۰۷ شهريور ۱۳۹۶ - ۱۴:۲۵
کد خبر: ۵۲۱۴۴۷
استاد حوزه علمیه تبیین کرد؛

معنای تغافل و کاربرد آن در زندگی اجتماعی

حجت الاسلام حسین زاده با بیان این که تغافل یکی از روش های تربیتی امام باقر(ع) است، به تبیین این روش و کاربرد آن در زندگی اجتماعی پرداخت.
حجت الاسلام محمود حسین زاده مسؤول بیان احکام دفتر آیت الله علوی گرگاانی

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، حجت الاسلام محمود حسین زاده سخنران دفتر حضرت آیت الله علوی گرگانی پیش از ظهر امروز در مراسم عزاداری شهادت حضرت امام باقر(ع) که در بیت این استاد برجسته درس خارج برگزار شد به بیان توضیحاتی درباره لقب امام باقر(ع) پرداخت و اظهار داشت: در حقیقت این لقب را پیامبر برای ایشان برگزیده اند.

وی افزود: پیامبر در روایتی معروف به جابر انصاری فرمودند: «تو در زمان فرزندم محمد بن علی بن حسین زنده هستی وقتی او را دیدی سلام مرا به او برسان...او همان کسی است که علم را به صورت کامل می شکافد»؛ شکافتن علم نیز به معنای توسعه و تولید علوم مختلف است که توسط این امام همام شکل گرفت.

حجت الاسلام حسین زاده با بیان این که امام باقر(ع) علوم و فروع مختلفی را از قرآن تولید و در بین شاگردان خود مطرح کردند، ابراز داشت: به جهت این که حضرت در دوران عمر بن عبدالعزیز فضای بازتری در برابر خود می دید توانست شاگردان زیادی تربیت کرده و فرصت را برای امام صادق(ع) فراهم کند.

وی در بخش دیگری از سخنان خود با اشاره به روایتی از امام باقر(ع) عنوان کرد: ایشان می فرماید: «زندگی ظرفی است که دو سوم آن هوشیاری و یک سوم آن تغافل است»؛ تغافل به معنای نادیده گرفتن و چشم پوشی است که اتفاقا یکی از ابزارهای تربیتی نیز به شمار می رود.

استاد حوزه علمیه در تبیین معنای تغافل و کاربرد آن در زندگی اجتماعی ابراز داشت: گاهی اوقات انسان انجام خطا، گناه یا ضعفی را از فردی اطمینان ندارد که در این جا طبق روایات باید اصالة الصحه جاری کرده و درباره آن فرد گمان بد به خرج ندهد ولی گاهی با این که از وقوع گناهی از انسانی مطمئن هستیم باز هم باید خودمان را به غفلت بزنیم که هم آن فرد از کردار خود پشیمان شود و هم انسان خودش با گذشت به مراتب عالی تری از اخلاق دست پیدا کند.

وی ادامه داد: تغافل در سیره تربیتی پیامبر و ائمه معصومین جایگاه رفیعی دارد و از جمله در منش امام باقر(ع) این مسأله نمود خاصی داشت، تاجایی که یک روز فردی مسیحی به آن حضرت دشنام های بسیار زشتی داد و حتی نسبت هایی به مادر حضرت داد ولی وقتی با گذشت و تغافل ایشان را دید مسلمان و از یاران حضرت شد.

حجت الاسلام حسین زاده در بخش پایانی سخنان خود تأکید کرد: البته باید دانست تغافل حسن ذاتی ندارد ولی در بسیاری از موارد کاربرد دارد، ولی نباید آن را با غفلت و بی توجهی به اوضاع اطراف جامعه اشتباه گرفت./1330/پ۲۰۲/ی

ارسال نظرات