حیف و میلهای میلیاردی در سکوت سازمان بازرسی
به گزارش خبرگزاری رسا؛ اعداد و ارقام پیشنهادی بازیکنان و باشگاهها در فصل نقل و انتقالات به یک شوخی زشت یا خوابی کابوسوار میماند. شنیدن آنچه قرار است در قرارداد بازیکنان ثبت شود یا آنها را وسوسه کند برای امضای قرارداد با برخی تیمها، کوچکترین شباهتی با واقعیتی که مردم در آن زندگی میکنند، ندارد و گویی متعلق به دنیایی دیگر است!
نه فقط مردم که حالا حتی مربیان و مدیران باشگاهها هم سرشان سوت کشیده از شنیدن پیشنهادات هنگفتی که با هیچ عقل و منطقی جور درنمیآید. صفرهای قرارداد بازیکنان چنان سرسامآور سیر صعودی در پیش گرفته که هیچ رقمه قابل توجیه نیست، آن هم در شرایطی که هیچ ثمره و بازدهی مثبتی ندارد!
مسئله تنها نگاه متعجب مردم کف جامعه یا دید انتقادی رسانهها نیست، معترضان امروز از بدنه خود فوتبال هستند، از جنس مدیرانی که خود نمیتوانند این سیر غیرمنطقی را هضم کنند. مدیرانی، چون گرشاسبی، مدیرعامل فولاد خوزستان که رقمها و قیمت بازیکنان در بازار نقل و انتقالات را تأسفبار میخواند: «قیمتها باید بر اساس توانمندی بازیکنان باشد، اما آنچه امروز شاهد آن هستیم قیمت واقعی بازیکنان نیست و با این اوصاف آینده خطرناکی را برای فوتبال ایران میبینم، چراکه با روند فعلی حتی باشگاههای صنعتی پای خود را از فوتبال و تیمداری کنار میکشند.» مجیدی، سرمربی جوان استقلال هم به همان اندازه از رد و بدل شدن رقمهای نجومی شوکه شده است: «اگر با چشم خودم نمیدیدم باور نمیکردم. اگر از طرف باشگاه این رقمها گفته میشد، باز هم باور نمیکردم.»
ادعای سفت و سخت!
حرف از نظارتی جدی بر قراردادهای جدید بود برای مقابله با حیف و میل بیحساب و کتاب بیتالمال. این روزنه امید در پی جلسه نمایندههای سازمان بازرسی با هفت تن از مدیران عامل باشگاههای فوتبال ایران بود که ایجاد شد. جلسهای که مسعود طاهریجعفری، بازرس کل امور ورزش، جوانان و میراث فرهنگی سازمان بازرسی کل کشور طی آن با انتقاد از وضعیت قراردادها در باشگاههای دولتی و صنعتی صراحتاً گفته بود پرداختیهای میلیاردی و خارج از عرف به بازیکنانی که گاهاً حتی دقیقهای هم برای تیمهای خود بازی نمیکنند به هیچ عنوان قابل قبول نیست و اگر باشگاههای دولتی یا صنعتی بخواهند در عقد یا حتی تمدید قراردادها خارج از عرف عمل کند و رفتار آنها مبتنی بر فعل مجرمانه باشد، قطعاً سازمان بازرسی کل کشور به آن موضوع ورود و با خاطیان برخورد خواهد کرد. اشکان میرمحمدی، بازرس کل امور صمت سازمان بازرسی کل کشور نیز با انتقاد از وضعیت قرارداد بازیکنان برخی باشگاههای صنعتی تأکید داشت که از راه دررو برخی باشگاههای صنعتی که با دادن حواله فولاد سعی در دور زدن قانون دارند باخبر است و بهطور قطع در صورت تکرار این داستانها خاطیان به دست مراجع قضایی سپرده خواهند شد.
راهکارهای کلیشهای و تکراری
واکنشها و راههای مقابله، اما برخلاف آن جلسه و ادعاهای سفت و سخت مبنی بر نظارت از سوی سازمان بازرسی همچنان کلیشهای و تکراری است. صحبتهای نورشرق، رئیس کمیته وضعیت فدراسیون فوتبال نه ترسی در دل باشگاههای بدهکار که با راهی که در پیش گرفتهاند کاری جز سنگینتر کردن این بدهی ندارند، ایجاد میکند و نه روزنه امیدی در دل منتقدان که سالهاست خواهان مقابله اصولی با رفتارهای غیرمتعارف و عقد قراردادهای غیرمنطقی در فصل نقل و انتقالات هستند.
ادعاها کمافیالسابق است، بدون آنکه یک واو تغییری در آن صورت گرفته باشد. ثبت قرارداد منوط به تسویه و تعیین تکلیف بدهیهاست و برای هیچ تیمی تمایز قائل نمیشویم، این را امروز نورشرق به عنوان رئیس کمیته وضعیت فدراسیون فوتبال میگوید و پیشتر هر کسی که صندلی و پست او را در اختیار داشت نیز میگفت. بحث همان بحث است و تنها راوی است که تغییر کرده و همانند روال سالهای قبل تنها تهدیدی که از سوی سازمان لیگ میشود، این است که هرگونه ثبت قرارداد یا صدور کارت بازی برای بازیکنان جدید تیمهای بدهکار منوط به تسویه و تعیین تکلیف قطعی و نهایی دیون است. اما این تنها داستان باشگاههای بدهکاری را شامل میشود که البته در لحظه آخر بند و تبصرهای آنها را برای دور زدن از قانون یاد شده یاری میکند و کوچکترین اشارهای به ثبت قراردادهایی نمیکند که رقم آنها با هیچ عقل و منطقی نمیخواند.
مقصران اصلی
شاید کمترین ایراد را بتوان به مدیران بیکفایتی گرفت که به واسطه عدم خرج کردن از جیب خود و آگاهی از نحوه مدیریت با تاراج جیب مردم سعی در گرفتن به اصطلاح ستارههایی دارند که میتوانند نام آنها را بر سر زبانها بیندازند و البته سودی هم در این میانه به جیب آنها به عنوان یکی از دلالها و واسطهها برساند. نوک پیکان انتقادات، اما باید به سمت آنهایی گرفته شود که باعث حضور چنین افراد نالایقی در فوتبال میشوند و آنهایی که وظیفه نظارت بر کار این مدیران بیکفایت و بالادستیهای آنها را دارند که در انتخابهایشان هرگز شایستهسالاری را مدنظر قرار نمیدهند که اگر غیر از این بود، امروز با ارقام تخیلی، چون 14، 15 میلیارد تومان برای اغوا و عقد قرارداد با بازیکنانی مواجه نبودیم که حتی یکدهم آنچه به آنها پیشنهاد شده، نمیارزند! بازیکنانی که، اما به واسطه حضور مشتی مدیر دلال و بیکفایت که تنها به دنبال ایجاد رقابت ناسالم هستند و پر کردن جیب خود، به چنان نان و نوایی رسیدهاند که شاید حتی در خواب و رؤیا هم نمیدیدند. خوابی که البته نظارت درست مسئولان بالادستی میتوانست آن را بر این بازیکنان و مدیران فرصتطلب حرام کند اگر اندکی از ادعاهایی که بارها و بارها برای مقابله با چنین قراردادهایی مطرح شده بود به واقعیت شباهت داشت!