حرمت امامزاده به متولی است؛ خبرنگار بمانیم!
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا در ارومیه، تقویم شمسی را که ورق می زنیم، روزها به خاطر مناسبت ها و رویداد های ملی و مذهبی عنوانی گرفته اند، 17 مرداد ماه در تقویم کشورمان نیز بر اساس همین قاعده و به مناسبت شهادت شهید محمود صارمی روز خبرنگار نامگذاری شده است.
اینکه روزی به صورت رسمی برای پاسداشت و ارج نهادن به تلاش ها و زحمات خبرنگاران نامگذاری شده است، اقدامی بسیار ارزشمند برای اهالی رسانه و به ویژه خبرنگاران است اما اینکه واقعا همه کسانی که در این روز تجلیل و تکریم می شوند شایسته این عنوان هستند یا نه، قابل تأمل است!
به نظر می رسد حرفه گرانبهای خبرنگاری امروز عیارش پایین آمده و ناخالصی اش بیشتر شده است که این ناخالصی ها ضمن اینکه اعتماد عمومی جامعه را نسبت به جایگاه رسانه ها و اهالی قلم خدشه دار می کند، این صنف و حرفه را نیز به خاطر بی توجهی به این آسیب از صراط مستقیم گمراه می سازد.
اگر حرف از عیار و ناخالصی میان آمد چون معتقدم، خبرنگاری حرفه و شغلی بسیار مقدس و باارزش است که نباید آن را به هر بهایی فروخت! بهای خبرنگار وجدان آسوده و راحت اوست.
متأسفانه امروزه پدیده "خبرنگاران روابط عمومی شده" اپیدمی شده است و دیگر کمتر خبرنگاری را می توان یافت که برای منافع عموم قلم بزند!
در بیان لفظ" خبرنگاران روابط عمومی شده"، قصد و نیت زیر سوال بردن حرفه روابط عمومی نیست چراکه روابط عمومی های واقعی با درک جایگاه و رسالت خویش، همواره به دنبال ایحاد تفاهم و همدلی میان مردم و سازمان بوده اند و هرگز در وادی مشاطه گری و بوقچی و پوشاندن عیوب و بزک کردن دروغین سازمان و مدیرانش قدم ننهاده اند.
اینکه می گویم خبرنگاران روابط عمومی شده به این دلیل است که امروزه ـ ورود به حرفه خبرنگاری با این تفکر که باید بعد از مدتی در روابط عمومی سازمانی هر چند محدود، آرام و بدون حاشیه مشغول شوند- به یک اصل تبدیل شده است! البته این در بهترین حالت است چراکه در این صورت فرد فقط با یک ارگان در ارتباط است و فقط اخبار آن نهاد را با ملاحظات تهیه می کند.
مسأله وقتی حادتر می شود که همین افرادی که خود را به ظاهر خبرنگار مستقل می نامند در مقام روابط عمومی و دفاع از عملکرد سازمان ها ظاهر می شوند و اين همان اتفاقي است كه متاسفانه اين روزها مكرر در حوزه هاي مختلف خبري از جمله حوزه هاي شهري ديده و شنيده مي شود و حواشي ناراحت كننده اي دارد. آسيبي كه متاسفانه هيچ چشمي از بيرون يا درون سازمان ها و البته رسانه ها آن را مرور نكرده و هشدار نداده يا اگر چشمي آن را ديده و احساس كرده، ترجيح می دهد سكوت و همراهي كند.
در شرایطی که نه تنها "خبرنگاران روابط عمومی شده" به فكر حمايت از سازمان ها با هر توجيهي هستند و هم خبرنگاران و رسانه های به اصطلاح مستقل به انحای مختلف به تریبون دفاع از عملکرد نهادها تبدیل می شوند، حقایق لاپوشانی شده و به صورت خاکستر در بین سفیدی و سیاهی می ماند.
در نتیجه خودسانسوری خبرنگاران و رسانه ها به نفع سازمان ها و نهادها، از بین رفتن اعتماد عمومی به رسانه ها شده و به قول شفیع بهرامیان، مدرس علوم ارتباطات« آخرین میخ ها بر تابوت رسانه مستقل زده می شود» و همین جاست که فضاي دوستي ها و رفتارهاي حرفه اي رسانه اي و شغلي يا حتي اخلاق مداري مخدوش شده و از دست مي رود.
ای کاش روز خبرنگار تلنگری باشد برای بازگشت به رسالتمان. اگر به كار حرفه اي و مستقل خبرنگاری در ظاهر و عمل اعتقاد داریم بنا را بر پاك دست و پاك قلم بودن بگذاریم و حق مردم را به حكم صراط مستقيم در نظر بگیریم.
حرمت امامزاده به متولی است؛ اگرمی خواهیم خبرنگار بمانیم، بدانیم که عیار کارمان را با کارت هدیه، رپرتاژ و آگهی پایین نیاوریم و با جسارت و شجاعت دست به قلم شده و برای روشن شدن حقایق بپرسیم و بنویسیم.
سخن پیامبر اکرم (ص) را که می فرمایند:" حق را بگو و در راه خدا از ملالت هیچ ملالت گری نهراس" همواره زمزمه کنیم و بر مبنای حق محوری، حق طلبی و حق گویی عمل کنیم!
در روایات مکرر خوانده و شنیده ام که روزی که انسان دچار معصیت و گناه نشود، آن روز برای او عید است، حالا باید بگوییم آن روزی که خبرنگار وجدانش از مطلب اش آسوده باشد روز خبرنگار است.
روزی که بنا بر مصالح و دلایلی، چشم بر حقايق بست اما حرص و جوش آن را خورد و از درون دلخور شد که چرا بیشتر در مقابل مدیر رسانه ام مقاومت نکرده و فلان خبر را منتشر نکردم ؛ آن روز، روز خبرنگار و پاسداشت جایگاه و قلم اوست که خداوند بر آن سوگند یاد کرده و آن را از خون شهداء برتر شمرده است./۹۳۶/ی703/ب1
خبرنگارا اگر قلمت بر مدار حق می چرخد و وجدانت آسوده است، روزت مبارک!
طاهره زینالی