و نمیتواند بفهمد که عقاید طیبه و کلمات طیبه صاعد هستند، یعنی چه؟ آیا اینها مثل دود هستند یا نظیر عروج انبیا و اوصیا است، تنها گوشهای از این توسعه را علم جدید دارد، کسب میکند.
وی در پاسخ به این سئوال که«عقیده بالا میرود یعنی چه؟»، اظهار داشت: عمل صالح به منزله نردبان و سکوی پرش عقیده است که عقیده اگر بخواهد پرواز کند از سکوی عمل صالح پرواز میکند، چون عقیده بدون عمل که رشدی ندارد، این عقیده که بالا میرود، معتقدان به آن عقیده هم بالا میروند، وقتی میگویند «الصلوه معراج المؤمن» قطعا نمازگزار هم بالا میرود، وقتی نمازگزار عروج میکند که درِ آسمان برای او باز باشد که این در برای کفار باز نمیشود، البته عروجی که برای مؤمنان و نمازگزاران است با عروج انبیا تفاوت دارد.
این مفسر قرآن کریم با بیان اینکه خداوند در قرآن درباره درجات سخن گفته است، اظهار کرد: مؤمنِ عالم درجاتی دارد و مؤمن غیرعالم هم درجاتی دارد که به درجات مؤمن غیرعالم هم نمیرسد؛ اما این که انبیا و اولیا چه دارند و کی درهای آسمانها باز میشود و اینکه کلید آسمانها به دست خداوند است چگونه است، کار علم تجربی نیست، در برخی احادیث آمده که کلید آسمانها در دعاست، در روایت دیگر داریم که فرمود دعای سحر سبب باز شدن درهای آسمان میشود، قلب عدهای هم بسته است، آن کس که قفل قلب به دست اوست، گشودن قفل قلب هم به دست او است.
وی خاطرنشان کرد: خداوند به پیامبر(ص) میفرماید همچون حضرت یونس(ع) نباش که قهر کنی و از شهر فاصله بگیری، در متن مردم باش؛ اما حرفهای اینها که لاطائل میگویند تو را نرنجاند، این ناملایمات را تحمل کن و تا آخر هم تعلیم و تزکیه یادت نرود و به مردم بگو که علم هیچکاره است و خود علم هم ابزار کار است، اگر علم به عمل ننشیند خود حجت علیه انسان میشود، گاهی تعلیم را قبل از تزکیه ذکر میکند چون مقدمه تزکیه است و گاه تزکیه را قبل از تعلیم ذکر میکند چون مقدم بر تعلیم است، فرمود همه جا علم مقدمه است برای تزکیه، در بخشی از آیات این را به صراحت مشخص کرد و گفت علم نردبان است و مقصد نیست، ما عقل میخواهیم، آن که «عبد به الرحمن واکتسب به الجنان»، انسان میخواهد عاقل بشود و نردبان عاقل شدن، علم است.
حضرت آیتالله جوادی آملی با بیان اینکه انسان در محیط جاهلیت شرک هم به دنیا بیاید اگر خوب فکر کند روز الست یادش میآید، اظهار کرد: انبیا آمدند تا این پردهها را بردارند تا «بلی» گفتن انسان به یادش بیاید، انبیا آمدند تا پرده را بردارند تا انسان صدای خودش را بشنود، مبادا انسان در قیامت بگوید ما نمیدانستیم چه خبر است، اگر این روز الست در عالمی باشد که ما اصلا یادمان نباشد، اینکه حجت و احتجاج نیست، معلوم میشود اگر کسی الان بررسی کند یادش میآید، برخی از بزرگان گفتند آن صدا زیر گوش ما است./914/202/ص