آیت الله ممدوحی نسبت به رهبر انقلاب تعصب داشت
به گزارش خبرنگار سرویس حوزه و روحانیت خبرگزاری رسا، مراسم گرامیداشت اولین سالگرد ارتحال عالم ربانی و انقلابی فیلسوف گرانقدر مرحوم آیتالله حاج شیخ حسن ممدوحی کرمانشاهی در مدرسه ثامن الائمه (ع) برگزار شد، این مراسم در حوزه علمیه ثامن الائمه علیه السلام، با سخنرانی حجت الاسلام والمسلمین محمدرضا عابدینی همراه با رعایت دستورالعملهای بهداشتی برگزار و از خدمات علمی و فرهنگی آیت الله ممدوحی تجلیل شد.
حجت الاسلام والمسلمین عابدینی استاد حوزه و دانشگاه در این مراسم ضمن گرامیداشت سالگرد ارتحال آیت الله ممدوحی گفت: یکی از ویژگیهای مرحوم آیت الله ممدوحی این بود که از تمام ساعتها و زمانهای خود به خوبی و درست استفاده میکرد.
وی در ادامه افزود: مرحوم آیت الله بهجت میگفتند کسی که در مورد شیخ انصاری صحبت میکرد وقتی تألیفات شیخ را میدید میگفت مرحوم شیخ مولف بزرگی بوده است، اگر نگاهی به عبادات شیخ میانداخت و دید میگفت که این شخص عابد است، اگر تدریس ایشان را میدید میگفت که این یک معلم و استاد است، در مورد شخصیت بزرگ آیت الله ممدوحی نیز بخاطر آنکه ایشان ذو ابعاد بود همینگونه است.
استاد حوزه و دانشگاه در باب مقام علم و عالم اظهار داشت: مقام علم و عالم بسیار بالا و بزرگ است و این مقام برای ما ناشناخته است، به یاد دارم که مرحوم آیت الله ممدوحی میفرمودند بالاترین تعریفی که خداوند از عالم کرده این آیه شریفه است که شَهِدَ اللَّهُ أَنَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ وَالْمَلَائِکَةُ وَأُولُو الْعِلْمِ قَائِمًا بِالْقِسْطِ لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ الْعَزِیزُ الْحَکِیمُ که توحید و یگانگی را با شهادت علما برابر کرده است.
وی در ادامه افزود: این بالاترین تعریفی است که از اهل علم شده که خداوند به عالم شرافت داده و شهادت عالم را در توحید هم ردیف قرار داده با شهادت ولایت الله و با شهادت خود خداوند متعال این نگاه خیلی زیباست، در روایات هم میخوانیم که روایات ما نگاهشان به عالم همینگونه بوده و روایات کافی شریف در باب فضل العلم بسیار زیاد است.
حجت الاسلام والمسلمین عابدینی در باب محدود نبودن علما به زمان و مکان اظهار داشت: در روایات داریم که کسی که اهل علم باشه محدود به آن زمان و مکان نیست، بلکه به واسطه نشر علمی که پیدا کرده میتواند زمان و مکان را کنار بزند، محدود بودن مبدا اثر اثر گذار است، اما حقیقت اثر تا وقتی که علم مبدأ اثر میگذارد در هر کسی که علم اثر میگذارد این وجود به اقناع تاریخ گسترش مییابد.
وی در ادامه گفت: در مورد آیت الله ممدوحی نیز همینگونه است به یاد دارم یکی از اساتید ممتاز دانشگاه تهران که بازنشسته شده بود آمد پیش من و گفت من اوایل انقلاب که آیتالله ممدوحی در دانشگاه تهران تدریس داشتند، شرکت میکردم و از محضرشان استفاده میکردم ایشان الان بازنشسته شده، ولی میگفتند که من هنوز که هنوزه از درسهای ایشان بهرهمند هستم و استفاده میکنم و این یعنی نشر علم و میگفت شیرینترین لحظات زندگی من کلاس ایشان بود، این تاثیرگذاری علم است، وقتی که علم به شاگردان و شاگردان به شاگردان انتقال دهند این علم نشر پیدا میکند.
