بررسی حق شرط در معاهدات بین المللی از منظر حقوق بین الملل

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، مصطفی غفوری در همایش نه به بن بست FATF که در مسجد حضرت زینب(س) پردیسان برگزار شد، با بیان این که قانون مبارزه با تأمین مالی تروریسم در سال 94 از سوی رییس جمهور ابلاغ شده است، گفت: قانون مبارزه با تأمین مالی تروریسم که از سوی مجلس شورای اسلامی به عنوان قانون داخلی تصویب شده بود در سال 94 از سوی آقای روحانی به وزارت دادگستری و اقتصاد ابلاغ می‌شود.

 عضو پژوهشکده علوم و معارف انقلاب اسلامی ادامه داد: انتظار می‌رفت قانون ابلاغی اجرا شود اما مشاهده می کنیم که وزیر اقتصاد در سال 95 به صورت مخفیانه تعهد می کند که ما این قوانین FATF را متناسب با میل شما تصویب خواهیم کرد و مسائل جانبی آن را می پذیریم.

وی با اشاره به حق شرط در معاهدات بین المللی اظهار کرد: حق شرط مسأله پیچیده ای است و به این سادگی که مطرح می کنند با حق شرط این معاهده را پشت سر می گذاریم نیست، همان گونه که ما قانون داخلی داشتیم اما غربی ها قانع نشدند و گفتند باید عین FATF تصویب شود.

کارشناس حقوق بین الملل ادامه داد: معاهده بین المللی 1969 و 1986 وین که مادر معاهدات بین الملل نام دارد اصول حاکم بر معاهدات بین الملل از جمله حق شرط را بیان می کند؛ ماده دو این معاهده بیان می کند، حق شرط بیانیه ای است یک جانبه که کشوری جهت تعدیل آثار حقوقی معاهده مطرح می‌داردو در ماده 18 که بحث التزام به قسمتی از معاهده است می گوید حق شرط نیازمند اجازه خود معاهده مورد نظر است.

 وی افزود: همچنین می گوید سایر کشورها نیز باید با این حق شرط موافقت کنند و پا را فراتر نیز می گذارد و می گوید حق شرط نباید با هدف و روح معاهده ناسازگار باشد درحالی که ما با تعریف تروریست با غربی ها اختلاف مبنایی داریم و این حق شرط گذاشتن با هدف معاهده ناسازگار است و باید جلوگیری شود.

وی خاطرنشان کرد: در معاهدات بین المللی حق شرط را مطرح می کنند اما در عمل شرایطی را مطرح می کنند که با مشکل بر خواهیم خورد و حق شرط عملا منتفی می شود به عنوان مثال ماده 27 می گوید طرف معاهده نمی تواند حق شرط را با استناد به قوانین داخلی خود توجیه کند بنابراین نمی توانیم مانع از اجرای معاهده FATF شویم و باید عین آن را در مجلس تصویب کنیم.

عضو پژوهشکده علوم و معارف انقلاب اسلامی افزود: نظام سلطه بسته ای را برای مقابله با ما آماده کرده است بنابراین نباید این کنوانسیون ها را به صورت تکی بررسی کرد بلکه در صورت بررسی آنها در کنار یکدیگر اشکالاتشان مشخص می شود گرچه شاید به صورت تکی اشکال خیلی مهمی نشان ندهد هرچند به تنهایی نیز دارای اشکالاتی است.

 وی با بیان این که ما تجربه عضویت در سازمان تجارت جهانی را نباید فراموش کنیم، گفت: امروزه 22 سال است که از تأسیس سازمان تجارت جهانی می گذرد و ایران نیز درخواست ملحق شدن به این سازمان را داشته است اما آنها مخالفت می کنند.

کارشناس حقوق بین الملل ادامه داد: پس از آن که مشاهده کردند تحریم ها تأثیری در ایران ندارد و آنها را دور می زند تصمیم گرفتند تا با استفاده از ظرفیت یک سازمان بین المللی و تحمیل آن به ایران راه‌های فرار از تحریم را شناسایی کنند./1324/پ۲۰۲/ق