احکام فقهی سن تکلیف در پسران و دختران
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، حجت‌الاسلام‌والمسلمین حسین وحید پور امروز در آیین بیان احکام شرعی آستان مقدس حضرت معصومه (س) که در شبستان بزرگ امام خمینی (ره) آستان مقدس حضرت معصومه (س) برگزار شد به تشریح احکام فقهی سن تکلیف در پسران و دختران از منظر شرع مقدس اسلام پرداخت و عنوان داشت: در توصیف احکام شرعی سن تکلیف، والدین باید توجه داشته باشند که سن تکلیف قمری از سوی مراجع تقلید تأکید شده است.
کارشناس احکام فقهی آستان مقدس حضرت معصومه (س) با اشاره به این‌که سن تکلیف برای دختران از سوی فقها ۹ سال قمری تعیین‌شده است، اظهار داشت: سازمان ثبت‌اسناد معمولاً سال تولد قمری فرزندان امت اسلام را در شناسنامه‌ها ثبت می‌کند؛ اما اگر کسی سن قمری فرزند خود را نمی‌داند از منظر محاسبات تقویم ۹ سال قمری برابر با هشت سال و هشت ماه و هجده روز است.
سخنران آستان مقدس حضرت معصومه (س) با اشاره به این‌که سن تکلیف پسران پانزده سال قمری است، گفت: ساحت فقاهت شیعه برای پسران دو سن تکلیف شرعی را به رسمیت می‌شناسد؛ بر این اساس اگر پسری زیر سن پانزده سالگی شرایط بلوغ جنسی بر وی معرض شد از منظر شرع مقدس اسلام او به بلوغ رسیده است و تکالیف شرع مقدس اسلام بر وی لازم‌الاجرا است.
وی ادامه داد: اگر پسری تا قبل از پانزده سال شرایط بلوغ جنسی برای او معرض نشد برای مثال در ساحت خواب شب برای وی غسل جنابت واجب نشد معیار شرع مقدس اسلام برای سن تکلیف وی پانزده سال قمری است بر این اساس پانزده سال قمری برابر با چهارده سال شش ماه و پانزده روز شمسی توصیف‌شده است.
حجت‌الاسلام‌والمسلمین وحید پور بابیان این‌که اگر کسی قبلاً به سن بلوغ رسیده است و معیار سنجش سن بلوغ را بر اساس سال شمسی محاسبه کرده است بر وی لازم است قضای روزه و نماز مدت‌زمان تفاوت آن دو تقویم را بجا آورد این در حالی است که شرع مقدس اسلام کفارات نماز و روزه واجب را برای این تفاوت زمانی اصل معافیت از کفاره را تصدیق کرده است.
گفتنی است که در آخرین استفتاء صورت گرفته از ولی امر مسلمین که در تاریخ 8 خرداد ماه 1396 صورت گرفته است حکم ناتوانی گرفتن روزه در آغاز بلوغ چنین تشریح فرموده‌اند«سؤال: دختری که به سن تکلیف رسیده، ولی به علت ضعف جسمانی توانایی روزه گرفتن ندارد، و بعد از ماه مبارک رمضان هم نمی‌تواند قضای آن را به‌جا آورد تا این‌که ماه رمضان سال بعد فرامی‌رسد، چه حکمی دارد جواب: ناتوانی از گرفتن روزه و قضای آن به‌مجرد ضعف و عدم قدرت موجب سقوط قضای روزه نمی‌شود، بلکه قضای روزه‌های ماه رمضان که از او فوت‌شده، بر وی واجب است.»/837/پ۲۰۲/ی