مبانی شریعت گریزی صوفیان

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، حسن یوسفیان عضو هیأت علمی گروه فلسفه و کلام مؤسسه امام خمینی(ره) امروز در همایش ملی «تصوف شاخصه ها و نقدها» که در سالن همایش غدیر برگزار شد، با اشاره به مبانی شریعت گریزی صوفیه اظهار داشت: بسیاری از اهل تصوف میان سه واژه شریعت، طریقت و حقیقت فرق گذاشته و تفاسیر گوناگونی از آنها به دست داده اند.

وی افزود: بر اساس دیدگاهی معروف که بسیاری از صوفیان پرآوازه از آن جانب داری کرده اند، هر کدام از شریعت و طریقت نردبانی بیش نیست، به گونه ای که پس از رسیدن به بام حقیقت، نیازی به نردبان شریعت و طریقت باقی نمی ماند.

یوسفیان با بیان این که ارجمندی مقام ولایت، صوفیان را به بهره برداری از آن فراخوانده اند، گفت: آنها از این رهگذر پناهگاه دیگری برای شریعت گریزی خود فراهم کرده اند.

وی در بخش دیگری از سخنان خود در این همایش خاطرنشان ساخت: صوفیان به جای آن که نشانه های ولایت یافتگان را از کتاب الهی و سنت و سیره نبوی بجویند، پیران و مرشدان فراوانی را برخورداری از این مقام دانسته و در افزودن بر شمار اولیا از یکدیگر سبقت گرفته اند.

عضو هیأت علمی مؤسسه امام خمینی(ره) تصریح کرد: آنان به حق، کمال ولایت را در پیوندی تنگاتنگ با عصمت پیدا کرده اند، اما در برخورد با پیران آلوده دامن به جای آنکه ولایت آنان را به چالش بخوانند، معنای عصمت را تغییر داده و آن را به اباحه تفسیر کرده اند.

وی با اشاره به این که برخی صوفیان به راحتی محرمات را زیرپا می‌ گذارند، عنوان کرد: در میان آیین های صوفیانه به مسائلی برمی خوریم چون پایکوبی و آواز خوانی و هم نشینی با زنان نامحرم و رفتار عاشقانه با نوجوانان زیبارو که حرمت شرعی آنها دست کم در برخی از مراتب مورد پذیرش همه متشرعان بوده است.

یوسفیان در بیان تحلیلی خوش بینانه از چگونگی راهیابی این امور به طریقت اهل تصوف خاطرنشان ساخت: آنها هدف را توجیه کننده وسیله می‌ دانستند؛ چنانکه می‌ دانیم برخورداری از عقل یکی از شرایط مسؤولیت پذیری است و بار تکلیف بر دوش مستان و ناهوشیاران نتوان گذاشت.

وی ابراز داشت: صوفیان از این نکته بهره هایی فراوان برده و آن را تکیه گاه شریعت گریزی خود قرار داده اند یعنی اعتقاد دارند چون ما از عقل بی بهره شده ایم پس وظیفه ای نداریم ولی از طرف دیگر خود را برترین افراد می‌ دانند./1330/پ۲۰۲/ج