نسل‌کشی مسلمانان با چراغ سبز برنده جایزه صلح
به گزارش خبرگزاری رسا، اقلیت مسلمان روهینیگا در میانمار سال‌هاست که با سرکوب نیروهای امنیتی این کشور و خشونت افراطگرایان بودایی مواجه است. گروه‌های مدافع حقوق بشر و نهادهای بین‌المللی مثل سازمان ملل تاکنون نتوانسته‌اند اقدام مؤثری برای مقابله با خشونت‌ها نسبت به مسلمانان در میانمار انجام دهند.
پایگاه خبری «Carbonated TV»، در مطلبی با اشاره به این موضوع، از خودداری مقامات میانمار از دادن اجازه تحقیق به نهادهای مستقل در مورد سرکوب و آزار و اذیت مسلمانان انتقاد کرده است.
در این مطلب آمده است: مقامات میانماری ادعا می‌کنند که مسلمانان این کشور در معرض تبعیض و ظلم قرار ندارند و چیزی برای پنهان کردن وجود ندارد.
اگر این طور است، چرا «آنگ سان سوچی»، رهبر فعلی این کشور که برنده جایزه صلح نوبل هم است، به نهادهای تحقیقاتی سازمان ملل اجازه ورود به کشورش برای بررسی خشونت‌های گسترده علیه مسلمانان را نمی‌دهد؟
پس از آنکه حکومت میانمار قوانین حکومت نظامی در این کشور را لغو و برای برقراری دموکراسی تلاش کرد، بسیاری نسبت به تلاش‌های دولت جدید برای حل بحران مسلمانان روهینیگا که از سال ۲۰۱۲ آغاز شده بود، امیدوار شدند.
نسل‌کشی مسلمانان با چراغ سبز برنده جایزه صلح
بسیاری بر این باور بودند که سوچی در جهت تأمین حقوق مسلمانان این کشور تلاش کند؛ مسلمانانی که با وجود اینکه قرن‌هاست در این کشور زندگی می‌کنند، طی سال‌های اخیر از جامعه طرد شده‌اند و حتی حق شهروندی آن‌ها به رسمیت شناخته نمی‌شود.
اما پس از آنکه سوچی به کار بردن اصطلاح روهینیگا در میانمار را ممنوع کرد تا افراط‌گراهای بودایی این کشور را راضی نگه دارد، تمامی این امیدها به طور کامل رنگ باخت.
این امر نشان داد که نفوذ بودایی‌ها در حکومت این کشور چنان گسترده است که حتی کسی مانند سوچی هم مایل یا قادر به تلاش برای حل مشکلات مسلمانان نیست.
سوچی که نزدیک به ۱۵ سال به دلیل فعالیت‌های حقوق بشری خود در زندان خانگی به‌سر برده بود، مدعی شد که قصد ندارد به خاطر یک اقلیت به رسمیت شناخته نشده، اکثریت بودایی‌های کشورش را برنجاند.
حتی با توجه به گزارش‌های متعدد درباره اقدامات صورت‌گرفته علیه مسلمانان این کشور، به نظر می‌رسد خود وی نیز کاملاً در اعمال تبعیض‌ها و خشونت‌ها علیه مسلمانان نقش دارد.
اما نکته مهمی که در روزهای اخیر بار دیگر این مسأله را پررنگ کرده است، امتناع رییس حکومت میانمار از صدور مجوز برای ورود اعضای تیم تحقیقاتی سازمان ملل به این کشور برای تحقیق درباره کشتارها، تجاوزات، و شکنجه‌های اعمال شده علیه مسلمانان از سوی نیروهای امنیتی میانمار است.
«کیاو زیا»، وزیر خارجه میانمار از این اقدام دولت دفاع کرده و گفته است: هییچ دلیلی وجود ندارد که ما به آن‌ها(سازمان ملل) اجازه اعزام افرادی را برای مأموریت حقیقت‌یابی در این زمینه بدهیم.
سازمان ملل در پی انتشار گزارش‌هایی مبنی بر سرکوب شدید نظامی مسلمانان منطقه راخین در ماه اکتبر سال گذشته، تصمیم به تحقیق در این‌باره گرفت.
البته اقدامات افراطگرایان بودایی با حمایت دولت میانمار علیه مسلمانان در این منطقه از سال‌ها پیش وجود داشته و از سال ۲۰۱۲ شدت گرفته است.
این خشونت‌ها تاکنون به کشته شدن صدها مسلمان و آواره شدن ده‌ها هزار نفر دیگر منجر شده است.
اما سرکوب‌های اخیر مستقیماً از سوی حکومت میانمار و به بهانه کشته شدن چند نیروی امنیتی در این منطقه انجام می‌شود و ابعاد گسترده‌ای دارد.
سازمان دیده‌بان حقوق بشر سازمان ملل این رویه را بخشی از اقدام دولت میانمار در پاکسازی قومی سازمان‌یافته مسلمانان این کشور قلمداد می‌کند.
ارتش این کشور متهم است که روستاهای مسلمان‌نشین روهینگیا را به طور کامل نابود کرده و نیروهای آن به طور گسترده به زنان مسلمان تجاوز کرده است.
به نظر می‌رسد، مقامات سازمان ملل به‌تازگی به مسأله نسل‌کشی مسلمانان در میانمار واقف شده‌اند و تلاش خود را برای جلوگیری از تداوم آن به کار گرفته‌اند.
اما با وجود انتشار گزارش‌های متعدد درباره نقض حقوق مسلمانان به دست نیروهای نظامی و امنیتی، سوچی همچنان علیه درخواست سازمان ملل برای تحقیق در این زمینه موضع می‌گیرد و مدعی است که این مسأله باعث افزایش تنش در کشور خواهد شد.
این در حالی است که جلوگیری از انجام تحقیق در این‌باره هیچ کمکی به حل بحران نخواهد کرد.
با توجه به تمامی این مسائل اکنون این سؤال مطرح می‌شود که آیا سوچی حقیقتاً شایستگی دریافت جایزه صلح نوبل را داشته و آیا مقامات آکادمی نوبل در انتخاب خود اشتباهی مرتکب نشده‌اند؟ و اگر چنین است آیا وقت آن نرسیده که این جایزه را از وی پس بگیرند و به کسی که واقعاً لایق آن است بدهند؟/۸۴۷/ب۱۰۲/ف
منبع: ایکنا