انتشار ویژه نامه محرم مجله "موعود"

به گزارش خبرگزاری رسا، ویژه نامه محرم مجله «موعود» شماره ۲۲۳-۲۲۴ منتشر شد. در گزارش پیش رو بخش‌هایی از مطالب این ویژه نامه را ملاحظه می‌کنید.

در سرمقاله این شماره با عنوان «مرابطه مؤمنانه منتظرانه» می‌خوانیم:

«اعلام دینداری و ایمان زبانی، کفایت از تحقّق ایمان در انسان و برخورداری جانش از لقمه‌های نورانی نمی‌کند، مجاهدت با مال و جان، موجب به شکوفه نشستن نهال دینداری، کشف حقایق مستتر، منوّر شدن جان مؤمنان و سرانجام، بسط و تعمیق جغرافیای دینداری در گسترة زمین می‌شود؛ مگر جز این است که قبیلة ایمان، سنن الهی و احکام آسمانی از مسیر مجاهدت مجاهدان در اقصا نقاط عالم گسترده شده و تاریکی‌های جهل را از صفحات قلب چند صد میلیون نفر از بندگان خدا زدوده است؟ و هر کجا که مسلمانان دست از مجاهدت برداشته، خوار و زمین‌گیر شده و مشرکان و کفّار بر جان و خاک آنان مستولی گشتند. جهاد با مال و جان و آمادگی برای جهاد، شرط حیات مؤمنانه و زمینه‌ساز مبسوط‌الید شدن امام برای زدودن کفر و شرک و نفاق از پهنة زمین و بسط دولت کریمه است. "

رونمایی از زیبایی‌های عاشورا

عاشورا تنها یک مصیبت نیست؛ چرا که هیچ مصیبتی زیبا نیست؛ مگر آنکه هدفی متعالی و انسان‌ساز در بطن خود داشته باشد؛ از همین‌روست که شهادت امام حسین (ع) و یارانش در کربلا در نگاه حضرت زینب (س) زیبا جلوه می‌کند؛ چون این مجاهدت‌ها و فداکاری‌ها برای غبارروبی از «حقیقت محمّدی»، اصلاح جامعة اسلامی و احیای کرامت‌های انسانی بوده است؛ حال آنکه در پشت چهره مصیبت، هیچ حقیقت زیبا و قابل ستایشی نهفته نیست. بخشی از زیبایی‌های حماسی واقعه کربلا را می‌توان در صحنه‌های زیر به تماشا نشست:

-امتناع امام حسین (ع) از شروع جنگ و خونریزی و تلاش در روشنگری و هدایت دشمنان تا آخرین لحظات؛ پیوستن زهیر بن قین به سپاه اباعبدالله (ع) به توصیة همسر حسینی‌مرامش، دَلْهم، که نشان‌دهنده نقش تعیین‌کننده زنان در کربلاست

و ....

چرا ما چشم زیبابین نداریم و به جای دیدن ظرافت‌ها و زیبایی‌های بی‌بدیل این مینیاتور الهی، تنها سر‌های برآمده بر نیزه، اجساد افتاده بر خاک، خیمه‌های آتش گرفته، دربه‌دری کاروان اسیران، خون و آتش و عطش را می‌بینیم و بس؟! شایسته‌تر آن است که در مجالس بزرگداشت قیام حسینی روی پرچم‌ها این جمله نوشته شود: به مجلس حماسة حسینی خوش آمدید.

مقاله تحلیل ناصحیح عاشورا بدون ظهور
سخنرانی سید مهدی میرباقری

اگر کسی عاشورا را به تنهایی تحلیل کند، یک تحلیل صددرصد ناقص است. در این زنجیره، واقعة عاشورا تعریف می‌شود که یک طرفش عاشوراست و طرف دیگر ظهور و بعد از ظهور، رجعت حضرت سیّدالشّهدا (ع) است. این حلقه، حلقة نصرت خداست که «إِنَّهُ کَانَ مَنْصُورًا» یعنی ایشان قبل از حادثه، منصور بوده‌اند، هنگام حادثه، منصور بوده‌اند و بعد از حادثه، توسط ائمّه و امام زمان (ع) نصرت می‌شوند و بعد از امام زمان (ع) هم به واسطة رجعت، که یک رجعت کامل است.

