۰۵ اسفند ۱۳۹۸ - ۱۴:۰۷
کد خبر: ۶۴۱۲۲۷

دریافت جایزه زنان موفق جهان اسلام توسط نرگس آبیار

دریافت جایزه زنان موفق جهان اسلام توسط نرگس آبیار
کارگردان «شبی که ماه کامل شد» و «شیار ۱۴۳» به دلیل ثبت درست حقیقت از دریچه دوربین در فیلم‌هایش در مراسم ویژه‌ای در پاکستان مورد تقدیر قرار گرفت.

به گزارش سرویس فرهنگی و اجتماعی خبرگزاری رسا، مراسمی که توسط کمپانی رسانه‌ای HUM TV پاکستان تدارک دیده شده بود، از زنان موفق و تاثیرگذار کشورهای مختلف جهان تقدیر و نشان زنان راهبر ۲۰۲۰ به آنها اعطاء شد.

عارف علوی، رئیس‌جمهور پاکستان، عمران اسماعیل استاندار ایالت سند و جمعی از مقامات و شخصیت‌های سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و هنری پاکستان و دیپلمات‌های مقیم کراچی، از حاضران این مراسم ویژه بودند که در استانداری ایالت سند برگزار شد.

حضور نرگس آبیار در کراچی و دریافت نشان زنان راهبر ۲۰۲۰ با استقبال شخصیت‌های هنری و سینمایی این کشور مواجه شد. آبیار در زمان حضور در کراچی علاوه بر شرکت در برنامه مذکور، در برنامه‌های دیگری از جمله سمینار بررسی مشکلات و چالش‌های زنان در دنیای معاصر، کارگاه انتقال تجربیات به هنرمندان پاکستانی، برنامه نمایش فیلم «شیار ۱۴۳» به زبان اردو، ملاقات با برخی از کارگردانان پاکستانی نیز حضور یافت. /882/ 101/

منبع: فارس
ارسال نظرات
نظرات بینندگان
علیرضا عطایی
Iran, Islamic Republic of
۲۳ ارديبهشت ۱۳۹۹ - ۱۲:۵۲
شبی که ماه کامل شد دومین اثر کارگردان این اثر بوده که تو ساخته قبلی ش کارگردان سراغ عشق مادر به فرزند رفته و بسیار خوب این مساله رو نشون داده اما بازتاب اثر قبلی و تم ش در مورد مادر شهید بوده که اصلا شما چیزی از این بحث دفاع مقدس رو تو شیار نمیبینی و فقط به عنوان تبلیغ اضافه میشه و موضوع رو جذاب میکنه دقیقا مثل اثر دوم که موضوع بحث این پسته! خودم در کل هر چیزی که قابل بحث باشه خوش م میاد ولی بنظرم این اثر جای بحث نداره داستان شفاهی دختری که همچین مشکلی عظیمی تو زندگی ش پیش اومده و تو قهوه خونه میتونی بشینی یکی برات تعریف کنه اما قاب سینما برای این روایت سنگینه مگر اینکه بلد باشی ازش فیلم نامه دربیاری و فیلمش کنی نه اینجوری! اصول روایت گری و شخصیت پردازی اینکه شما از نقطه الف به نقطه ب میرسونی روایت یا شخصیتت رو و تو این مسیر به مخاطب حرفات رو میزنی و بهش این مفهوم رو منتقل میکنی که چرا این انتقال اتفاق میوفته و چ جور به طور مثال نقش عبدالحمید رو شما باید همین سیر رو براش رقم بزنی ولی شما نمیفهمی چه طور این سیر براش اتفاق میوفته! شما با یه پسر عاشق طرفی که سر براهه و زندگی ش رو داره و زندگی ش رو دوست داره و میبینی که با رفتارهای برادراش مخالفه و اونا رو نفی میکنه اما اصلا متوجه نمیشی چطور خودش میشه نفر دوم جندالله بعد عبدالمالک ریگی!
یا این اتفاق خیلی ساده و طبیعیه یا کلا تروریست شدن کلا مساله خاص و بدی نیست و میشه دیگه! البته میفهمی که تروریست ها دل دارن و دلبستگی هایی که هنوز انسانیت رو در اونا نشون میده و درست هم هست. آدمای خوب اثر دو مادر هستن که نصفه و نیمه خوبن و تن نمیدن به همکاری با تروریست و عضو اونا نشدن البته شما نمیفهمی نسخه زن همراه با تروریست چه جوریه و چ فرقی با این دو مادر داره! پلیس رو میبینی که نه مادر داستان باهاش همراه میشه نه میتونه وظیفه ش رو در شلیک به نفر اول درست انجام بده و نه در بازگردندن فائزه به ایران و تنها تاثیرش ایجاد ترس و رعب و وحشت تو دل دو خانواده و بردنشون به دل تروریسم بوده و فقط امریکا و اروپا میتونه فضای امن و آروم برای این خانواده ها باشه و البته دو خانواده و نقش ها کاملا منفعل هستن و جز دو مادر کاملا تسلیم فضا هستن. عشق هم خیلی دختر پسری و نمایشی بود و اصلا چیزی توش نداشت و میتونست ساده تر برگزار بشه یا اگه انقد مهم بود تاثیر بعدی ش بیاد نشون داده میشد. اثر نه بد بودن تروریست رو خوب نشون میده و نه نقطه مقابل ش رو چ در بحث ایدئولوژی و چ امنیتی و چ سیاسی و بطور کلی آدم خوب جز نکته یی که گفته شد نداره و بلوچ خوب که ازش حرف میزنه جز کشتن گوسفند که تنها دارایی ش بوده برای مهمان نوازی چیز دیگه یی نداره! اثر علاوه بر ضعف محتوا و شخصیت پردازی در نشون دادن خشونت هم استراتژی مشخصی نداره و فقط کلیپ هایی رو نشون میده که تو فضای مجازی دیدیم قبلا! زمان اثر میتونه تا نصف کاهش داده بشه و بطور کلی شما نمیفهمی چطور تو اون شب ماه کامل میشه و در نهایت فقط شب ت رو هدر میدی و تمام!
0
0