کاهش جمعیت ثمرۀ مشق فرهنگ غرب

مقدمه: رهبر معظم انقلاب حضرت آیت الله خامنه ای بارها در سخنرانی های خود بر افزایش نسل  و بحران کاهش جمعیت تاکید کرده اند مثلا برای نمونه در سخنرانی عیدانه سال 1397 عنوان کردند که بعضی‌ از مسئولینِ ما در گوشه‌وکنار کشور به نسخه‌ی بیگانگان اعتماد بیشتری دارند تا به نسخه‌ی داخلی! و این هم خطای بزرگی است. شما ملاحظه کنید همین سیاست جمعیّتی غربی‌ها که «فرزند کمتر، زندگی بهتر»، سیاست اروپایی است، سیاست غربی است؛ خودشان هم عمل کردند و امروز دچار مشکلند؛ دارند جایزه میدهند که خانواده‌ها فرزنددار بشوند؛ میخواهند جبران کنند عقب‌ماندگی را، فایده هم ندارد. این سیاست را، نسخه‌ی غربی را [بعضی‌ها] قبول کردند. ما چند سال قبل اصرار کردیم، گفتیم -در سخنرانی، در جلسات خصوصی با مسئولین- که موانع تولید نسل را بردارید؛ مسئولین هم قبول کردند، تصدیق کردند حرف ما را، منتها در مدیریّتهای میانی متأسّفانه موانعی وجود دارد؛ آن‌چنان که باید و شاید به این نسخه‌ی اسلامی که «تَنَاکَحوا تَناسَلوا تَکثُروا فَاِنّی اُباهی بِکُمُ الاُمَمَ یَومَ القِیامَة»عمل نمیکنند، [امّا] به نسخه‌ی غربی عمل میکنند.

آنچکه از بررسی سخنرانی های رهبر معظم بدست می آید این موضوع مهم و حیاتی است که کاهش جمعیت نه به نفع کشور و نه به نفع ملت و خانواده ها می باشد.

به همین جهت خبرنگار سرویس فرهنگی و اجتماعی خبرگزاری رسا در گفت و گو با دکترحسین مروتی کارشناس و فعال فرهنگی بحران جمعیت به بررسی معضل بحران جمعیت پرداخت.

رسا- لطفاً تاریخچه ای از سیاست کنترل جمعیت بیان کنید.

ایرانی ها در طول تاریخ فرزندآوری زیادی داشتند، هرودوت وقتی زندگی  مردمان پارس را ترسیم می کند، آن ها را فرزند دوست و با فرزند آوری بالا برمی شمرد؛ این فرهنگ با مسلمان شدن ایرانی ها تقویت شده است و تا قرن ها این فرهنگ فرزندآوری زیاد بدون هیچگونه تغییر دست نخورده باقی مانده بود، اما حوالی سال 1345 که سیاست های کنترل جمعیت در دوران طاغوت آغاز شد، از آن پس فرزندآوری در بین ایرانیان کمتر گشت؛ از سال 1345 تا 1355 در این ده سال رژیم پهلوی توانستند تعداد فرزندآوری را از شش فرزند به پنج نفر برسانند، در واقع این تغییر چندان اثر زیادی به همراه نداشت و بعد از انقلاب کنترل جمعیت مدتی متوقف می شود و خانواده های ایرانی به همان فرهنگ سابق برمی گردند.

غرب برای کنترل جمعیت برنامه های مفصلی را طراحی و نیرو تربیت کرده بود و این نیروها بعد از انقلاب هم به مسؤولین کشور توصیه می کردند سیاست کنترل جمعیت انجام شود، بسیار جالب است که بدانید این نیروها چه پژشک و اقتصاد دانشان همۀ تحصیل کرده آمریکا بودند مثلا دکتر میرزایی یکی از این افردای بود که در آمریکا تحصیل کرده و به دنبال اجرای سیاست کنترل جمعیت در ایران بود. در سال 1368 تصمیم بر این شد که مادران ایرانی از متوسط شش فرزند به چهار فرزند، فرزندآوری آنان  تقلیل پیدا کنند و قرار بر این بود که تا سال 1390 این سیاست محقق شود اما با سرعت بالایی در طی چهار سال این امر محقق شد و از آن پس نه تنها متوقف نشده بلکه شدت و قوت هم گرفته است. بسیج شدن همه دستگاه ها در همراهی سیاست کنترل جمعیت باعث شد که امروز شرایط بحرانی را پیش رو داشته باشیم.

