برشی از کتاب علی از زبان علی؛
چگونگی انتصاب به جانشینی رسول خدا در غدیر خم
بار پروردگارا، بپذیر ولایت کسانی را که ولایت علی را پذیرفته باشند، دشمن بدار کسانی را که به دشمنی او برخیزند، دوست بدار کسانی را که علی دوست می‌داند.
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، چاپ جدید کتاب «علی از زبان علی؛ زندگی و زمانه امیرالمؤمنین (ع)» از زبان ایشان» به قلم محمد محمدیان از سوی نشر معارف منتشر شده است.
در بخشی از این کتاب انتصاب امام علی علیه الساام به جانشینی رسول خدا در غدیر خم چنین توصیف شده است:
رسول خدا در بازگشت از آخرین در سفر حج خود، به منطقه غدیر خم رسیدند و آنجا دستور دادند منبری آماده کنند. سپس حضرت بالای منبر رفتند و دست مرا گرفتند و بلند کردند؛ بدان سان که زیر بغلشان نمودار شد. سپس با صدای بلند و رسا در میان انبوه جمعیت فرمودند: هرکس که من مولای او هستم، علی مولای اوست. خدایا دوست بدار هر که او را دوست دارد و دشمن بدار هرکه او را دشمن دارد.
با این کلام صریح رسول خدا پذیرش ولایت من عین ولایت الهی شد و دشمنی با من عین دشمنی با خدا دانسته شد.
در همان روز غدیر بود که خداوند این آیه را نازل کرد:
الیوم‌َ اَکمَلت‌ُ لَکم دینَکم و اَتمَمت‌ُ عَلَیکم نِعمَتی.
امروز دین شما را کامل کردم و نعمت خود را بر شما تمام نمودم و اسلام را به عنوان دین شما پسندیدم.
بدین ترتیب، با ولایت من دین خدا کامل شد و رضای خداوند به دست آمد.
رسول خدا در غدیر خم مرا به مقام ولایت و زمامداری مردم منصوب کردند در ضمن خطبه‌ای که آن روز ایراد فرمودند به مردم چنین گفتند:ای مردم، خداوند مأموریتی را برعهده من گذاشته است که به خاطر سینه‌ام تنگ شده است و نگرانم؛ زیرا از نپذیرفتن مردم هراسناکم و احتمال می‌دهم جمعی زیر بار آن نروند و به مقابله با من برخیزند و، اما خداوند متعال مرا تهدیدی کرده است، در صورتی که دستور او را اجرا نکنم، بازخواستم کند.
به دستور رسول خدا؛ به عنوان «الصلاة الجامعه» ندا دادند و مردم گرد آمدند و پیامبر خطبه‌ای ایراد کردند و فرمودند:ای مردم! آیا می‌دانید و باور دارید که خداوند متعال مولای من است و من مولای مؤمنان هستم و بیش از خود مؤمنان اختیار آنان را دارم؟
همه حاضران در آن جمع پاسخ دادند: آری‌ای رسول خدا.
آنگاه پیامبر فرمودند: برخیز علی جان!
من اطلاعت کردم و برخاستم.
پیامبر فرمودند:
هرکس که من مولای اویم، این علی مولای اوست. خدایا، دوست بدار کسی که علی را دوست دارد و دشمن بدار کسی را که علی را دشمن دارد.
در این هنگام، سلمان از جا برخاست و از رسول خدا پرسید:ای رسول خدا، آیا ولایت علی همانند ولایت شماست؟
رسول خدا پاسخ دادند:
آری، ولایت او همانند ولایت من است و هرکس که من صاحب اختیارتر و أولی به او از خودش هستم، علی نیز صاحب اختیارتر و اولی به او از خود اوست.
بعد از این سخنان که خداوند متعال این آیه نازل کرد:
الیوم‌َ اَکمَلت‌ُ لَکم دینَکم و اَتمَمت‌ُ عَلَیکم نِعمَتی؛
امروز دینی شما را کامل کردم و نعمت خود را بر شما تمام نمودم و اسلام را به عنوان دین شما پسندیدم.
