همگام با انقلاب؛
اختلاف طبقاتی و بی عدالتی؛ حاصل فاصله گرفتن دولتها از آرمانهای امام و رهبری
آیت الله سیفی مازندرانی گفت: مسیری که امام به مردم نشان داد، همان آرمان اصلی انقلاب اسلامی است؛ انقلاب بر اساس مسیر ایشان پا گرفت و چیزی جز عدالتخواهی نبود.
اشاره: وصیت این جانب به وزرای مسئول در عصر حاضر و در عصرهای دیگر آن است که علاوه بر آنکه شماها و کارمندان وزارتخانه‌ها بودجه‌ای که از آن ارتزاق می‌کنید مال ملت، و باید همه خدمتگزار ملت و خصوصاً مستضعفان باشید، و ایجاد زحمت برای مردم و مخالف وظیفه عمل کردن حرام و خدای نخواسته گاهی موجب غضب الهی می‌شود، همه شما به پشتیبانی ملت احتیاج دارید. با پشتیبانی مردم خصوصاً طبقات محروم بود که پیروزی حاصل شد و دست ستمشاهی از کشور و ذخائر آن کوتاه گردید. و اگر روزی از پشتیبانی آنان محروم شوید، شماها کنار گذاشته می‌شوید و همچون رژیم شاهنشاهی ستمکار به جای شما ستم‌پیشگان پستها را اشغال می‌نمایند. بنا بر این حقیقت ملموس، باید کوشش در جلب نظر ملت بنمایید و از رفتار غیر اسلامی- انسانی احتراز نمایید. صحیفه امام، ج21، ص 426
به خاطر توجهاتی که امام راحل عظیم‌الشأن بر روی ملت و امت داشتند و این آحاد مردم هستند که جامعه را می‌سازند، خبرنگار سرویس سیاسی خبرگزاری رسا، نزد آیت الله علی اکبر سیفی مازندرانی رفته و به واکاوی رابطه مردم و مسئولان پرداختند.
شعار مردم: خدا، قرآن، خمینی
رسا ـ مؤلفه‌هایی که امام بر روی آن تمرکز کردند و باعث شد مردم به خود بیایند چه بود؟
وجه اول حرکت ظلم‌های شدیدی بود که رژیم به مردم می‌آورد و از آنجایی که مردم از ظلم خسته شده بودند، ندای عدالت امام بر جان مردم نشست و اثر خاصی بر روی حرکت مردم گذاشت. بُعد دیگر مسأله، استقلال و هویت انسانی مردم بود و از آنجایی که مردم ایران مسلمان هستند، به دنبال استقلال ایمانی نیز می‌باشند که نظام شاهنشاهی با هرگونه استقلال برای مردم ایران مخالف بود.
وجود حکومت پهلوی موجب می‌شد مردم مسلمان ما ذیل حکومت طاغوت قرار گیرند و ولایت ائمه کفر را بپذیرند؛ حکومت پهلوی حکومت افراد بی‌دین بود که در داخل ایران بر مردم حکمرانی می‌کرد و این با عقاید و ایمان مردم در تضاد بود. امام از رهگذر دین عقاید مردم را به آنها گوشزد کردند و آنچه را خداوند و رسول او از مردم خواستند، امام نیز از مردم خواست و مردم نیز به دلیل مسلمان بودنشان همراه شدند.
در کلام و اطلاعیه‌هایی که امام صادر می‌فرمودند این جمله که به داد اسلام برسید و اسلام در حال محو شدن است، زیاد بود و مردم هوشیار شدند که به یاری قرآن، اسلام و ولایت پرداختند. مؤلفه‌های مختلفی وجود داشت که منجر شد مردم به حرکت در بیایند ولی غالب آنها مؤلفه‌های دینی و ایمانی بود که از جانب امام به مردم این هوشیاری داده شد و در مجموع مردم که امام را منادی عدالت و آزادگی می‌دانستند، به میدان آمدند.
رسا ـ یعنی به نوعی یکی از ارکان مهم جمهوری اسلامی عدل و عدالت است؛ چقدر در رسیدن به این رکن موفق بودیم؟
ببینید؛ امام رژیم پهلوی را به عنوان رژیم ضد عدل و عدالت معرفی کرده بودند. این حقیقت بود و مسیری که امام به مردم نشان داد، همان آرمان اصلی انقلاب اسلامی است؛ یعنی جمهوری اسلامی بر اساس این ارزش پا گرفته و پابرجا گشته است که درنتیجه یکی از علت‌های پدیداری انقلاب، عدالتخواهی بود.
این عدالت سرلوحه کار مسئولان نظام جمهوری اسلامی بود؛ ولی نقایصی با شدت و ضعف پیش آمد. به عنوان مثال از اولین دولت انقلاب که دولت موقت بازرگان بود ما ایستادگی‌هایی را در مقابل ولی فقیه شاهد بودیم و روحیه خودباختگی بازرگان در مقابل غرب، در برخی دیگر از مسئولان نیز وجود دارد.
برخی از دولت‌هایی هم که پس از آن آمدند، دچار روحیه اشرافی گری و تجمل گرایی در زندگی خود بودند و متأسفانه همین موجب اختلاف طبقاتی شد. آنها به راحتی از بیت المال استفاده می‌کردند ولی عموم مردم محروم بودند؛ نه فقط دولت، بلکه قوه مقننه نیز در برخی از ادوار دچار فاصله‌هایی از آرمانهای امام شده بود.
