پاسخ ستاد حقوق بشر قوه قضائیه به گزارش وضعیت حقوق بشر ایران در سازمان ملل
ستاد حقوق بشر قوه قضائیه در واکنش به گزارش وضعیت حقوق بشر ایران که توسط دبیرکل سازمان ملل به پنجاهمین نشست شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد ارائه شد، بیانیه‌ای منتشر کرد.
به گزارش خبرگزاری رسا به نقل از گروه اجتماعی خبرگزاری تسنیم؛ ستاد حقوق بشر جمهوری اسلامی ایران در واکنش به گزارش وضعیت حقوق بشر ایران که توسط آنتونیو گوترش، دبیرکل سازمان ملل به پنجاهمین نشست شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد ارائه شد، بیانیه‌ای منتشر کرد.
در این بیانیه با اشاره به پاسخ افزون بر 40صفحه‌ای ایران به پیش‌نویس این گزارش آمده است: اعطای مأموریت گزارش‌دهی کشوری به دبیرکل آن هم با موضوع حقوق بشر، درحالی که سازوکار تخصصی بین‌المللی در این رابطه وجود دارد، موجه و منطقی نبوده و اقدامی غیرضروری و غیرحرفه‌ای است.
این بیانیه با تأکید بر اینکه در تهیه گزارش‌های مفصل این‌چنینی هیچ مشورتی از قبل با جمهوری اسلامی ایران نمی‌شود و تنها یک هفته زمان برای بررسی و پاسخگویی و اظهار نظر در مورد این گزارش به کشور مربوطه فرصت اعطا می‌شود، می‌افزاید: همین موضوع حاکی از اتخاذ یک رویکرد سیاسی در تدوین چنین گزارش‌هایی است که نظرات کشور ذی‌ربط در آن جایی ندارد.
ستاد حقوق بشر در این بیانیه تصریح کرده است: ایران در واکنش به گزارش‌های قبلی دبیرکل و گزارشگر ویژه اقدام به ارائه نظرات و استدلالات مبسوط و مستدل نسبت به یکایک بندها و ادعاهای مطروحه در آن گزارش‌ها نموده، اما شاهد بی‌توجهی تهیه‌کنندگان گزارش به اطلاعات و نظرات ایران و انعکاس حداقلی آنها در گزارش نهایی بوده‌ایم؛ لذا به‌نظر می‌رسد نه‌تنها اراده‌ای برای توجه به نظرات و اصلاح گزارش بر اساس منابع صحیح و موثق وجود نداشته، بلکه همچنان بر تکرار ادعاهای نادرست و استناد به منابع غلط یا نامعتبر اصرار شده و متن اصلی گزارش عمدتاً بر اساس ادعاها و اتهامات گروه‌های معاند تنظیم شده است.
ستاد حقوق بشر با انتقاد از عدم انعکاس پیشرفت‌های حقوق بشری جمهوری اسلامی ایران در چنین گزارش‌هایی، اذعان داشته است: در حالی که حکومت جمهوری اسلامی ایران مستمراً تمام همت و تلاش خود را صَرف ارتقا و حمایت از حقوق بشر شهروندانش می‌کند و پیشرفت‌ها و دستاوردهای چشمگیری در این زمینه حاصل شده، اما این قبیل موارد مثبت یا هیچ انعکاسی در گزارش‌های ارائه‌شده پیدا نمی‌کنند یا آنکه به‌صورت ناقص و همراه با تحلیل‌های منحرف‌کننده و تفسیرهای جانبدارانه ارائه می‌شوند.
این بیانیه با بیان اینکه از بیش از 100 منبع مورد اشاره در پاورقی‌های گزارش، فقط در 20 مورد به منابع داخلی در ایران استناد شده، که البته در این موارد نیز با سوءبرداشت از خبرهای مورد استناد واقعیات به‌طور آشکار تحریف شده‌اند، می‌افزاید: مابقی منابع و ارجاعات به رسانه‌های خارجی و یا رسانه‌های معاند ایران صورت گرفته است این موضوع خود حاکی از رویکرد سیاسی تدوین‌کنندگان گزارش از یک طرف و عاری بودن گزارش از اتقان و منابع مستند و صحیح از سوی دیگر می‌باشد.
این بیانیه در واکنش به ادعای دبیرکل در خصوص مجازات اعدام در ایران، تصریح می‌کند: صدور حکم اعدام وفق موازین قانونی آن هم فقط در مورد "جدی‌ترین جرایم" و کاملاً مطابق با بند 2 ماده 6 میثاق بین‌المللی حقوق مدنی سیاسی صورت می‌پذیرد که بخش عمده آن ناظر بر قتل عمدی و قصاص می‌باشد، البته در این مورد هم رویه نظام قضائی تلاش برای جلب رضایت اولیای دم است و سیاست اصولی جمهوری اسلامی ایران در خصوص قصاص و قتل عمد، تشویق به سازش حتی با ارائه کمک نقدی به مجرم در پرداخت دیه می‌باشد و این روندِ غالب و مسیرِ اصلی برخورد با این دسته از مجرمین است.