با نزول این آیه رسول خدا تکبیر گفتند و فرمودند: الله اکبر، پیامبری من با ولایت علی بعد از من تکمیل شد و بدین ترتیب دین خدا کامل شد.
ابوبکر و عمر از جای برخاستند و از رسول خدا پرسیدند: یا رسول الله، آیا این آیات اختصاص به علی دارد و کس دیگری را شامل نمی‌شود؟
رسول خدا (ص) در جواب فرمودند: آری، فقط درباره علی و جانشینان من تا روز قیامت است.
پرسیدند: یا رسول الله، جانشینان خود را برای ما معرفی کنید؟
رسول خدا (ص) فرمودند:
اولین وصی من علی است که برادر، یاور، وارث، وصی من و جانشین من در میان امت من است و بعد از من، ولی هر مؤمنی خواهد بود و بعد از او فرزندم حسن و سپس حسین جانشینان من هستند و بعد از حسین نه تن از فرزندان او، یکی پس از دیگری جانشینی مرا برعهده خواهند داشت.
قرآن با آنان و آنان با قرآن خواهند بود و هیچ‌گاه بین آنان و قرآن جدایی و فاصله نخواهد افتاد تا اینکه در کنار حوض نزد من می‌آیند.
در روز عید غدیر، رسول خدا دست مرا گرفتند و این چنین دعا کردند:
بار پروردگارا، بپذیر ولایت کسانی را که ولایت علی را پذیرفته باشند، دشمن بدار کسانی را که به دشمنی او برخیزند، دوست بدار کسانی را که علی دوست می‌دارند، خشم‌گیر بر کسانی که بغض علی را داشته باشند، یاری کن کسانی را که او را یاری رسانند و خوار کن کسانی که دست از یاری او می‌کشند.
رسول خدا در روز غدیر خم عمامه‌ای بر سر من نهادند و یک طرف عمامه را بر دوش من انداختند و فرمودند:
خداوند متعال در جنگ بدر و حنین، جمعی از ملائکه را به یاری من فرستاد که عمامه بر سر داشتند و این گونه یک طرف آن را بر روی شانه‌ها انداخته بودند. /۹۹۸/ن ۶۰۳/ش
در بخشی از این کتاب انتصاب امام علی علیه الساام به جانشینی رسول خدا در غدیر خم چنین توصیف شده است:
رسول خدا در بازگشت از آخرین در سفر حج خود، به منطقه غدیر خم رسیدند و آنجا دستور دادند منبری آماده کنند. سپس حضرت بالای منبر رفتند و دست مرا گرفتند و بلند کردند؛ بدان سان که زیر بغلشان نمودار شد. سپس با صدای بلند و رسا در میان انبوه جمعیت فرمودند: هرکس که من مولای او هستم، علی مولای اوست. خدایا دوست بدار هر که او را دوست دارد و دشمن بدار هرکه او را دشمن دارد.
با این کلام صریح رسول خدا پذیرش ولایت من عین ولایت الهی شد و دشمنی با من عین دشمنی با خدا دانسته شد.
در همان روز غدیر بود که خداوند این آیه را نازل کرد:
الیوم‌َ اَکمَلت‌ُ لَکم دینَکم و اَتمَمت‌ُ عَلَیکم نِعمَتی.
امروز دین شما را کامل کردم و نعمت خود را بر شما تمام نمودم و اسلام را به عنوان دین شما پسندیدم.
بدین ترتیب، با ولایت من دین خدا کامل شد و رضای خداوند به دست آمد.
رسول خدا در غدیر خم مرا به مقام ولایت و زمامداری مردم منصوب کردند در ضمن خطبه‌ای که آن روز ایراد فرمودند به مردم چنین گفتند:ای مردم، خداوند مأموریتی را برعهده من گذاشته است که به خاطر سینه‌ام تنگ شده است و نگرانم؛ زیرا از نپذیرفتن مردم هراسناکم و احتمال می‌دهم جمعی زیر بار آن نروند و به مقابله با من برخیزند و، اما خداوند متعال مرا تهدیدی کرده است، در صورتی که دستور او را اجرا نکنم، بازخواستم کند.