اگر بخواهیم برهه‌های ایده‌آل مطابق با نظر امام راحل را بررسی کنیم، فقط به دو زمان می‌رسیم؛ یکی زمان نخست وزیری مرحوم رجایی و یکی زمان ریاست جمهوری رهبری که در آنجا نیز شخص رهبری موجب ایجاد دولت نسبتا اسلامی شد ولی نخست وزیر ایشان هنوز ریشه‌های غربی داشت. غیر از این دو بزرگوار، مابقی دولتها نقص‌هایی با شدت و ضعف داشتند که زاویه نسبتاً زیادی با عدالتخواهی امام گرفتند.
اگر از دولت خارج شویم و وارد قوه مقننه شویم، خواهیم دید که دوره قبل از دوره فعلی نیز دوره‌ای بود که تجمل گرایی را رایج کرد. یک طرحی مبنی بر ده‌برابر شدن حقوق برخی از کارگزاران نظام تصویب شد و من همان روز، نامه‌‌ای صادر کردم.
امیرالمومنین(ع) می‌فرماید: إِنَّ اللَّهَ تَعَالَى فَرَضَ عَلَى أَئِمَّةِ الْعَدْلِ أَنْ يُقَدِّرُوا أَنْفُسَهُمْ بِضَعَفَةِ النَّاسِ كَيْلَا يَتَبَيَّغَ بِالْفَقِيرِ فَقْرُهُ؛ خداوند بر پيشوايان عادل واجب فرموده كه خود را با مردم تهيدست برابر قرار دهند تا تهيدستى بر فقير سنگينى نكند و او را از پاى در نياورد. کاری که مجلس‌ها و دولت‌های اصلاح طلب کردند، خلاف فرمایشات صریح ائمه و قرآن و مصیبتی برای جمهوری اسلامی بود که برای ما افت داشت.
رسا ـ بنابر فرمایش امیرالمومنین(ع) که فرمودند (الناس علی دین ملوکهم)؛ به نظر شما این رفتار چقدر در بین مردم رایج شد و مردم نوع نگاهشان به زمامداران چگونه شده است؟
این نوع افعال مسئولان تأثیر مستقیمی بر مردم گذاشت و باعث شد برخی مردم به روحیه تجمل‌گرایی روی بیاورند و برخی دیگر که جزء اقشار ضعیف جامعه بودند به دولتها بدبین شوند و مشارکت در انتخابات پایین بیاید. کسی که حقوق دو میلیون دارد، وقتی چشمش به مسئول کشور می‌افتد که حقوق ۱۷ میلیونی دریافت می‌کند، حالت دلسردی برایش ایجاد می‌شود.
به عنوان مثال اگر اکنون وضعیت را نگاه کنید، متوجه می‌شوید مردم نسبت به قوه قضاییه دلگرم هستند زیرا می‌دانند در مسیر عدالت گام برداشته و کسانی که از بیت المال برای خود آلاف و الوف برداشته بودند را سرجایشان نشانده است. اکنون از طرف قوه قضاییه جلوی رانت‌خواری گرفته شده و مردم امیدوار شده اند.
آقای رئیسی صریحاً گفته بودند که اموال تمام مسئولان باید حسابرسی شود. به گمان بنده مردم در این دوره از انتخابات حضورشان بیشتر خواهد بود به شرط اینکه ما در مسیر عدالت گام برداریم.
رسا ـ برخی از رؤسای جمهور پس از فوت امام صریحا این تفکر تجمل گرایی را در تریبون نماز جمعه تبلیغ می‌کردند؛ به نظر حضرت عالی این تفکر اکنون با چه شیوه‌ای بروز و ظهور دارد؟
تفکر رفاه طلبی و تجمل گرایی در بین مسئولانی که برخی از نامداران انقلاب را قبول داشتند، موج می‌زند و پس از فوت برخی افراد نیز این رفتار در بین اعوان و انصار آنها ادامه دارد.
این نوع مسئولان با تبلیغات، مردم را به سمتی که می‌خواستند سوق دادند و مردم توجه نداشتند که این نوع افراد، حرف و عملشان یکی نیست و خط‌شان همان خط سرمایه داری و غرب گرایی است. کسانی که به دولت فعلی رأی دادند، طبیعتاً از دروغ‌های رئیس دولت ناراضی اند و کیفیت روند این دولت را تایید نمی‌کنند.
به عنوان نمونه، مجلس فعلی همان چیزی است که مردم می‌خواستند؛ مردم ما از مجلس غیر انقلابی و تجمل زده و رفاه طلب ناراضی بودند. معاون رئیس مجلس قبلی به صراحت می‌گفت من با خاتمی نشست و برخاست دارم و هیچ ابایی هم ندارم؛ وقتی این حرف را در مجلس زدند، یکی از نمایندگان اعتراض کرد که خاتمی از سران فتنه بود ولی جواب شنید که خفه شو!
روند برخی از افراد مجلس قبلی، رفتار همان مجلس فرمایشی رضاخانی بود. این مجلس با این وضعیت به مجلس انقلابی تبدیل شد زیرا مردم آن خط را قبول نداشتند و به دنبال مجلسی بودند که به فکر مردم باشد. البته با اسم انقلابی، انقلابی نمی‌شویم بلکه باید در مسیر عدالت و امام قدم برداریم تا انقلابی باشیم./گ402/ب1
ارسال نظرات