توافقنامه پادشاه عربستان و صاحب فصول + سند

به گزارش سرویس فرهنگی اجتماعی خبرگزاری رسا، صحبت پیرامون مکانی است که روزی از آکندگی گیاهان به آن بقیع الغرقد می‌گفتند[1] و امروز جزء خاک و چند قطعه سنگ چیزی در آن دیده نمی شود.

در روایات آمده نخستین کسی که در آنجا دفن شده عثمان بن مظعون _یکی از صحابی رسول خدا_ بود[2] تا جایی که وقتی یکی از اصحاب رسول خدا علیه و علی آله السلام از دنیا می رفت،اگر به خدمت حضرت عرض می‌کردند او را کجا دفن کنیم؟ می فرمودند نزد عثمان بن مظعون![3]

بی شک بین تمام مدفونین در این قبرستان، آنچه انوارش مانند خورشید، تابان تر از سایر اجرام آسمانی است، قبور مطهر چهار امام شیعه است.

نمی‌دانیم اگر چند عکس ثبت شده و به جا مانده از بقعه ی ائمه ی مدفون در بقیع نبود، چطور می‌توانستیم تصور کنیم که این چهارصورت قبری که امروز واژه ی غربت را برای هر انسانی معنی میکند روزی صاحب گنبد و بارگاهی زیبا و باشکوهی بوده است.

این قبرستان و از آن مهم تر قبور ائمه ی مدفون در آن، قریب به صدسال و اگر دقیقش را بخواهید نودوشش سال است یادآور خاطره ی تلخ گستاخی و جسارت وهابیتی شده که قطعا یکی از برزگ‌ترین جنایات آنان همین تخریب قبور ائمه ی مدفون در آن است.

هشتم شوال هرسال که به یوم الهدم مشهور شده، این داغ تازه و تازه تر می‌شود؛ چرا که برای ملت شیعه راهی جز صبر در برابر این مصیبت نیست و اگر کاری هم می‌توان کرد آن احیای این روز و اقامه عزا در آن است.

شاید مصیبت برایمان سهمگین تر شود وقتی بدانیم که در ابتدای تخریب، آنان هیچ اثری از قبور شریف برجای نگذاشته بودند و همین تکه سنگ و صورت قبری که امروزه نشان دهنده ی مضجع شریف ائمه ی مدفون علیهم السلام است، وجود نداشته!

گفته شده یک سال پس از وقوع جنایت، یکی از علمای شیعه به نام مرحوم آیت الله شیخ عبدالرحیم صاحب الفصول -نواده ی مرحوم شیخ محمدحسین حائری اصفهانی مولف کتاب نفیس فصول الغرویه- همراه تعداد زیادی از شیعیان از مسیر شام عازم سفر حج می شوند.

در اثنای سفرحج، او با ملک عبدالعزیز -پادشاه وقت سعودی- دیدار می کند و نزد وی از تخریب قبور مطهر ائمه مدفون در بقیع و بی توجهی او به این مسئله زبان به شکوه می گشاید و از او می‌خواهد تا این قبرستان از حال کنونی در بیاید.

پس از اجازه از ملک عبدالعزیز، مرحوم صاحب الفصول وارد قبرستان بقیع می‌شود و خاک‌های ناشی از تخریب قبور را کنار می‌زند و دیواره ای دور مزار نورانی ائمه طاهرین می‌کشد.

در ملاقاتی دیگر که پس از فراغت از حج انجام شده از ملک عبدالعزیز قول می گیرد که حداقل صورت قبور را تجدید کنند تا هرچند اثری کوچک از مزار ائمه طاهرین(ع) باقی بماند که امروزه هم این صورت قبور در حال خود باقی است؛ سپس ملک عبدالعزیز دستور می دهد هرآنچه بین خود و مرحوم آیت الله صاحب الفصول توافق شده را به صورت کاملا رسمی ثبت کنند و نسخه ای از متن توافقنامه را برای آن عالم شیعی ارسال کنند.

تصویر توافقنامه

آری! هشتم شوال نباید به وادی فراموشی سپرده شود./918/ی703/س

سیدحسام الدین واجدی

[1] مجمع البلدان،ذیل واژه بقیع

[2] بقیع در بستر تاریخ،صفحه55

[3] همان،صفحه58