ستاد حقوق بشر با اشاره به جریان‌سازی معاندین با کلیدواژه "مرگ در زندان" تأکید کرده است: بررسی‌های صورت‌گرفته در مورد اسامی اشخاص فوت‌شده ادعایی که ابتدا در گزارش یک سازمان به‌ظاهر غیردولتی عنوان شده بود و پاسخ استعلامات صورت‌گرفته از مراجع ذی‌ربط، نشان می‌دهد که برخی از این اسامی اصلاً وجود خارجی ندارند. بخشی از اسامی، مربوط به قاچاقچیان مسلح یا اعضای وابسته به گروهک‌های تروریستی است که در حین درگیری مسلحانه با پلیس یا نیروهای مرزبانی کشته شده‌اند؛ در واقع این افراد هیچ‌گاه در زندان، بازداشتگاه یا تحت‌نظرگاه پلیس حضور نداشته‌اند؛ بلکه در درگیری مسلحانه با مأمورین نظامی و انتظامی کشته شده‌اند.
این بیانیه می‌افزاید: بخشی از اسامی مربوط می‌شود به کسانی که بر اثر ابتلا به بیماری و در حین رسیدگی‌های درمانی و در خارج از زندان فوت کرده‌اند و آزمایش‌های پزشکی و نتایج کالبدگشایی، نافی هرگونه سوءرفتار با آنان بوده است. مرگ برخی از افراد بر اثر سوءمصرف مواد روانگردان و مرگ برخی نیز به‌دلیل خودکشی بوده که در موارد معدودِ اخیر نیز به تخلفات مأمورینی که در نظارت و مراقبت سهل‌انگاری نموده بودند، رسیدگی شده است. اما نکته جالب توجه، اسامی افرادی است که هم‌اکنون در زندان یا خارج زندان در قید حیات هستند، اما نام آنها در لیست آمار جان‌باختگان در زندان درج شده است.
ستاد حقوق بشر در خصوص پیگیری متهمان نقض حقوق بشر تأکید کرده است: در هر موردی که زندانی جان خود را در طی دوران محکومیت از دست بدهد، بررسی‌ها و تحقیقات انجام می‌شود و چنانچه ثابت شود که مقامات زندان در این زمینه تقصیر یا قصوری دارند، پرونده قضائی تشکیل می‌شود و متخلف یا متخلفین تحت تعقیب قرار می‌گیرند.
ستاد حقوق بشر عدم توجه اسناد جهانی حقوق بشر به تنوع فرهنگی کشورها را بزرگ‌ترین معضلی خوانده است که بی‌توجهی به آن، موجب سلب حقوق بشر کشورها در آزادی اندیشه و عقیده و نقض غرض اعتلای حقوق بشر در جهان می‌شود و تصریح کرده است: در ایران هیچ‌کس به‌صِرف داشتن عقیده یا تعلق به صنف یا گروه خاص مورد پیگرد قرار نمی‌گیرد و در عین حال، با هیچ فرد قانون‌شکنی به‌دلیل انتصاب یا تعلق به گروه و فرقه خاص مدارا نمی‌شود، لذا عناوینی چون فعال جامعه مدنی، مدافع حقوق بشر، فعال حقوق اقلیت یا هر عنوان دیگری نه دلیلی بر پیگرد و نه مفرّی برای گریز از بی‌قانونی خواهد بود.
این بیانیه با اشاره به فعالیت آزادانه ده‌ها هزار وکیل دادگستری (تقریباً 23 هزار وکیل مرکز وکلای قوه قضائیه و تقریباً 57 هزار وکیل دارای پروانه وکالت از کانون‌های وکلای دادگستری) می‌افزاید: پیگرد تعداد انگشت‌شماری از وکلا نه به‌جهت انجام وکالت، بلکه به‌دلیل ارتکاب افعال مجرمانه‌ای که هیچ ارتباطی به شغل و حرفه وکالت آنان ندارد، انجام شده است.
