تحرک دولت با مجلس تراز

به گزارش خبرگزاري رسا، عباس سلیمی‌نمین مدیر دفتر مطالعات و تدوین تاریخ ایران  طی یادداشتی در روزنامه صبح نو نوشت: مجلس دو شاخص هویتی دارد؛ یکی بعد قانون‌گذاری است که به توانمندی علمی آن مرتبط می‌شود و دیگری شاخص نظارتی که به بعد سلامت ارتباط دارد و مجلس آتی باید در جهت ارتقاء این دو بعد هویتی خانه ملت تلاش کند. چرا که در گذشته آفت‌هایی موجب شده این دو شاخص تنزل یابد به‌طوریکه امروز اتفاق نظری در جامعه بر سر این موضوع وجود دارد که مجلس شورای اسلامی از جایگاهی که نظام و قانون اساسی برای آن تعیین کرده تنزل یافته است.

مجلس شورای اسلامی بالاترین جایگاه نظارتی را دارد و در رأس قانون‌گذاری کشور است، در این زمینه علی‌القاعده باید نسبت به رفع آفات توجه جدی داشته باشد. همچنین نکته ضروری که باید به آن توجه شود شرایط زمانی است، به این معنا که در شرایط زمانی کنونی چه رابطه‌ای باید بین مجلس و دو قوه دیگر به‌ویژه قوه مجریه تنظیم شود تا بتواند نگرانی‌های جاری را بر طرف سازد.

ما با دولتی کم‌کار مواجه هستیم که به‌دلیل نداشتن تحرک لازم به‌منظور حل مشکلات ایراداتی متوجه آن است. یعنی باتوجه به خصومت‌های بیگانه و جبهه حامیان صهیونیست در منطقه باید قوه‌مجریه تحرک فوق‌العاده‌ای داشته باشد تا بتواند این خصومت‌ها را دور بزند و از فشار این جبهه علیه ملت ایران بکاهد اما چنین ویژگی را در دولت موجود سراغ نداریم؛ شاید این دولت برای شرایط عادی مناسب باشد اما برای شرایط ویژه کاستی‌های جدی دارد.

اما از یک سوی دیگر این دولت با فرصت قانونی که  در اختیار دارد مهمان ملت ایران خواهد بود لذا می‌توانیم با رأی خودمان در ارتباط با چگونگی شکل دادن به مجلس یک تعامل مناسبی با دولت ایجاد کنیم.

شاید برخی بر این باور باشند که اگر مجلسی شکل بگیرد که در تخاصم با این دولت قرار بگیرد می‌تواند مشکل را حل کند، درحالیکه اگر درست بیندیشیم درمی‌یابیم مجلسی که بتواند تعامل منطقی با دولت برقرار کند موثرتر خواهد بود. به عبارتی دیگر ما هرگز با تشدید تخاصمات میان سه قوه قادر نخواهیم بود نیازهای شرایط کنونی را برطرف کنیم اما وقتی سخن از تعامل می‌کنیم به این معنی است که مجلس قدرتمندی شکل گیرد که هم در بعد قانون‌گذاری و هم در بعد نظارتی بتواند دولت را به تکاپوی بیشتر وادارد.

اگر افرادی را به مجلس شورای اسلامی گسیل دهیم که بر امور اجرایی مسلط و کارنامه موفقی در امور اجرایی داشته باشند، می‌توانند دولت کم تحریک را به تحرک وادارند، آن‌هم با ابزارهای قوی که در اختیار دارند. یعنی هم با ابزار قانون‌گذاری که می‌توانند نواقص قانونی را از سر راه پرتحرک شدن دولت بردارند و همچنین با نظارت مستمر موجب بالاتر رفتن کارایی دولت در ایام باقیمانده از عمرش شوند. بنابراین اگر مجلس هم به لحاظ کارشناسی تقویت شود و هم به لحاظ نظارتی از سلامت بیشتری برخوردار باشد و آفاتی که متوجه او شده را مهار کند قادر خواهد بود، نظرات ملت را تأمین کند.

ملت امروز مجلسی می‌خواهد که شناخت لازم نسبت به قوه‌مجریه داشته باشد و بتواند با این شناخت ایرادهای دولت را بر طرف سازد، لذا باید به‌طور جدی از اینکه نیروهای تندرو به مجلس گسیل داده شوند اجتناب کنیم. هر دو جریان اصول‌گرا و اصلاح‌طلب باید  دقت کنند نیروهای تندرویی که در تعاملات بین سه قوه ایجاد اخلال کرده و روابط را کند می‌کنند به مجلس  راه پیدا نکنند؛ بلکه نیروهایی وارد مجلس شوند که صاحب فکر و اندیشه باشند و به‌دلیل دور بودن از آفات از جمله در قید قدرت نبودن، نظارت لازم را بر دولت اعمال کنند. بنابراین شکل‌گیری یک مجلس قوی که جایگاه خود را در مناسبات بین سه قوه ارتقا دهد، قادر خواهد بود برخی از ضعف‌های سایر قوا را هم برطرف سازد و در این مسیر دستاورد بیشتری از آن ملت خواهد شد./1360//101/خ