حجت الاسلام والمسلمین عابدینی اظهار داشت: در مورد آیت الله ممدوحی باید گفت که ایشان از محضر بزرگان زیادی بهرهمند شدند و از آنها استفاده کردند و این از خصوصیات ایشان بود بزرگانی نظیر علامه طباطبایی، آیت الله العظمی گلپایگانی، آیت الله خوشبخت، آیت الله بهجت، آیت الله بهاءالدینی، خیلی دیگر از بزرگان را نیز درک کردند، اما در عین حال در مباحث اخلاقی و مسائل اخلاقی خیلی حساس بودند و از اینکه نگاه سلوکی به ایشان شود همیشه پرهیز داده و احاله به راه عمومی میدادند.
استاد حوزه و دانشگاه در مورد شخصیت علمی آیت الله ممدوحی بیان داشت: آیت الله ممدوحی واقعاً در نگاه علمی و ارتباط علمی بینظیر بود، زیرا همت، کوشش و فعالیت زیادی انجام میداد و مجاهدات زیادی میکرد و برای بدست آوردن مطالب علمی خسته نمیشد، من به شخصه اساتید زیادی را درک کردم، ولی شبیه ایشان ندیدم.
وی در ادامه افزود: آیت الله ممدوحی حتی جمعهها هم مشغول تدریس بود و من یادم هست روزهایی که راهپیمایی هم بود ایشان میگفت یا قبل راهپیمایی و یا بعد از راهپیمایی کلاس را بیایید و کلاس ایشان هیچگاه تعطیلی نداشت، با این حال ایشان همیشه حسرت داشت که چگونه با این درس خواندن ما میخواهیم محضر الهی را درک کنیم و من بارها و بارها شاهد گریههایی که ایشان میکرد بودم و ایشام مکرر می گفت ما چگونه در درگاه الهی راه پیدا کنیم که بگوییم کم نگذاشته باشیم.
استاد حوزه و دانشگاه گفت: ایشان دغدغه داشت و دغدغه ایشان این بود که علاوه بر درسهای اصلی حوزه یک سری از کتابها و درسها هم باید در کنار آن تدریس شود از جمله ۸ رساله علامه طباطبایی بود و خود ایشان در این امر پیش قدم بود و آنها را تدریس میکرد.
وی در ادامه اظهارداشت: از جمله چیزهایی که ایشان اشاره داشتند که در حوزه باید به آن پرداخته شود کتابهای روایی بود، کتابهایی مثل کتاب توحید، کتاب وافی، کتاب شافی که همه را خود تدریس میکردند و ایشان قائل بودند که باید کتابهای زیبایی به عنوان کتابهای درسی در حوزه جا باز کند و به دنبال یک تحول در نظام درسی بود و میگفت که در این نظام سنتی در عین حفظ درس های گذشتگان باید به دنبال تحول درسی در آن بود.
حجت الاسلام و المسلمین عابدینی درباره شخصیت آیت الله ممدوحی گفت: درباره شخصیت ایشان باید گفت که ایشان برای دو نفر هم که برای درس میآمد کلاس میگذاشتم و خسته از اینکه افراد کلاسش دو نفر هستند نمیشد، ایشان باورشان این بود که این کلاس هم تأثیر خودش را میگذارد.
وی در ادامه افزود: ایشان نگاه منظومهای داشت و به یک حقیقت و باوری رسیده بود که همه حقایق را با هم و منسجم باید دید و با یک یقین این مطلب را بیان میکرد، هر چیزی را که بیان میکرد بوی توحید از آن به مشام میرسید.
استاد حوزه و دانشگاه شخصیت آیت الله ممدوحی را منحصر به فرد دانست و بیان داشت: با اینکه ما اساتید مختلفی را دیدیم، اما شاید نقطه منحصر به فردی در ایشان وجود داشت، ایشان بحث معرفت نفس را در تمام مباحث سرایت داده بود و با یک نگاه معرف نفسی به آنها نگاه میکرد و کسی که با دقت به مباحث ایشان نگاه میکرد میدید که همه این بحثها با یک نگاه معرفتی به معرفت نفس متصل میشد این نگاه معروف نفسی در بیانات ایشان این قدر شدید و قوی بود و این در کسی دیگری از اساتیدی که بنده گذراندم ندیدم.
حجت الاسلام والمسلمین عابدینی درباره توانایی بسیار قوی آیت الله ممدوحی در درس گفت: حضرت آیت الله ممدوحی قدرت بسیار قویی در رساندن مفاهیم معقول به محسوس داشت، ایشان با یک مثالی که میزد میتوانست مطالب عمیق عقلی را به مفاهیم محسوس نزدیک کند، این توانایی برای هر کسی نیست و این قدرت را ندارد.
