مناجات شعبانیه اظهار عبودیت و فقر محض انسان در پیشگاه پروردگار است

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، آیت‌الله تحریری تولیت مدرسه علمیه مروی، امروز در جلسه تفسیر مناجات شعبانیه که در همین مدرسه علمیه برگزار شد، گفت: اینکه انسان حال مناجات داشته باشد بسیار ارزشمند است.

وی افزود: مراد از حال مناجات درک درونی و قلبی محتوا و مناجاتی است که انسان بیان می کند از این رو در مناجات شریف شعبانیه درخصوص اهمیت دست یابی به حال مناجات و نحوه اتصال انسان به مضامین این دعا اشاراتی می شود.

آیت الله تحریری با اشاره به اینکه انسان در این مناجات از خداوند درخواست می کند به قرب الهی دست یابد، ابراز کرد: برای رسیدن به قرب الهی انسان باید توجه حضرت حق را به خود جلب کند و این جلب توجه حق به طور خاص نیازمند دل بریدن از امور غیر الهی است.

تولیت مدرسه علمیه مروی دل بریدن از غیر حق و رفتن به سوی حق را در گرو معرفت داشتن به خداوند دانست و اظهار داشت: انسان برای آن که بتواند به قرب الهی دست یابد باید خود را آماده کند و نسبت به تعلقاتش توجه داشته باشد.

وی با اشاره به اینکه انسان هنگام مناجات با علم به این مهم که خداوند علم مطلق است باید خاضعانه و عاجزانه در پیشگاه حضرت حق سخن بگوید، عنوان کرد: انسان در حالت مناجات باید حالت امید داشته باشد چرا که با حالت یاس نمی تواند از مناجات با خداوند بهره ببرد.

آیت الله تحریری با اشاره به اینکه انسان باید بداند که خداوند به اوضاع او آگاهی دارد اما لازم است این مهم را به زبان جاری کند، گفت: علم خداوند به انسان علم آگاهانه و به صورت جزئی است.

تولیت مدرسه علمیه مروی ادامه داد: انسان در مناجات شعبانیه به ربوبیت خداوند اذعان می کند و از حضرت حق می خواهد که حاکمیت خداوند را بیشتر درک کند.

وی با اشاره به اینکه جهل عامل اصلی اجابت خواسته های نفسانی است، گفت: خداوند برای نجات انسان از وساوس هوای نفس برون رفت هایی را قرار داده تا انسان بتواند از آن امور رها شود./813/پ202/ب1