از نویسندگی تا نامزد نخست‌وزیری عراق

به گزارش خبرگزاری رسا، پس از ماهها جنجال سیاسی، سرانجام احزاب سیاسی پارلمان عراق بر سر گزینه‌ای به نام «مصطفی الکاظمی» برای تشکیل کابینه جدید این کشور توافق کردند.

به نظر می‌رسد، الکاظمی بتواند رأی اعتماد پارلمان را بر خلاف «محمد علاوی» به دست آورد . نام او پیش از معرفی «عدنان الزرفی» نیز در میان محافل سیاسی عراقی مطرح شده بود؛ به هر حال اختلافات سیاسی میان گروههای سیاسی شیعه، او را در آن زمان کنار زد و «برهم صالح» نیز به طور یکجانبه الزرفی را معرفی کرد. اکنون اما یک اتفاق نظر میان گروههای شیعه رخ داده و حتی فراکسیون اهل سنت «القوی العراقیه» نیز اعلام کرده است که از الکاظمی حمایت می‌کند. کردها نیز گفته‌اند که به نظر احزاب شیعه احترام می‌گذارند؛ بنابراین «مصطفی الکاظمی» برای نشستن بر صندلی نخست‌وزیری راه دشواری ندارد.

اما «مصطفی الکاظمی» کیست و چه کارنامه‌ای دارد؟ نام اصلی او «مصطفی عبداللطیف مشتت» است. او در سال ۱۹۶۷ در بغداد به دنیا آمد و لیسانس حقوق دارد.

وی زمانی که به عنوان روزنامه‌نگار در نشریات محلی کار می‌کرد نام «مصطفی الکاظمی» را برای خود برگزید. او مدتی نیز سردبیر نشریه «الاسبوعیه» به صاحب امتیازی «برهم صالح» رئیس‌جمهور کنونی عراق بود.

الکاظمی علی رغم اینکه در زمان صدام، دیکتاتور معدوم عراق، سال‌ها در لندن به عنوان تبعید زندگی کرد اما تنها تابعیت عراقی دارد و عضو هیچ حزبی نیز نیست. او در سال ۱۹۸۹ به طور غیابی به اعدام محکوم شد.     

الکاظمی پس از بازگشت به عراق در سال ۲۰۰۳ بیشتر زمان خود را به فعالیت مطبوعاتی و نویسندگی سپری کرد. او همچنین مؤسسه «الذاکرة» را برای ثبت جنایت‌های رژیم بعث عراق تأسیس کرد. مؤسسه «الحوار الانسانی» نیز در بغداد و لندن به مدیریت وی اداره می‌شود.     

در این سال‌ها او همچنین نقش فعالی در حل اختلافات میان گروههای سیاسی و بعنوان یک واسطه داشت تا اینکه در سال ۲۰۱۶ از سوی حیدرالعبادی به منصب رئیس سازمان امنیت ملی عراق انتخاب شد و در این راستا حمایت حزب الدعوه را نیز با خود به همراه داشت. او پیش از انتخاب  به این پست، چند ماهی مشاور سازمان امنیت ملی عراق بود.

وی در مسند ریاست سازمان امنیت ملی عراق نیز تلاش کرد با اصلاح ساختار امنیتی و اطلاعاتی عراق، مسائل سیاسی را از امور امنیتی جدا کند.

به نوشته وبگاه خبری عراقی نسیم الجنوب، او روابط خوبی با ایران دارد و همزمان توانسته روابط خود با آمریکا را نیز حفظ کند و همینطور با مسئولان کردستان عراق نیز میانه بسیار خوبی دارد؛ به طوری که در سال ۲۰۰۳ پس از بازگشت به عراق در کرکوک مستقر شد.

او در اکتبر ۲۰۱۶ و پیش از عهده‌دار شدن منصب ریاست سازمان امنیت عراق در سخنانی درباره ایران گفته بود: «ایران و رهبرش نقش بزرگی در ایجاد صلح جهانی دارند.»

یکی از اقدامات وی در سازمان امنیت عراق نیز برچیدن «شعبه ایران» بود؛ شعبه‌ای که سازمان سی آی ای آمریکا در سال ۲۰۰۴ هنگام تشکیل این سازمان، ایجاد کرده بود تا تحرکات دیپلمات‌های ایرانی را رصد کند.