انتقاد استاد حوزه از کمرنگ بودن مباحث قرآن و تفسیر در حوزه

به گزارش سرویس حوزه و روحانیت خبرگزاری رسا، حجت الاسلام هاشمی، استاد سطوح عالی حوزه در جمع طلاب و فضلای شهرستان‌های بهار، اسدآباد، درگزین، رزن و فامنین ضمن ابراز خرسندی از حضور در جمع طلاب و تبریک سالروز میلاد با سعادت کریم اهل بیت امام حسن مجتبی علیه السلام، اظهار داشت: استان همدان عالمان و فضلای بزرگی را در گستره تاریخی تقدیم جهان اسلام نموده است.

وی به فرازهایی از آیه مباهله در سوره آل عمران اشاره کرد و با بیان این که مباهله پیشنهاد نصارا به نبی مکرم اسلام صلی الله علیه و آله بوده است، اظهار داشت: مباهله آخرین راه مقابله است؛ لذا کسی که در راه راستین بوده، از منطق قوی و استوار برخوردار است و در امر مباهله پیش قدم نمی‌گردد.

این استاد حوزه با اشاره به این که پیامبر اعظم صلی الله علیه و آله، چون حقیقت را در آغوش داشتند، با تمام هستی خود وارد معرکه مباهله شدند، خاطرنشان کرد: ناظر به شایعات و انتسابات اشتباه به رسول گرامی اسلام(ص)، چه بسا نصارا وادی آزمون را در پیش گرفته و مباهله را برای محک حقانیت پیامبر اعظم(ص) مطرح کرده است.

وی با اشاره به این که نصارا تنها به ظاهر همراهان رسول الله(ص) که جگرگوشه ایشان؛ دختر، داماد و نوه‌هایشان بودند، اکتفا کردند، اظهار داشت: کلمات و محبت معصومین علیهم السلام و اکرام و تواضع‌های ایشان مبرا از تعارف است و محبوبیت در نزد رسول الله صلی الله علیه و آله بر اساس فضیلت افراد است؛ از آنجا که ایشان جملات بسیار زیبا و والایی را در رابطه با شخصیت زهرای مرضیه(سلام الله علیها) می فرمایند که نشان دهنده عظمت جایگاه این بانوی بزرگوار است.

حجت الاسلام هاشمی، با تأکید بر این که فضیلت تنها معیار انتخاب رسول الله در جریان مباهله بود، خاطرنشان کرد: آیه مباهله نشان دهنده جایگاه والای امام علی علیه السلام، فاطمه زهرا(س)، امام حسن مجتبی و سیدالشهدا علیهما السلام است. ایشان با فصیلت ترین انسان ها بوده و خود مظهر فضیلت و عصاره اهل عالم هستند.

وی با اشاره به این که مراد از نعم در آیات شریفه، نعمت ولایت است، خاطرنشان کرد: نعمت‌هایی که خداوند متعال به انسان اعطا می نمایند، زمانی نعمت واقعی خواهد بود که انسان آن را در مسیر حق و برای جلب رضایت الهی قرار دهد؛ نعمت‌ها اگر در راه غیر رضای الهی به کار گرفته شود، نقمت خواهد بود. نعمتی در مسیر رضایت الهی خواهد بود که در مسیر ولایت الهی تعریف گردد.

حجت الاسلام هاشمی، در ادامه به آیات مبارکه سوره شوری اشاره کرد و یادآور شد: خداوند متعال در این آیه فرموده است: «قُل لا أَسأَلُكُم عَلَيهِ أَجرًا إِلَّا المَوَدَّةَ فِي القُربىٰ ۗ وَمَن يَقتَرِف حَسَنَةً نَزِد لَهُ فيها حُسنًا ۚ إِنَّ اللَّهَ غَفورٌ شَكورٌ»؛ هیچ اجری برای رسالت خویش نمی‌خواهم جز مودت و محبت با نزدیکانم.

سخنران این نشست، با بیان این که خداوند متعال در برابر مودت، غفور است، اظهار داشت: گناهان آدمی را به اندازه‌ای که محاسبه آن نزد خداست، می‌بخشد و در این مسیر قدرشناسی هم می‌کند؛ قدرشناسی خداوند متعال همان درجات و بالا بردن مقامات انسان در دنیا و آخرت است.

وی با بیان این که این آیه در سوره شوری پنج مرتبه و از زبان 5 پیامبر ذکر شده که ایشان اجری نمی خواهند، خاطرنشان کرد: اجر پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله برای خود انسان‌هاست و سوره مبارکه فرقان، نیز اجر مودت و محبت را از آن خود انسان ذکر می کند، و این اجر برای انسان‌هایی است که راهی به سوی خداوند متعال می‌جویند.

حجت الاسلام هاشمی با تاکید بر این که ولایت و مودت به اهل بیت علیهم السلام تنها راه به سوی خداوند متعال است، تصریح کرد: جایگاه اهل بیت(علیهم السلام) و ولایت در قرآن کریم بسیار والاست؛ تمام اندیشه اهل بیتی مستند به آیات الهی است و قرآن کریم بهترین و مستحکم‌ترین بنیان برای اثبات حقانیت اندیشه اهل بیت علیهم السلام است.

وی در بخش دیگری از سخنان خود، ضمن انتقاد از کمرنگ شدن مباحث تفسیری و قرآنی در حوزه های علمیه، خاطرنشان کرد: اگر بخواهیم نگاه کلی جامعه اسلامی را با حقانیت و عمق اندیشه تشیع آشنا نماییم، باید رنگ و بوی مباحث قرآنی را در حوزه علمیه بیش از پیش تقویت کنیم. این که طلبه ای نتواند عقاید خود را مبتنی بر آیات الهی اثبات نماید، از نقص‌هایی است که باید برطرف گردد.

این استاد حوزه با تاکید بر این که ادبیات در حوزه های علمیه کمتر مورد توجه قرار می گیرد، یادآور شد: منبر هدایت‌گر، منبری است که زمانی که شخص از پای منبر بلند شد احساس سنگینی و سخاوت نماید؛ این منبر، منبر هدایت گر، اصلاح آفرین و بدعت ستیز خواهد بود.

حجت الاسلام هاشمی در پایان سخنان خود با تأکید بر این که باید منبرها و قلم های خود را بر محوریت قرآن پیش ببریم، خاطرنشان کرد: به طلاب و فضلا به ویژه جوانان عزیز توصیه می‌کنم تا برای موفقیت و موثر بودن در خطابه، منابر را به سمت قرآن کریم سوق دهند؛ قرآن کریم، نور هدایت منبر را افزایش می دهد.