اثبات نقش یهود در شهادت امام حسین (ع)
محمّد ابراهیم‌نیا، علی نوفرستی

در یکی از زیارت مطلقة امام حسین (ع) با سند معتبر چنین می‌خوانیم:

«وَ اَشْهَدُ اَنَّ الَّذینَ سَفَکُوا دَمَکَ، وَ اسْتَحَلُّوا حُرْمَتَکَ، مَلْعُونُونَ مُعَذَّبُونَ عَلی لِسانِ داوُدَ وَ عیسَی بْنِ مَرْیَمَ، ذلِکَ بِما عَصَوْا وَ کانُوا یَعْتَدُونَ؛ ۲

و گواهی می‌دهم که حقّاً آنان که خونت را ریختند و حرمت تو را از بین بردند، ملعونند و معذّب هستند بر زبان داوود و عیسی بن مریم و این به خاطر آن گناهی است که کردند و مردمی تجاوزکار بودند.»

اکنون سؤال اینجاست که چه کسانی توسط حضرت داوود (ع) و عیسی بن‌مریم (س) لعنت شده‌اند؟

پاسخ این سؤال نه به کنایه، بلکه صراحتاً در آیة شریفة ۷۸ سورة مبارکة «مائده» آمده است:

«لُعِنَ الَّذِینَ کفَرُوا مِنْ بَنِی إِسْرَائِیلَ عَلَی لِسَانِ دَاوُودَ وَ عِیسَی ابْنِ مَرْیمَ ذَلِک بِمَا عَصَوْا وَ کانُواْ یعْتَدُونَ.

کافران از بنی‌اسرائیل به زبان داود و عیسی بن مریم لعنت شدند. لعنت شدنشان بدین سبب بود که [از فرمان‌های خدا و پیامبران]سرپیچی کردند و همواره [از حدود الهی]تجاوز داشتند.»

مسلمانان هند

جمعیت مسلمانان در هند، بیش از جمعیت مسلمان دیگر کشورها، جز «اندونزی»، بنگلادش و پاکستان است. این جمعیت مسلمان در ایالت‌های مختلف هند ساکن هستند. «ایالت اوتارپرادش»، از نظر وسعت، چهارمین ایالت هند محسوب می‌شود. بیشتر جمعیت مسلمان هند در این ایالت سکونت دارند (حدود ۹۴/۱۴%). ایالت «بیهار»، سومین ایالت مسلمان نشین هند است و ۱۲% از مسلمانان هند در این ایالت سکنا دارند. در دیگر ایالت‌ها و مناطق هند نیز مسلمانان ساکن هستند و در نهایت، کمترین تعداد افراد مسلمان هند در ایالت «میرزوارم» زندگی می‌کنند.

ملزم به افول، ظهور و افول نظم بین‌المللی لیبرال
جان مرشایمر

یکی از موضوعات اساسی روابط بین‌الملل، موضوع تغییر نظم بین‌المللی است که اهمّیت بسزایی دارد. شیوه‌های مختلفی برای بیان مفهوم تغییر در روابط بین‌الملل وجود دارد. تبیین انتقال قدرت، یکی از شیوه‌های بررسی و تحلیل تغییر در روابط بین‌الملل است. هر نظم مستقر، نشان‌دهندة ترتیب خاصّی از قدرت در سیستم بین‌المللی بوده است که دوران ظهور و افول مشخّصی دارد. در نتیجه، کانون فهم تغییر در نظام بین‌الملل، تحلیل و شناسایی هرم قدرت و عوامل مؤثّر در ایجاد ثبات و بحران در آن است. از این‌رو، انتقال قدرت در برخی موارد، باعث از میان رفتن نظم موجود و تولّد نظمی جدید شده است. به لحاظ تاریخی، اصلی‌ترین عامل بحران‌زا در سیستم، کاهش و افول قدرت هژمون یا افزایش در قدرت بازیگر چالشگر بوده است.

دقّت در تاریخ این حوزه، به خوبی مبیّن دگرگونی نظم‌ها در هنگامة ظهور و افول قدرت‌های بزرگ است؛ بنابراین در حال حاضر، افول قدرت آمریکا یا قدرت‌یابی چین، محور تحلیل روابط بین‌الملل به شمار می‌آید.

برای تهیه این شماره مجله «موعود» می‌توانید اینجا کلیک نمایید./1360/