نشست ورشو بهانه است!

به گزارش خبرگزاری رسا، درحالی‌که تور منطقه‌ای «مایک پمپئو»، وزیر امور خارجه آمریکا همچنان ادامه دارد، وی در مصاحبه‌ای با شبکه فاکس نیوز اعلام کرد که کاخ سفید قصد دارد کنفرانسی با موضوع «ایران، ثبات در غرب آسیا و نفوذ ایران در منطقه» در لهستان برگزار کند.

 

از اظهارات رئیس دستگاه دیپلماسی واشنگتن برمی‌آید که این کنفرانس با هدف تشکیل یک «ائتلاف جدید ضد ایرانی» به‌منظور به‌اصطلاح تغییر سیاست‌ها و رفتار کشورمان در ماه آینده (۲۳ تا ۲۵ بهمن) برگزار می‌شود.

 

برگزاری این نشست در حالی برنامه‌ریزی‌شده که آمریکا از تشکیل ائتلاف‌های پیشین علیه جمهوری اسلامی طرفی نبسته است. ترامپ در اولین سفر منطقه‌ای خود به غرب آسیا، به عربستان سفر کرد و از همان‌جا بساط «ناتوی عربی» با هدف تحت‌الشعاع قرار دادن نفوذ منطقه‌ای ایران را کلید زد؛ ائتلافی که تا به امروز هیچ اقدام عملی از آن دیده نشده و فقط سعودی‌ها به‌عنوان سخنگو، هر از گاهی به مخالف خوانی می‌پردازند.

 

پیش از آن نیز ائتلاف ضدداعش با هدف صوری مقابله با تروریست‌ها و به‌قصد ضربه زدن به جبهه مقاومت تشکیل شد. این ائتلاف خودخوانده در حملات هوایی خود اهداف پرت و حاشیه‌ای را مورد اصابت قرار می‌داد و با اینکه از محل اجتماع و تردد داعش مطلع بود، هیچ‌گاه حمله مؤثری علیه آن‌ها به عمل نیاورد. به‌بیان‌دیگر، آمریکا در دورانی که به بهانه مبارزه با داعش و القاعده با کمک سایر کشور‌های منطقه‌ای و غربی علیه دولت قانونی سوریه دست به اقدام می‌زد، نتوانست کاری از پیش ببرد.

 

در همان زمان بود که واشنگتن گروهی به نام «دوستان سوریه» که ادعا می‌شد از حدود ۸۰ کشور هستند را ایجاد کرد که گذر زمان نشان داد در برابر قدرت نظام سوریه هیچ هستند و سرانجام شکست خوردند. بنابراین، نشست ورشو در شرایطی که آمریکا در حال خروج از سوریه است، میدان را برای حضور و نفوذ ایران خالی کرده و بنا دارد تا نیرو‌های خود را هم از افغانستان خارج کند، اصلاً حائز اهمیت نیست و بیشتر به یک فضاسازی و شوی رسانه‌ای و تبلیغاتی علیه کشورمان شبیه است تا یک اقدام عملی و گام سیاسی.

 

از سوی دیگر، مقامات لهستانی مدعی هستند که از ۷۰ کشور برای حضور در این نشست دعوت‌شده که در میان آن‌ها نام رژیم صهیونیستی، عربستان، بحرین و امارات که رویکردی تهاجمی و منفی به ایران دارند، دیده می‌شود. همین چند رژیم مرتجع هستند که گهگاهی عرض‌اندامی می‌کنند و باقی کشور‌ها یا در رودربایستی و یا تحت‌فشار به ورشو می‌روند و زاویه‌ای با جمهوری اسلامی ندارند؛ لذا آمریکایی‌ها از این طریق می‌کوشند تا به این نشست وجهه بین‌المللی ببخشند و آن را یک حرکت جمعی و جهانی بنامند.

 

حتی اگر فرض را بر این بگیریم که غیرازاین چند کشور معاند، بقیه هم تکانی به خود بدهند، حرکت آن‌ها از نفوذ و تأثیرگذاری بالایی برخوردار نخواهد بود و تهدیدی علیه منافع کشورمان به‌حساب نمی‌آید. ایران اسلامی یک کشور بسیار قوی و مقتدر است که از ارتباطات گسترده سیاسی در سطح بین‌المللی برخوردار است و در منطقه نیز شرکا و متحدان زیادی دارد؛ ضمن اینکه این آمریکاست که به دلیل رفتار‌ها و ادبیات هتاکانه و غیرمنطقی منزوی‌شده و بر این اساس، هیچ راهبردی چه نظامی و چه سیاسی علیه کشورمان موفق نخواهد بود.

