خودزنی به سبک ترامپ!

به گزارش خبرگزاري رسا، پس از حمله آمریکا به مواضع نیروهای مقاومت در عراق و سوریه، خشم عراقی‌ها از نقض حاکمیت ملی کشورشان و به شهادت رسیدن 28 نفر از رزمندگان حشدالشعبی توسط تروریست‌های پنتاگون غلیان کرد و دامن لانه جاسوسی این کشور را گرفت. طی دو روز گذشته، دو تجمع اعتراضی شکل گرفت که به حمله به سفارت آمریکا منتهی شد و صحنه‌هایی پرشور از مخالفت گسترده عراقی‌ها با مداخله و تجاوز یانکی‌ها را به نمایش گذاشت. ساعاتی پس از اولین هجوم مردم عراق به ساختمان دیپلماتیک آمریکا، «دونالد ترامپ» در یادداشتی توئیتری، هماهنگی اعتراضات را به گردن ایران انداخت وبه اصطلاح خط و نشان کشید که کشورمان بابت خسارت‌های وارد شده و جان‌های از دست رفته پاسخگو خواهد شد! در تحلیل تحولات چند روز اخیر نکات ذیل قابل تأمل به نظر می‌رسند.

قریب به‌اتفاق کارشناسان بین‌المللی و حتی سیاستمداران آمریکایی معتقدند که ترامپ در خصوص غرب آسیا فاقد راهبرد مشخص است و نوعی سردرگمی در سیاست خارجی تیم وی در کاخ سفید مشاهده می‌شود. رئیس‌جمهور آمریکا روزی از هزینه بیهوده 7 تریلیون دلار در خاورمیانه شکوه می‌کند و مسائل داخلی کشورش را از اولویت‌های خود برمی‌شمرد و روز دیگر، دستور حمله به آماده‌ترین و زبده‌ترین نیروهای ضدآمریکایی را می‌دهد و به‌این‌ترتیب، با جان 5 هزار نیروی نظامی پنتاگون بازی می‌کند. حشد الشعبی بنا به دلایلی به حمله چند ماه پیش پهپادهای رژیم صهیونیستی پاسخ نداد و آمریکا به‌اشتباه تصور کرد که اگر این بار رسماً مواضع مقاومت را هدف قرار دهد، اتفاقی نخواهد افتاد.

پنتاگون در مرداد سال 96 هم به گردان‌های «سیدالشهدا» بسیج مردمی عراق که در خط مقدم مبارزه با تروریست‌های دست‌آموز آمریکا بودند، حمله توپخانه‌ای کرد اما این روی سکه را نخوانده بود که این بار، اوضاع عراق و منطقه کاملاً به نفع مقاومت و به ضرر نیروهای آمریکایی است. در سوریه، کار تروریست‌های آموزش‌دیده کاخ سفید رو به اتمام است؛ در عراق، تکفیری‌های داعش، متواری و سر به بیابان گذاشته‌اند؛ انصار الله یمن، نفس کودک‌کشان سعودی را گرفته و آن‌ها را به گوشه رینگ برده است و در لبنان، حزب‌الله، راهبرد وحشت را در برابر صهیونیست‌ها پیاده کرده و ابتکار عمل را به دست گرفته است. در چنین شرایطی، حمله به گردان‌های حزب‌الله را نمی‌توان چیزی جز «خودزنی»‌ آمریکا تعبیر کرد. واشنگتن در میان اضلاع جبهه مقاومت، خانه‌ای شیشه بنا کرده و با سنگ‌اندازی در سودای تأمین امنیت به سر می‌برد، حال‌آنکه پاسخ سخت و رعدآسای حشد الشعبی همه محاسبات آمریکا را مخدوش خواهد کرد.

رئیس‌جمهور آمریکا گویا به خواب رفته یا خود را به خواب زده که نمی‌داند عراقی‌ها چقدر از او متنفرند. ترامپ پس از حمله معترضین به لانه جاسوسی آمریکا توئیت کرد: «خطاب به میلیون‌ها نفری که در عراق به دنبال آزادی بوده و نمی‌خواهند تحت سلطه و کنترل ایران باشند، اکنون وقت شماست»!! طبق آمارها، بیش از 5 میلیون عراقی پیش از خیزش داعش در نتیجه حمله آمریکا به این کشور در سال 2003 کشته شده‌اند که این تعداد اکنون افزایش یافته است.

