شکست ضد انقلاب در اولین اجتماع پرشور قرن جدید

به گزارش خبرنگار سرویس فرهنگی و اجتماعی خبرگزاری رسا، همیشه ورزشگاه آزادی جایگاهی برای اجتماع پرشور مردم بوده و این اجتماع گاه برای مسابقه و گاهی برای ایجاد همبستگی و اتحاد ملی بوده است، اما این بار ورزشگاه آزادی شاهد جمعیتی متفاوت بوده، جمعیتی از نسل دهه‌نودی‌ها و هشتادی‌ها که خود را برای اجرای یک سرود متفاوت آماده کرده بودند، صدهزار فرزند ایرانی این بار از روی سکوها متحد و با انسجامی مثال زدنی یک صدا فریاد سلام فرمانده را سر دادند.

از نکات جالب این برنامه اجرای سرود «ای لشکر صاحب الزمان آماده باش» مداح جوان کشورمان جناب آقای حاج حسین طاهری بود که صد هزار نفر یک صدا نوید نابودی رژیم اسرائیل را سر می دادند.

ماجرا از نیمه شعبان 1401 با نماهنگی به نام سلام فرمانده آغاز شد، نماهنگی که از رسانه استانی گیلان پخش و سپس رسانه ملی و به طور فوق العاده در تمامی استان ها و مدارس فراگیر شد به گونه ای که ورد زبان هر دهه نودی «سلام فرمانده سلام از این نسل غیور جامانده» شده بود، طولی نکشید که این برنامه تبدیل به یک پویش و حضور صد هزار نفری در بزرگترین ورزشگاه ایران مبدل شد.

ارزش این حضور آنقدر در جریان رسانه ای مهم است که جا دارد پیش از پرداختن موضوع رسانه ای شدن این حرکت، ارزش های خبری را مرور کنیم.

ارزش‌هاي خبري معيارهايی هستند كه بوسيله آن بتوان وقايع و حوادث را ارزش‌يابی و گزارش جامعی از آن حادثه يا رويداد براي مخاطبان تهيه كرد.

 ارزش‌های خبری گاه با هم تركيب و گاهی به تنهايی يك رويداد را پديد می‌آورند، اهميت ارزش خبری می تواند خبرنگار را در «فهم خبر – سوژه يابی تنظيم خبر – كمك كرده و او را در ارزش‌گذاری و گزينش خبر از جهات (اولويت گذاری – جادر صفحه- اندازه و تيتر)کمک کند.

ارزش های یک خبر استاندارد شامل دربرگيری، شهرت، برخورد و تضاد (اختلاف، درگيري، منازعه) استثناء و شگفتی، کثرت، (فراوانی، تعداد،مقدار و اندازه) مجاورت، تازگي رویداد (يا زمان رويداد) می شود.

اگر اجرای سرود «سلام فرمانده» را بخواهیم براساس این ارزش ها بررسی کنیم به وضوح تمامی این ملاک ها را خواهیم دید و بر همین اساس رسانه های زیادی همچون کیهان، همشهری، جام جم، ایران، جوان، رسالت و خبرگزاری های مختلف به آن پرداخته اند اما نکته مهم بی توجهی رسانه های اصلاح طلب به این موضوع است که اگر ارزش های خبری را هم کنار بگذاریم صرف حضور صد هزار ایرانی در یک منطقه و در یک زمان خاص می توانست سوژه چند هفته ای برای خبرگزاری و روزنامه هایشان باشد اما مثل اینکه اصلاح طلب ها به جای خوشحالی از این اتفاق، رنگ غم به خود گرفته و برخی از تئوریسین هایشان موضع نیز گرفته بودند.

محمود صادقی عصبانیت خود را در یک پاراگراف خلاصه کرده است که قبل از جشن نگاهی به تقویم بیندازید و ...

رمضان زاده حضور مردم را نمک ریختن بر زخم مردم دانسته است.

عبدی نیز خواستار عقب انداختن زمان حضور مردم به دلیل واقعه آبادن شده بود.

ظاهرا صادقی و دوستانشان باید نگاهی به جراید و خبرگزاری های منتسب به جریان اصلاحات بیندازند که در این روزهای جانسوز واقعه متروپل آبادان دست از برگزاری کنسرت ها برنمی دارند و شادی را برای این مردم لازم و ضروری می دانند.

سلام فرمانده عهد با امام زمان و اعلام سربازی در رکاب حضرت بود که در آن نه رقص و پایکوبی شاهد بودیم و نه بی حرمتی به مردمان عزیز آبادان؛ اما کنسرت هایی که در روزهای آینده و با حمایت دار و دسته اصلاحات نیز همراه است قطعا و بدون شک با رقص و پایکوبی در چنین روز های غمباری همراه است که قطعاً نه تنها دل انقلابی ها بلکه قلب هر آزاد مرد ایرانی را جریحه دار خواهد کرد، بر همین اساس ابتدا باید سوزنی به خود سپس جوالدوزی به جریان رقیب زد، فارغ از اینکه اجرای این نماهنگ اصلاً حزبی و دو قطبی اصلاح طلب و اصولگرا نبود بلکه نماد وحدت ملت ایران و عهد با حضرت حجت بن الحسن (عج) بود که براساس ارزش های خبری باید به خوبی به آن پرداخته می شد.

حضور خانوادگی و ترکیب جمعیتی ضد انقلاب را شوکه و برگ برنده ای در کارنامه دهه نودی و هشتادی ها ثبت کرد؛ نسل نودی‌ها با سلام فرمانده پیش از آنکه سن و سالی در این دنیا پیدا کنند خار چشم ضدانقلاب شدند. نسلی که در کودکی با اشک چشم «سلام فرمانده» خواند و آرزوی حاج قاسم شدن برای امام زمانش کرد، تجمع بزرگ ورزشگاه آزادی هم قاب ماندگار این نسل شد تا عصبانیت ضدانقلاب از این ماجرا بیشتر شود.

پ ن: هرچند در چنیش ابیات این سرود از لحاظ هنری و شعری شاید نقد هایی وارد باشد اما واکنش برخی از عزیزان انقلابی جای تعجب داشت که در این برهه حساس زمانی چرا به اصل ماجرا خرده می گیرند، به این دوستان باید یادآوری کرد به قول شهید همت نگاه کنید آتش دشمن کدام سمت را می کوبد همان جبهه خودی است.

نویسنده: حمیدرضا شاکر