یگانه الگوی تبلیغ و مقاومت

به گزارش خبرنگار سرویس فرهنگی و اجتماعی خبرگزاری رسا، پانزده قرن پیش بود که بشریت، برای ارضای میل سیری ناپذیر قدرت‌طلبی‌هایش و برای میدان دادن به هوای نفسانی خود، سلطه‌گری‌هایش را گسترش داده بود.

مردم و به‌ویژه بادیه نشینان عربستان، که تنها افتخار هایشان تعصب شدید جاهلی، زنده به گور کردن دختران، جنگ‌ها و خون‌ریزی‌های وحشیانه بود، با پدیده‌ای لطیف از سوی خداوند روبرو شدند. طبع خشن آنها، این لطافت را دوست می‌داشت و از طرفی طبع تعصب آنها اجازه نمی‌داد عقایدشان را دستاویز خدایی نادیدنی کنند.

همین اتفاقات و شکل بود که باعث شد خداوند آخرین حجت و آخرین رسول و پیامبر خود را برای مردمان این جهان بفرستد و او نیز به هدایت نهایی مردم و ارائه آخرین طریق و شریعت بپردازد. در میان همه این جنگ و خون ریزی‌ها و در سالی که ابرهه لشکر کشیده بود تا از عظمت و شکوه کعبه، تلی از خاک بر جای گذارد، حضرت محمد(ص) چشم بر جهان گشود.

او که مبعوث شد، با دلی پر از رأفت، محبت و مودت، پیام آور رحمت و مهربانی شد و از طرفی دیگر، مردم را نسبت به عاقبت گناهانشان انذار می‌داد. چنان که خداوند متعال بدو می‌فرماید که چرا آنقدر خودت را به زحمت می‌اندازی تا مردم را هدایت کنی؟

حضرت محمد(ص) الگویی سترگ و کامل برای فعالان فرهنگی و اجتماعی است. به راستی کسانی که امروز خود را در قامت فعال مدنی مخالف نظام اسلامی می‌دانند، چه قرابتی با کدام شخصیت تبلیغی بیگانه دارند؟

یکی از الگوهای رفتاری طلاب و مبلغان دینی، شخصیت پر عطوفت پیامبر اکرم(ص) است. شخصیتی که دربرابر طعنه‌ها و توهین‌ها با عزمی راسخ می‌ایستد و به ابلاغ رسالت خویش می‌پردازد. آن‌ها به تأسی از روح آن شخصیت بزرگ، دربرابر سختی‌ها می‌کوشند تا ثمره‌ای گران‌بها از موجود و آفریدۀ هوشمند الهی تربیت کنند.

در این طرف، فطرت، با لباسی پاکیزه مشتاق رسیدن به معارف ناب است؛ اما وای اگر لباس فطرت آدمی آلوده گشته باشد. آن وقت است که دیگر هدایت سخت می‌شود و کار به جایی می‌رسد که باید عتاب شنید از این همه تلاش برای رساندن معرفت الهی به گوش‌های ناشنوا.

شاید تنها عیب و ایرادی که بی‌عقلان بتوانند از پیامبر گرامی اسلام(ص) بگیرند، همین عطوفت و مهربانی بیش از حد ایشان باشد؛ اما آن‌ها نمی‌دانند که این مهربانی و عطوفت بیش از حد پیامبر اسلام، برای هدایت آدمی و برای آشنایی آدمی با سرچشمه‌های حقیقت بوده. سرچشمه‌هایی که شیطان صفتان در آلوده کردن‌شان ناموفق بوده‌اند و به مردم چنین القا کرده‌اند که نوشیدن از این سرچشمه، نوشیدن از گنداب است. همانطور که به حضرت آدم القا کرد که تناول کردن از آن میوه ممنوعه، رسیدن به جاودانگیست. حیله‌های شیطان از ابتدا همان بوده، این آدمیست که گاهی فراموش می‌کند در دام حیله‌ها و مکر شیطان گرفتار آمده.

محمدحسین کتابی