رسا- آیا کاهش جمعیت متأثر از برنامه های اقتصادی کشور است؟

در زمان جنگ فرزندآوری بیشتر از الان بود یعنی همان متوسط شش فرزند بود، امروز هم مناطقی که وضعیت اقتصادی ضعیف تری دارند، فرزندآوریشان بیشتر است وبالعکس شهرهای ثروتمند ما رشد فرزندآوری کمتری دارند و این موضوع نشان می دهد، معضل کاهش جمعیت بیشتر از آن که اقتصادی باشد فرهنگی است؛ همچنین همراهی نخبگان داخلی و استعمار خارجی در کاهش جمعیت بسیار موثر است، امروز هر زن ایرانی به طور متوسط دو فرزند به دنیا می آورد و کشور ما به سرعت در حال پیر شدن است؛ وقتی دهۀ شصتی ها به سن سالخوردگی برسند در آن روزگار کشور دیگر جمعیت پشتیبان کار نخواهد داشت و این یک معضل بزرگ برای کشور است و سالخوردگی فوق العاده جمعیت، راه پیشرفت را برای کشور سد می کند و راه جلوگیری از این بحران افزایش باروری است.

رسا- نهاد های حاکمیت در جلوگیری از کاهش جمعیت چه وظیفه ای دارند؟

بحران تنها با شعار حل نمی شودباید همۀ نهادها در حذف قوانین دست و پاگیر تلاش کنند؛ متاسفانه در حال حاضر قوانین آموزشی به صورتی است که اگر دختری در سن هجده سالگی  متاهل شود او را از مدرسه عمومی اخراج می کنند یا شرایط سختی را برای او می گذارند، عمده دانشگاه های ما خوابگاه متأهلی ندارند، یعنی وزارت علوم ما با این ساختار همراه است، قوانین به صورتی است که نهادها به نوعی غیر محسوس فمینیسم را رواج می دهند و با ساختار کنترل جمعیت همراه شدند، اما قابل انکار و تعارف هم نیست که دشمن در این کار نقش اساسی را دارد.

رسا- رسانه  و نظام چه نقشی دارند؟

حاکمیت باید مشکلات ساختاری را برطرف کند و فرهنگ سازی وظیفه رسانه است؛ باید آسیب های تک فرزندی برای والدین را بیان کنند، هرچند مشکل اصلی در بحث کاهش جمعیت فرهنگی است اما اقتصاد نیز بی تاثیر نیست؛ مسؤولین و حاکمیت باید مشکلات اقتصادی را رفع کنند چرا که خانواده هایی خواهان فرزندآوری بیشتر هستند اما امکانات برای آن ها فراهم نیست.

رسا- کاهش جمعیت به ضرر خانواده یا حاکمیت است؟

بحث جمعیت بحثی کاملاً ملی است و آینده سالخورده کشور به نفع هیچ کسی نیست و همۀ طعم آسیب هایش را خواهند چشید؛ فرض کنید دو تک فرزند با هم ازدواج کنند، این زوج تک فرزند اگر فرشته هم باشند در آینده از پس نگهداری پدر و مادر سالخورده خود برنخواهند آمد، اما این مشکل در خانواده های پرجمعیت کمتر به چشم می خورد؛ با هر بیان و اندیشه باید این معضل  کاهش جمعیت جبران شود.

رسا- ممنون از اینکه وقتتان  را در اختیار ما قرار دادید.