طرف چه کسی هستید؟ کودکان یا آزاردهندگان آن‌ها؟

به گزارش خبرگزاری رسا، فرمان اجرایی ترامپ که خواستار بازداشت نامحدود تمام اعضای خانواده مهاجرین است به همان اندازه جدا کردن فرزندان از والدین ظالمانه است. بسیاری از افراد طی روزهای اخیر در مقابل تصاویر گریه کودکانِ مهاجر جدا شده از والدینشان در مرزهای آمریکا که قلب را به درد می آورد، بی تفاوت و بی رحم هستند.

یکی از این افراد «کریستین نیلسون» وزیر امنیت داخلی است. او یک کنفرانس مطبوعاتی فاجعه آمیز داشت و نتوانست به سوالات رسانه ها در خصوص آزار روحی که به کودکان در خصوص جدا کردن آن ها از والدینشان وارد می شود،  پاسخ درستی بدهد. او تنها به مسائل فنی در مرزها و ابهامات متوسل شد و خود را به بی خبری زد.

هنگامی که در کنفرانس خبری، خبرنگاری صوتی را پخش کرد که در آن صدای گریه کودکان 4 الی 10 ساله در یکی از بازداشتگاه های تگزاس به گوش می رسید نیلسون این نوار را انکار کرد و گفت من فکر می کنم که افراد تمرکز خود را بر این تصاویر و داستان ها گذاشته اند تا بتوانند آن ها را در شبکه های اجتماعی بگذارند. وی با این اظهار نظر به وضوح روشن کرد که با کسانی که مدعی شکنجه کودکان بی گناه هستند مخالف است.

نشریه روت به درستی نیلسون را به عنوان تنفر آمیزترین شخص در کاخ سفیدِ ترامپ عنوان کرد و در این خصوص به کنایه نوشت باید پاسخ های انسانی در باره انسانیت، جایگزین پاسخ های ربات گونه و فرمول بندی شده شوند.

هم راستای نیلسون شخصی است که برای اولین بار در ماه می سیاست آمریکا در خصوص جدایی خانواده را اعلام کرد. وی دادستان کل یعنی «جف سشنز» است. پیش از این من مقاله ای در خصوص اتهام متناقض او مبنی بر قاچاق عمدی فرزندان توسط خانواده هایشان نوشتم.در این مقاله من آمریکا را با آلمان نازی مقایسه کردم که بچه های بدون مدرک را از کشور اخراج می کردند و اعلام کردم اگر شما واقعا نیاز ندارید که توضیح دهید مثل هیتلر نیستید ، پس قطعا شکست خورده اید. در مقابل، دادستان این مسئله را رد و به شدت محکوم کرد و گفت در آلمانِ نازی ، یهودی ها را از کشور اخراج می کردند؛ اما در مقابل این که بخواهد توضیح دهد که مثل نازی ها نیست شکست خورد.

سشنز در سخنرانی هفته گذشته اش برای افسران اجرای قانون ، به کتاب مقدس اشاره کرد و گفت:«از قوانین حکومت اطاعت کنید زیرا خدا برای اهدافش حکومت را برقرار کرده است.» وی هم چنین گفت که نظم و قانونمندی به خودی خود خوب هستند. کابرد منصفانه و باثبات قانون در ذات خود خوب است و از ضعیفان حمایت می کند. سشنز به بخش هایی از کتاب مقدس متوسل شد تا فقر و برده داری را در جنوب توجیه کند و در این توجیه مشخص شد که وی طرفدار چه کسی است: صاحبان برده و نه کسانی که به بردگی گرفته شده اند.

کلیسایی که خود سشنز در آن شرکت می کند وی را نقد کرده اند. صدها تن از روحانیون کلیسای متحد متدیست که وی عضوی از آن است نامه ای نوشته و از او خواستند تا از اقدامات زیان بارش که منجر به آسیب به خانواده ها و به ویژه کودکان شده است، دست بردارد. امضا کنندگان این نامه اتهاماتی شامل آزار کودکان، بد اخلاقی با آن ها و تبعیص نژادی را علیه وی مطرح کرده اند. بسیار واضح است که اعضای کلیسای متدیست و روحانیون طرفدار کودکان آسیب پذیر بدون مدرک هستند.