در ادامه این بیانیه با اشاره به قانون جوانی جمعیت و حمایت از خانواده، آمده است: قانون "جوانی جمعیت و حمایت از خانواده" طبق اصل دهم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران و قانون برنامه پنج‌ساله ششم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی، با هدف صیانت از تحکیم خانواده و جهت پیشگیری از عوارض خطرناک پزشکی، روانشناختی، فرهنگی و اجتماعی سقط جنین و دغدغه‌مندی پیرامون کاهش نرخ جمعیت، تصویب شده است. بخش اعظم این طرح اختصاص به بندهای تشویقی (تسهیلات معیشتی، رفاهی و مسکن، حمایت بیمه‌ای از زوج‌های نابارور، فرهنگ‌سازی مناسب و تسهیلات برای مادران خانه‌دار و شاغل) و فراهم ساختن شرایط مطلوب جهت افزایش باروری و حمایت از جوانان و پویایی کشور دارد و هیچ تضادی با زندگی، حریم خصوصی و بهداشت باروری افراد ندارد.
در این بیانیه در بخش دیگری با تأکید بر آن که تشکیل اجتماعات و راهپیمایی‌ها و شرکت در تجمعات، حق مسلم شهروندان است، آمده است: این حق در اصل بیست و هفتم قانون اساسی و دیگر مقررات جمهوری اسلامی ایران از جمله مواد 43 و 46 منشور حقوق شهروندی (مصوب 1395)، به‌رسمیت شناخته شده است. برگزاری سالانه صدها تجمع، گردهمایی و راهپیمایی اعتراضی در کشور (در برخی موارد حتی بدون مجوز قانونی)، نشان‌دهنده به‌رسمیت شناختن این حق مدنی و اراده حکومت بر توجه به درخواست‌ها و تأمین مطالبات عمومی مردم است.
در این بیانیه با رد ادعای دبیرکل در به‌کارگیری قوه قهریه بیش از حد در تجمعات مسالمت‌آمیز، با تأکید بر اصل مدارا و خویشتن‌داری در مدیریت تجمعات مادامی که مسالمت‌آمیز باشد، آمده است: چنانچه برخی از شرکت‌کنندگان در تجمعات بخواهند آن را به خشونت و اخلال در نظم عمومی تبدیل کنند، وظیفه مأموران، ایجاد نظم و جلوگیری از خشونت نسبت به مردم و نیز تخریب اموال عمومی و خصوصی است. پلیس در جریان اعتراضات، ضمن در پیش گرفتن نهایت خویشتن‌داری و مدارا و تلاش برای آرام نمودن اوضاع از طریق به‌کارگیری روش‌هایی غیر از اعمال قوه قهریه، در مواقعی به‌دلیل حضور برخی اراذل و اوباش مسلح به سلاح‌های جنگی، شکاری، ساچمه‌ای و غیره که با هدایت گروهک‌های تروریستی در میان تجمعات سعی در به آشوب کشاندن اوضاع دارند، به‌ناچار از اختیارات خود در به‌کارگیری قوه قهریه به‌طور محدود برای برقراری نظم و امنیت استفاده می‌کنند.
ستاد حقوق بشر در ادامه تصریح کرد: طرح ادعای به‌کارگیری نیروهای لباس شخصی به‌عنوان معترضین مسلح و یا معترضین خشن، ادعای بی‌اساسی است. مقامات و دستگاه‌های اجرایی همواره رسیدگی به خواسته‌های قانونی و مسالمت‌آمیز معترضان را وظیفه خود می‌دانند و در این راه تلاش می‌کنند و فقط افراد مسلحی را که در بین تجمع‌کنندگان مسالمت‌آمیز با اقدامات مسلحانه، موجب قتل مردم و تخریب اموال می‌شوند به‌عنوان ناقضان امنیت و نظم عمومی تلقی می‌نمایند.
این بیانیه می‌افزاید: جای بسی تأسف عمیق دارد در حالی که این گزارش و گزارش‌های مشابه از مجرمان و تروریست‌ها دفاع کرده و بعضاً آنان را به‌عنوان فعالان حقوق بشر جلوه می‌دهند، اما عاجز از محکوم نمودن شهادت بیش از 40 نفر از عوامل نیروی انتظامی هستند که عمدتاً جان خود را در مقابله با قاچاقچیان مسلح مواد مخدر و یا گروه‌های تروریستی از دست دادند. مادامی که چنین رویکردی توسط سازوکارهای بین‌المللی و حقوق بشری حاکم باشد، حقوق بشر ارتقا نخواهد یافت و جای قربانی با جانی عوض خواهد شد.