به دستور رسول خدا؛ به عنوان «الصلاة الجامعه» ندا دادند و مردم گرد آمدند و پیامبر خطبه‌ای ایراد کردند و فرمودند:ای مردم! آیا می‌دانید و باور دارید که خداوند متعال مولای من است و من مولای مؤمنان هستم و بیش از خود مؤمنان اختیار آنان را دارم؟
همه حاضران در آن جمع پاسخ دادند: آری‌ای رسول خدا.
آنگاه پیامبر فرمودند: برخیز علی جان!
من اطلاعت کردم و برخاستم.
پیامبر فرمودند:
هرکس که من مولای اویم، این علی مولای اوست. خدایا، دوست بدار کسی که علی را دوست دارد و دشمن بدار کسی را که علی را دشمن دارد.
در این هنگام، سلمان از جا برخاست و از رسول خدا پرسید:ای رسول خدا، آیا ولایت علی همانند ولایت شماست؟
رسول خدا پاسخ دادند:
آری، ولایت او همانند ولایت من است و هرکس که من صاحب اختیارتر و أولی به او از خودش هستم، علی نیز صاحب اختیارتر و اولی به او از خود اوست.
بعد از این سخنان که خداوند متعال این آیه نازل کرد:
الیوم‌َ اَکمَلت‌ُ لَکم دینَکم و اَتمَمت‌ُ عَلَیکم نِعمَتی؛
امروز دینی شما را کامل کردم و نعمت خود را بر شما تمام نمودم و اسلام را به عنوان دین شما پسندیدم.
با نزول این آیه رسول خدا تکبیر گفتند و فرمودند: الله اکبر، پیامبری من با ولایت علی بعد از من تکمیل شد و بدین ترتیب دین خدا کامل شد.
ابوبکر و عمر از جای برخاستند و از رسول خدا پرسیدند: یا رسول الله، آیا این آیات اختصاص به علی دارد و کس دیگری را شامل نمی‌شود؟
رسول خدا (ص) در جواب فرمودند: آری، فقط درباره علی و جانشینان من تا روز قیامت است.
پرسیدند: یا رسول الله، جانشینان خود را برای ما معرفی کنید؟
رسول خدا (ص) فرمودند:
اولین وصی من علی است که برادر، یاور، وارث، وصی من و جانشین من در میان امت من است و بعد از من، ولی هر مؤمنی خواهد بود و بعد از او فرزندم حسن و سپس حسین جانشینان من هستند و بعد از حسین نه تن از فرزندان او، یکی پس از دیگری جانشینی مرا برعهده خواهند داشت.
قرآن با آنان و آنان با قرآن خواهند بود و هیچ‌گاه بین آنان و قرآن جدایی و فاصله نخواهد افتاد تا اینکه در کنار حوض نزد من می‌آیند.
در روز عید غدیر، رسول خدا دست مرا گرفتند و این چنین دعا کردند:
بار پروردگارا، بپذیر ولایت کسانی را که ولایت علی را پذیرفته باشند، دشمن بدار کسانی را که به دشمنی او برخیزند، دوست بدار کسانی را که علی دوست می‌دارند، خشم‌گیر بر کسانی که بغض علی را داشته باشند، یاری کن کسانی را که او را یاری رسانند و خوار کن کسانی که دست از یاری او می‌کشند.
رسول خدا در روز غدیر خم عمامه‌ای بر سر من نهادند و یک طرف عمامه را بر دوش من انداختند و فرمودند:
خداوند متعال در جنگ بدر و حنین، جمعی از ملائکه را به یاری من فرستاد که عمامه بر سر داشتند و این گونه یک طرف آن را بر روی شانه‌ها انداخته بودند. /۹۹۸/ن ۶۰۳/ش
ارسال نظرات