اگر شکی وجود داشت که دولت ترامپ در حال ایجاد استانداردهای ویژه خود در زمینه اخلاقیات است، انقلاب های اخیر گروه مطالعاتِ کتاب مقدسِ کاخ سفید، این ابهام را از بین می برد. جلسات هفتگی این گروه با حضور نیلسون، سشنز ، معاون رئیس جمهور مایک پنس و برخی دیگر تشکیل می شود و توسط فردی به نام رالف درولینگر اداره می شود.

اسناد به دست آمده از قانون آزادی اطلاعات نشان می دهد که تفسیر درولینگر از کتاب مقدس مبنی بر توجیه تنبیه بدنی کودکان و اقدامات ضد مهاجرتی است. اگر درولینگر بر مقامات ارشد دولت ترامپ برای استفاده از منطق مسیحیت بنیادگرا تاثیر گذاشته باشد، بر استفن میلر مشاور رئیس جمهور، در سطح سیاستگذاری تاثیر گذاشته است. او همان کسی است که ایده زندانی کردن و به گروگان گرفتن کودکان را به عنوان یک راه بازدارنده مفید برای جلوگیری از مهاجرت مطرح کرد. میلر در این خصوص گفت که این یک تصمیم ساده دولت برای سیاست «مدارای صفر» جهت ورود غیر قانونی به آمریکا است. جدای از این مسئله، میلر یکی از افرادی بود که پشت ایده ممنوعیت ورود مسلمانان به آمریکا قرار داشت. پر واضح است که او یکی از افراد پشت صحنه حمایت از کسانی است که کودکان مهاجرین را آزار دادند.

برای خود ترامپ اصلا مهم نیست که چه کسی طرفدار رئیس جمهور است. ترامپ خودش طرفدار خودش است. ممکن است که ما بپرسیم چه کسی طرفدار نازی ها بود و چه کسی مخالف فاشیسم بود یا چه کسی طرفدار برده داری در جنوب و چه کسی طرفدار سرمایه داری در شمال بود اما سوالی که در خصوص ترامپ می توان پرسید این است که چه کسی طرفدار ترامپ و چه کسی مقاوم در برابر ترامپ گرایی است؟

مسئله این است که کودکان و والدینشان از یکدیگر جدا شده اند. بنا براین آمریکایی ها کدام طرف هستند؟ طرف ترامپ و آزاردهندگان کودکان و یا طرف دیگر؟

تاکنون بسیاری از دموکرات ها و برخی از جمهوری خواهان انسانیت خود را نشان داده و از تصاویر و صدای کودکان رنج برده اند اما این برای قانونگذاران جهت تصویب قانون «خانواده ها را کنار یکدیگر نگه دارید» کافی نیست. حتی اگر ترامپ بعد از تصویب هم این قانون را رد کند این برای همه اعضای کنگره حیاتی است که انتخاب کنند کدام طرف هستند.

این قابل پذیرش نیست که دولت با یک فرمان اجرایی، راه حل جدایی والدین از خانواده هایشان را مطرح کند. آمریکایی ها در مکانیزم آزار کودکان توسط دولت درگیر شده اند و باید از خودشان سوال کنند که کدام طرف هستند. همان طور که قبلا هم در تاریخ آمریکا با آن مواجه بوده اند. حال لحظه ای است که باید انتخاب کنند. ما در طول جنگ جهانی دوم مجبور بودیم بین جبهه ضد فاشیسم و آلمان نازی انتخاب کنیم. زمانی دیگر مجبور بودیم بین طرفداران برده داری و مخالفان آن انتخاب کنیم. حالا نیز باید انتخاب کنیم که با کودکان هستیم و یا با کسانی که آن ها را می ربایند و شکنجه می دهند.

حالا موضوع زندگی ده ها هزار کودک مطرح است و باید کاملا روشن بود. وقتی جان کودکان در خطر است هیچ منطقه خاکستری وجود ندارد. کسانی که در انتخاب این که طرف کودکان باشند یا نباشند تردید دارند به شکل مصیبت باری در آزمون اولیه انسانیت شکست خورده اند. آن ها خود را در سمتِ اشتباه تاریخ یعنی حمایت از آلمان نازی و برده داری یافته اند.

___________________

سونالی کولهتکر

/۹۶۹//۱۰۲/خ

منبع: فارس