استاد حوزه و دانشگاه درباره یکی از برجستهترین ابعاد شخصیت آیتالله ممدوحی اظهار داشت: آیت الله ممدوحی بسیار اهل بصیرت بود، او به خوبی جریانات سیاسی را میشناختند و نسبت به انقلاب اسلامی، امام و رهبر انقلاب یک تعصب ویژه داشت و در این مورد هیچ باکی نداشتند.
وی در ادامه افزود: ایشان وقتی یکی از نزدیکترین رفقایشان مسیرش کج شد، به راحتی از وی جدا شد، با اینکه با او خاطرات بسیار زیادی داشتند و از نوجوانی و جوانی و یا شاید حدود ۵۰ سال هم در کنار هم بودند، اما به راحتی جدا شدند و حتی میخواستند به منزل ایشان نیایند و میگفتند که بابش بسته شده و این نشاندهنده اهمیت انقلاب، نظام اسلامی و رهبر اتقلاب در دید ایشان بود.
استاد حوزه و دانشگاه درباره توجه آیت الله ممدوحی نسبت به شاگردان و مشکلات طلاب گفت: ایشان بسیار شاگرد پرور بود، برای طلاب تمام آنچه را که میدانست در طبق اخلاص میگذاشت و بیان میکرد و اصلا دنبال این نبود که خود را مطرح کند.
وی در ادامه درباره حل مشکلات طلاب توسط آیت الله ممدوحی اظهار داشت: اگر طلاب مشکلی برایشان پیش میآمد و ایشان احتمال میداد که میتواند آن مشکل را برطرف کند تمام تلاش خود را میکرد حتی نامه مینوشت و زنگ میزد و بنده به ایشان میگفتم که ممکن است این نامه و این رو زدن شما باعث شود که روی شما را نخرند، شما ننویسید ایشان میگفت من یک آبرو دارم و آن را برای یک طلبه مصرف نکنم، اگر یک درصد هم احتمال میداد که اثر داشته باشد این کار را انجام میداد نامه مینوشت یا تلفن میزد تا مشکلی از یک طلبه بر طرف شود این روحیه در هر کسی نیست و آبروی خود را خرج هر کسی نمیکنند.
حجت الاسلام والمسلمین عابدینی در مورد منزل و خانواده آیت الله ممدوحی اظهار داشت: منزل آیت الله ممدوحی به واقع ۴۰ سال مدرس بود، دوستانی که رفتند میدانند برای وارد شدن به کلاس ایشان باید طلاب از وسط خانه ایشان رد میشدند و خانواده و اهل بیت ایشان باید هر بار در اتاقی میرفتند تا شاگردان بتوانند به پیش استاد بروند و این با رضایت همه اهل خانه بود و خانواده ایشان میگفتند این نورانیت منزل بخاطر آن درسهایی است که در این خانه برگزار میشد و این از وجودی نشأت میگیرد که در این خانواده سرایت کرده بود و به همه اهل بیت ایشان هم رسیده بود.
استاد حوزه و دانشگاه درباره تسلط علمی آیت الله ممدوحی اظهار داشت: ایشان عالمی بود که در تمام درسهای حوزه تسلط داشت در نظام فقهی کتابهای فقهی را تدریس میکرد، در نظام اصول کتابهای اصول را تدریس میکرد، در نظام عرفان بالاترین سطوح عرفان را تدریس میکرد، در نظام فلسفه بالاترین کتابها را تدریس داشت، در کلام هم همینطور در قرآن و حدیث همینطور در تمام اینها در بالاترین سطوح بود.
حجت الاسلام والمسلمین عابدینی گفت: کتابهای ایشان جزء معارف ناب بوده، شرح صحیفه سجادیه، شرح نهج البلاغه، عیان و نهان و کتابهای دیگری چون شرح مصباح الهدایه از آثاری است که اساتید و طلاب میتوانند از آن استفاده و بهره فراوان ببرند.
وی در پایان افزود: آیت الله ممدوحی در عین فعالیتهای علمی و تألیفی خود منبر میرفت و تبلیغ را هیچ وقت از زندگی خودش دور نکرد و کسر شأن خودش نمیدانست یعنی این تبلیغ را در کنار تدریس و تألیف جزو وظایف خودش میدانست و این روضه خوانی برای ابی عبدالله را نیز جزو وظایف خودش میدانستند.
جای خالی ایشان پر شدنی نیست لایسدها شیئ