ستاد حقوق بشر با انتقاد از "سیاسی کردن حقوق بشر توسط دبیرکل" و با طرح این پرسش که "چرا در گزارش دبیرکل به ایرانیان بازداشت‌شده در خارج از کشور اشاره‌ای نشده است؟!" یادآوری می‌کند: سیاسی کردن حقوق بشر توسط دبیرکل، ناقض بدیهی‌ترین و اساسی‌ترین اصول قانونی و قضائی از جمله "اصل تساوی افراد در برابر قانون" و "اصل عدم‌تبعیض" است. این گزارش، شامل بخش مستقلی تحت عنوان "اتباع خارجی و دوتابعیتی‌ها" است. تابعیت مضاعف از منظر قوانین جمهوری اسلامی ایران به‌رسمیت شناخته نمی‌شود. داشتن تابعیت کشور دیگر نه موجب برخورداری از امتیاز بیشتری می‌شود و نه دلیلی بر تضییع حق شهروندی است و از نظر قوانین جمهوری اسلامی ایران، افراد مورد اشاره در گزارش دبیرکل، ایرانی هستند و مطابق قوانین و مقررات جمهوری اسلامی ایران با آنان رفتار خواهد شد.
این بیانیه در ادامه می‌افزاید: این سؤال جدی مطرح می‌شود که چرا کشورهای خارجی از برخی اتباع ایرانی دارای تابعیت مضاعف و از برخی اتباع خود برای اقدامات مغایر امنیت ملی ایران سوءاستفاده می‌کنند. عدالت در مورد همه مجرمان اجرا خواهد شد و در این زمینه، تابعیت عنصر مؤثری برای عدم رسیدگی قضائی محسوب نخواهد شد. جای این سؤال باقی است که "چرا در گزارش دبیرکل به ایرانیان بازداشت‌شده در خارج از کشور اشاره‌ای نشده است؟!"، یادآور می‌شود هم‌اکنون بیش از 4 هزار ایرانی در زندان‌های کشورهای خارجی محبوس هستند که قریب به 40 نفر از آنان به‌بهانه دور زدن تحریم‌ها در آمریکا و سایر کشورها در بازداشت به‌سر می‌برند.
این نهاد در بیانیه خود تأکید کرده است: متأسفانه با وجود اختصاص چند بند به تحریم‌ها در گزارش، اما در هیچ کجا از آثار منفی تحریم‌ها در بندهای مربوط به این بخش سخنی به میان نیامده است. شایسته بود دبیرکل در این بخش با صراحت کامل به آثار منفی تحریم‌های یکجانبه بر حقوق بشر مردم ایران و حقوق مختلف آنان اشاره می‌کرد و از واضعان تحریم می‌خواست این تحریم‌ها را بردارند. دبیرکل را در این زمینه به برخی اظهارات گزارشگر ویژه اقدامات قهری یکجانبه که اخیراً از ایران بازدید نمود، ارجاع می‌دهیم.
ستاد حقوق بشر بار دیگر از عدم اشاره این گزارش به مسئولیت واضعان تحریم و مجریان آنها و خودداری از تشریح تأثیرات منفی، مخرب، آسیب‌زننده و کشنده اقدامات قهری یکجانبه غیرقانونی، ظالمانه و جنایتکارانه بر حقوق بشر ملت ایران توسط رژیم آمریکا و مسئولیت بین‌المللی آنان انتقاد کرده و خاطرنشان ساخته است: انتظار می‌رفت دبیرکل سازمان ملل ابتدا وضع تحریم‌های یکجانبه را محکوم نموده و خواهان برداشتن تمامی این تحریم‌ها می‌شد. از سوی دیگر، در این گزارش، دستور موقت دیوان بین‌المللی دادگستری در سال 2018 در مورد نقض ادعایی معاهده مودت، روابط اقتصادی و حقوق کنسولی 1955 (ایران در برابر ایالات متحده) نیز نادیده گرفته شده است.
این بیانیه در پایان تأکید می‌کند: جمهوری اسلامی ایران همواره با سازوکارهای بین‌المللی حقوق بشری تعامل و همکاری داشته و دارد، در این راستا با اشاره به عضویت جمهوری اسلامی ایران در معاهدات و کنوانسیون‌های مختلف بین‌المللی حقوق بشری، به گزارش‌های یک سال گذشته ایران به‌عنوان سندی بر همکاری با نهادهای بین‌المللی اشاره شده که از جمله می‌توان از گزارش مقدماتی اجرای پروتکل الحاقی به کنوانسیون حقوق کودک درباره فروش کودک، فحشای کودک و پورنوگرافی کودک، چهارمین گزارش ادواری در اجرای تعهدات میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی، چهاردهمین گزارش ادواری در اجرای تعهدات کنوانسیون رفع تمامی اشکال تبعیض نژادی، نهایی‌سازی گزارش پنجم و ششم در اجرای تعهدات کنوانسیون حقوق کودک و آماده‌سازی گزارش‌های ترکیبی دوم، سوم و چهارم در اجرای تعهدات کنوانسیون حقوق افراد دارای معلولیت نام برد.
ارسال نظرات