تحریف کننده مکتب تشیع نفوذی دشمن است

وحدت، راهبرد اصلی مسلمانان و به خصوص تشیع در مسیر مقابله با کفار تا جهانی شدن اسلام ناب محمدی است. البته برخی اشخاص خواسته یا ناخواسته در پازل دشمن بازی کرده، آب به آسیاب دشمن ریخته و در تلاش بودند تا مذاهب اسلامی را به درگیری بکشانند که در طول تاریخ، زعما و مراجع شیعه با چنگ زدن به اصل وحدت موجب جلوگیری از جنگ مذهبی بین فرقه‌های اسلام شده و با هوشمندی، این حربه دشمن را ناکام گذاشته‌اند.

سیدکمال حیدری، شخصی که خود را مرجع شیعه می‌داند در اظهاراتی با اشاره به آیه 113 سوره مبارکه بقره، «وَقَالَتِ الْيَهُودُ لَيْسَتِ النَّصَارَى عَلَى شَيْءٍ وَقَالَتِ النَّصَارَى لَيْسَتِ الْيَهُودُ عَلَى شَيْءٍ»، این نوع سخنان را از جانب علمای شیعه به اهل سنت نسبت داده و معتقد شده که بزرگان حوزه علمیه، اهل‌تسنن را کافر می‌دانند.

از این رو حجت الاسلام حسین احمدی قمی، قائم مقام مجمع جهانی اهل‌بیت (ع) درگفت‌وگو با خبرنگار سرویس فرهنگی و اجتماعی خبرگزاری رسا، سیدکمال حیدری را عنصر نفوذی در بین علمای شیعه دانست و گفت: او عنصر حمایت شده از طرف دشمنان است و تلاش می‌کند جایگاه خود را در بین شیعیان پیدا کند تا به راحتی سخن دشمنان را در کالبدی دینی ارائه دهد.

وی با بیان اینکه مذهب تشیع مکتبی عقلی، مستحکم و مبنایی است اظهار داشت: شیعیان هیچ‌گاه کسی را تکفیر نکرده‌اند؛ امام باقر(ع) می‌فرماید: «بُنِیَ الْإِسْلَامُ عَلى‏ خَمْسٍ‏، عَلَی الصَّلَاةِ وَ الزَّکَاةِ وَ الْحَجِّ وَ الصَّوْمِ‏ وَ الْوِلَایَةِ» و اهمیت هیچکدام به اندازه ولایت نیست.

قائم مقام مجمع جهانی اهل‌بیت به تبیین شیوه تشیع در رفتار با غیر شیعه پرداخت و تصریح کرد: با وجود اینکه ما معتقدیم هیچ عبادتی بدون ولایت امکان پذیر نیست، ولی کسی را نجس و کافر نمی‌دانیم؛ بالاجماع معتقدیم هرکس شهادتین را بگوید، جان، مال، عرض و ناموسش در امان است.

وی تأکید کرد: ما ولایت و امامت را داخل دراصول می‌دانیم ولی با این وجود اگر کسی از مسلمانان این اصل را ندانسته نپذیرفت، فتوای به نجاست او نمی‌دهیم؛ برای جواب دادن به این شبهه باید به تاریخ رجوع کرد تا مشخص شود فقهای امامیه هیچ‌گاه بدین صورت فتوا نداده‌اند.

حجت الاسلام احمدی قمی در پایان با توجه به اینکه پاسخ دادن به سیدکمال حیدری موجب مراء می‌شود گفت: بحث کردن با او اشتباه است؛ اگر ما برای او دلیل هم بیاوریم، او در تاریخ می‌گردد و چند مورد متناسب با سخن خود پیدا می‌کند.