خدمت مهمترین خط مقدم جهاد

به گزارش خبرنگار سرویس فرهنگی و اجتماعی خبرگزاری رسا، اسلام به اجتماع اهمیت زیادی می‌دهد و کسی که اهتمام به امور مسلمانان نداشته باشد، مسلمان نیست. نماز که عبادت فردی است، اما آثار اجتماعی دارد و توصیه می‌شود که آن را در مسجد به جماعت خواند. خدمات اجتماعی طلاب تاسی به سیره معصومین علیهم السلام است. امام معصوم شب‌ها به یتیمان رسیدگی می‌کرد، امیرالمومنین چاه حفر می‌کرد و درآمد حاصل از آن را به نیازمندان می‌بخشید.

یکی از محصولات مجاهدت‌های چندین و چند ساله حاج عبدالله والی در مناطق محروم سیستان و بلوچستان، صندوق رای سالم شهر بشاگرد است. جایی که نامزد انقلابی و مورد تایید حزب الله، در انتخابات سال 96 بیشترین رای را داشت.1

فعالیت‌هایی نظیر کمک به سیل زدگان یا یاری رساندن به بیماران کرونایی، غسل و تدفین آنان و کمک رسانی به خانواده‌های بی‌بضاعت و کم بضاعت جزء کارهایی است که در شرایط اضطراری کشور مورد توجه طلاب قرار می‌گیرد. در این شرایط علما نیز وارد عرصه شده و به یاری مردم می‌آیند؛ برای مثال در قضیه سیل برخی از مراجع اجازه دادند تا مکلفین، بخشی از وجوهات را برای کمک به سیل زدگان مصرف کنند2 و آیت الله سبحانی خانه خود را فروخت و پول آن را خرج سیل زدگان کرد.3

رود خروشان جامعه، همدلی را نشان داد

تهیه مسکن، جهزیه و کاریابی برای جوانان و افراد نیازمند از دیرباز جزء خدمات امام جماعت محله محسوب می‌شد و مسجد محلی برای سامان دادن به مشکلات محل بوده و هست. علما اقدام به ساخت بیمارستان، کتابخانه و مراکز فرهنگی می‌کردند.

خواجه نصیر الدین طوسی رصدخانه و کتاب‌خانه کم‌نظیر مراغه را در عصر خود رقم زد. در روزگاری نزدیک‌تر، آقانجفی قوچانی و آقا میرالله اصفهانی، با همکاری تجار اصفهان شرکت اسلامیه را تاسیس کردند. حفظ سرمایه‌های ملی و اجتماعی برای علما شیعه به قدری بود مهم بود که آنان استفاده از کالاهای خارجی را ممنوع کرده و اعلام کردند تا بر میتی که در کفن خارجی پیچیده شده نماز نمی‌خوانند.

استعمار تخریب علما و روحانیت را هدف گرفت

تخریب روحانیت و تضعیف جایگاه مرجعیت، برنامه‌ای بود که کشورهای استعمارگر برای سلطه بر ایران داشتند. اقدام نظامی دشمن علیه ایران، با فتوای جهاد علمایی چون سید محمد مجاهد و سید عبدالحسین لاری با مشکل مواجه شده بود.

از سوی دیگر قدرت نرم علمای شیعه و دخالت‌های آنان در مسائل اجتماعی سد بزرگی بر سر راه استعمارگران بود. فتوای میرزای شیرازی تا اندرونی کاخ شاه خریدار داشت و ناصرالدین شاه، همواره در تصمیم‌گیری هایش از عالم بزرگ تهران، ملاعلی کنی حساب می‌برد و از قدرت او هراسان بود.

اواخر دوره قاجار، جریان روشنفکری روز به روز قدرتمندتر می‌شد و روشنفکران، روحانیت را سدی جدی در مقابل خود می‌دیدند. نهضت را روحانیت آغاز کرد و روشنفکران با سوار شدن بر احساسات عدالت‌خواهانه و مذهبی مردم، جریان را به سمت دیگری هدایت کرده و انتقام کینه‌های دیرینه خود را با شهادت شیخ فضل الله نوری، از مرجعیت گرفتند.

با روی کار آمدن سلطنت پهلوی، تغییر در نظام آموزش کشور جدی شد و مدارس جدید جای مکتب‌خانه‌های سنتی را گرفت. ساختار آموزش جدید کشور از نهاد دین فاصله گرفت و گام دیگری در کاهش قدرت روحانیت برداشته شد اما پیروزی انقلاب اسلامی به رهبری امام خمینی ره، عمق قدرت نرم نهاد روحانیت و فقاهت در میان مردن شیعه ایران را به رخ همگان کشید. پیروزی انقلاب اسلامی، فرصت را برای ورود حداکثری طلاب در عرصه های سیاسی و اجتماعی فراهم کرد تا برای تمدن سازی و جامعه پردازی، نیرومندتر از دیروز در عرصه های فرهنگی و اجتماعی ورود پیدا کنند. /882/ 704/

صدرا محمدی

منابع

1 – HTTPS://WWW.ILNA.NEWS/FA/TINY/ NEWS-499040

2 – HTTPS://TN.AI/1977492

3 - HTTPS://WWW.YJC.IR/00SXRO