 

نکته بعدی در این خصوص، به حضور هم‌زمان کشور‌های عربی و رژیم صهیونیستی در اجلاس لهستان بازمی‌گردد. به نظر می‌رسد که یکی از سرفصل‌های مهم این نشست، القای ایران هراسی و متقاعد کردن کشور‌های عرب منطقه به هم‌پیمانی با رژیم اشغالگر قدس در برابر ایران و دستیابی به اجماع در خصوص معامله قرن باشد.

 

این گزاره از مرور اظهارات پمپئو نیز به دست می‌آید چراکه وی پس از دو توقف در اردن و عراق وارد قاهره شد و طی یک سخنرانی در پایتخت مصر بخش عمده‌ای از اظهارات خود را به مسئله مقابله با گسترش نفوذ جمهوری اسلامی ایران در منطقه اختصاص داد. وی حتی از موضع آمریکا در جریان فتنه سال ۸۸ انتقاد کرد و مدعی شد که دولت اوباما هیچ کاری در این خصوص انجام نداده و از معترضان حمایت جدی به عمل نیاورده است.

 

پمپئو به تحریم‌های اقتصادی نیز اشاره، آن‌ها را شدیدترین محدودیت‌ها در طول تاریخ توصیف و تصریح کرد تا زمانی که ایران سیاست‌های به‌اصطلاح تهدیدآمیزش را تغییر ندهد این تحریم‌ها تشدید خواهد شد. او از همراهی کشور‌های مرتجع منطقه و فراتر از آن از کره جنوبی تا لهستان در مهار کشورمان خبر داد و با این حساب تقریباً قطعی است که به خط کردن اعراب غرب آسیا در همان صفی که صهیونیست‌ها علیه ایران و آرمان قدس ایستاده‌اند، یکی از مهم‌ترین برنامه‌های این اجلاس کذایی خواهد بود.

 

از طرفی، باید گفت که دورهمی لهستان، در ادامه رویکرد کاخ سفید برای آوردن ایران پای میز مذاکرات جدید و دستیابی به برجام‌های موشکی و منطقه‌ای است. رئیس‌جمهور آمریکا وقتی در اردیبهشت سال جاری از توافق هسته‌ای خارج شد اعلام کرد که برجام، آزمایش‌های موشکی و نفوذ منطقه‌ای ایران را تحت پوشش قرار نمی‌دهد. ازاین‌رو مقامات دولت آمریکا می‌گویند که کارزار «فشار حداکثری» را به راه انداخته‌اند تا درنهایت جمهوری اسلامی به گفتگو‌هایی تن دهد که به این دو آرزوی آمریکایی‌ها جامعه عمل بپوشاند.

 

افزون بر این، جلسه‌ای که پمپئو دبیر آن باشد، حتماً بدون زدن ساز و کار مالی اروپا (اس پی وی) نخواهد بود. اروپا از سوی مقامات ایرانی به‌درستی متهم است که در اجرای سوئیفت بدون دلار تعلل می‌کند، از اردیبهشت تاکنون وعده سرخرمن داده است و حالا که از طرف پدرخوانده خود به این جلسه دعوت‌شده، طبیعتاً در اجرای «اس پی وی» سست‌تر خواهد شد.

 

«هایکو ماس»، وزیر امور خارجه آلمان از یک‌سو وعده داده تا کانال مالی اتحادیه اروپا طی هفته‌های آتی به مرحله اجرا برسد و از سوی دیگر، شرکت اروپا در جلسه‌ای که برگزارکنندگان آن بر کوتاه آمدن ایران از خطوط قرمزش اصرار دارند، به این مفهوم است که اروپای به‌اصطلاح واحد، سیاست رفاقت با دزد و شراکت با قافله را در پیش‌گرفته است. مسلم است که قاره سبز دچار تناقض شده و نمی‌تواند هم به نفع ایران کار کند و هم علیه کشورمان.

 

بااین‌حال شانس موفقیت آمریکا در این همایش سیرک گونه به‌اندازه دیگر ائتلاف‌های شکست‌خورده واشنگتن است و چنین اقداماتی با توجه به اینکه جمهوری اسلامی برخلاف کاخ سفید از مشروعیت بالا و مقبولیت جهانی برخوردار است، راه به‌جایی نمی‌برد و تنها دستاورد آن، صدور بیانیه پایانی با ضرب‌آهنگ تکراری و ملال‌آور همیشگی خواهد بود. /۱۰۱/۹۶۹/م