جمهوری اسلامی با جریان حوزه علمیه انقلابی محافظت می شود

به گزارش سرویس سیاسی خبرگزاری رسا، حجت الاسلام والمسلمین عبدالحسین خسروپناه در یادداشتی به مناسبت یوم الله 12 فروردین روز جمهوری اسلامی ایران نوشت:

بسم الله الرحمن الرحیم

آغاز سخن، ۱۲ فروردین، روز جمهوری اسلامی را به همه انقلابیون واقعی و حوزه علمیه انقلابی تبریک عرض می کنم و چون تئوری جمهوری اسلامی را حضرت امام خمینی رضوان الله تعالی علیه اعلام کردند؛ نه یک کلمه کم و نه یک کلمه زیاد؛ لذا لازم دانستم مطلبی در باب صیانت اندیشه ای از جمهوری اسلامی به عنوان الگوی حکمرانی ایران اسلامی عرض کنم و اینکه جمهوری اسلامی با جریان حوزه علمیه انقلابی محافظت می شود؛ نه سه جریان دیگر در حوزه های علمیه یعنی شبه روشنفکری و شبه انقلابی و شبه حوزوی.

مقصود از واژه «شبه» یعنی همه مختصات جریان را نداشتن و به برخی از ویژگی های آن بسنده کردن.

روشنفکری یعنی مدرن شدن و مدرن دارای سه مولفه اومانیسم و سوبژکتیویسم و سکولاریسم است و به تعبیر دکارت و کانت گوهر مدرن، عقلانیت خود بنیاد یا سوبژکتیویسم است؛ اما جریان شبه روشنفکری حوزوی به تبعیت از جریان شبه روشنفکری دانشگاهی تنها به سکولاریسم بسنده کردند و ذره ای از عقلانیت خود بنیاد بهره نبردند به همین جهت، آنچه از متفکران غربی در مباحث فلسفی، الهیاتی، هرمنوتیک، حقوق و غیره به جهان عرب، منتقل و ترجمه و بومی سازی شده، توسط مدعیان روشنفکری در دانشگاه دریافت و مجدد بومی سازی کردند و برخی مدعیان روشنفکری در حوزه ها، مروجان آن شدند. پس جریان شبه روشنفکری در حوزه های علمیه با تقلید از جریان شبه روشنفکری دانشگاهی، سکولار و با چند واسطه غرب زده اند؛ نه غرب گرا.

جریان شبه انقلابی، تنها به چند ویژگی انقلابی گری بسنده می کنند و با تفسیر مُضیّق از انقلابی گری، جمع کثیری از انقلابیون را غیر انقلابی می پندارند. گوهر انقلابی گری به گمان نگارنده، جامعیت اسلام است؛ جامعیت عقل و وحی، جامعیت دنیا و اخرت، جامعیت دین و سیاست، جامعیت مدارا و اخوت و استکبارستیزی، جامعیت جذب حداکثری با بصیرت انقلابی.

شبه انقلابی، انقلاب را تنها در تفسیر خاصی از استکبار ستیزی معنا می کند و باندی از سیاست بازی را جایگزین انقلابی گری واقعی در نظریه نظام انقلابی می سازد و دایره انقلابیون را تنگ تر و تنگ تر می کند و همین تفسیر مُضیّق از انقلابی گری باعث می شود که این طایفه نسبت به برخی سخنان و حمایت های رهبری در تردید قرار گیرند و اینکه چرا رهبری چنین فرمود و چنان حمایتی کرد. «الْمُتَقَدِّمُ لَهُمْ مارِقٌ وَالْمُتَأَخِّرُ عَنْهُمْ زاهِقٌ واللاّزِمُ لَهُمْ لاحِقٌ»

جریان شبه حوزوی نیز به معنای تمسک به بخشی از ماموریت حوزه علمیه مقدسه عصر معصومان و علمای متقدم و معاصر است؛ حوزوی بودن در آیه مبارکه نفر و سایر آیات قرآن به خوبی تبیین شده است که عبارت است از: فهم جامع از ابعاد فردی و اجتماعی اسلام، هدایت گری در عرصه های فردی و اجتماعی جامعه و غیرت دینی داشتن و اشداء علی الکفار و رحماء بینهم بودن و عقاید و احکام و اخلاق را در جزم و عزم، در تفقه و تقید مهم شمردن.

حوزه علمیه انقلابی از این سه جریان شبه روشنفکری و شبه انقلابی و شبه حوزوی رنج می برد.

این متن را نگاشتم تا باب گفتگو فراهم شود و بدون متهم ساختن افراد به این سه جریان، به تبیین بیشتر حوزه علمیه انقلابی پرداخته شود.

اللهم وفقنا لما تحب و ترضی

عبدالحسین خسروپناه؛ طلبه حوزه علمیه قم

۱۲ فروردین ۱۴۰۱