میلیون‌ها نفر نیز به سبب حمایت واشنگتن از قبیله سعودی، داعش و تروریست‌های القاعده و جبهه النصره در سوریه، افغانستان و یمن کشته و آواره شده‌اند. این حجم از نفرت، جدای از نفرت ناشی از جنایات هر روزه‌ای است که اسرائیل به‌واسطه پشت‌گرمی آمریکا در اراضی اشغالی فلسطین مرتکب می‌شود. مردم عراق پاسخ آمریکایی‌ها را حتی در حین اعتراضات به‌حق خود علیه فساد و مشکلات معیشتی داده‌اند و تصاویر متعددی از آتش زدن و پاره کردن پرچم آمریکا در تجمعات آن‌ها منتشر شده است. از این رو بادبان‌های برافراشته خشم مردم عراق از جنایات آمریکا، تنها یک نمود کوچک در سفارت این کشور داشته و کاخ سفید باید منتظر بسامد گسترده‌تر آن از جمله تهدید مستقیم عربستان به‌عنوان شریک جرم آمریکا در منطقه و پاسخ نظامی حشد الشعبی به تروریست‌های مستقر در پایگاه‌های این کشور در عراق باشد. به فرموده رهبر حکیم انقلاب اسلامی در دیدار روز گذشته پرستاران با ایشان؛ «مردم کشورهای این منطقه از آمریکا متنفرند. شما آمریکایی‌ها در عراق و افغانستان جنایت کردید و آدم کشتید. مردم عراق و سوریه و افغانستان از آمریکایی‌ها متنفرند و این تنفر یک جایی بیرون میزند. لازمه حرکت سیاسی و امنیتی که آمریکا در منطقه می‌کند، همین نفرت است.»

جمهوری اسلامی از توان بالایی برای برخورد با آمریکایی‌ها برخوردار است و «اگر تصمیم بگیرد با کشوری معارضه و مبارزه کند، صریح این کار را می‌کند»؛ همچنانکه در حمایت از مقاومت فلسطین و لبنان آن را علناً اعلام کرد. خطوط قرمز ایران، «عزت، پیشرفت و عظمت ملت» است و چنانچه این خطوط مورد تعرض قرار گیرند، متجاوزان پاسخ سختی دریافت خواهند کرد. به تعبیر «جیمز استاوریدیس»، دریادار بازنشسته آمریکایی «اگر ایران مسیر جنگ را انتخاب کند، بسیار مؤثر عمل خواهد کرد. در حقیقت از منظر نظامی، توانایی‌های ایران بسیار قوی است و آن‌ها به‌ویژه در حوزه‌های مختلف از توانایی قدرتمندی در جنگ نامتقارن برخوردارند. حملات سایبری، یگان قایق‌های تاکتیکی تندرو، زیر دریایی‌ها، نیروهای ویژه و موشک‌های کروز سطح به سطح، همه ازجمله تجهیزات و امکانات پیشرفته ایران هستند. آن‌ها همچنین در استفاده از این تجهیزات در محیط غرب آسیا بسیار کارآزموده هستند.»

ارزیابی آمریکا بر ناکارآمدی تحریم‌ها علیه جمهوری اسلامی قرار گرفته و از این رو، با مغتنم شمردن آشوب‌های آبان ماه و پیامدهای پس از آن از جمله دروغ‌پراکنی رویترز درباره تعداد کشته‌شدگان اغتشاشات اخیر، تصمیم گرفت که با بمباران مواضع بسیج مردمی عراق، توان منطقه‌ای کشورمان را کاهش داده و به امور داخلی سرگرم کند. این غلط اضافه اما هزینه سنگینی برای واشنگتن به همراه داشت. قواعد بازی به مراتب بیش از گذشته تغییر کرد و حمله چند «جوکر» آمریکایی به کنسولگری ایران در نجف، تبدیل به خروش تعداد قابل‌توجهی از معترضین عراقی علیه سفارت این کشور در منطقه سبز بغداد شد. وضعیت بحرانی و وخیم امنیتی لانه جاسوسی آمریکا کار را به جایی رساند که ترامپ رسماً واکنش نشان داد و با دستپاچگی، تفنگداران دریایی را برای حراست از سفارتخانه خود اعزام کرد.

نکات فوق ثابت می‌کنند که توپ و زمین در دست محور مقاومت است و آمریکا با این حمله و اتهام زنی به جمهوری اسلامی، بازی دو سر باختی را آغاز کرده و دومینویی از تحولات را کلید زده است که دامنه تأثیرگذاری آن خارج از کنترل کاخ سفید خواهد بود./1360//101/خ