محارب از آن جهت که «قاتل امنیت» است، مورد مجازات قرار می گیرد
حجت الاسلام حسین حبیبی تبار مدیر مرکز تخصصی کلام مرکز فقهی ائمه اطهار در گفتوگو با خبرنگار سرویس حوزه و روحانیت خبرگزاری رسا، در خصوص آیه محاربه و اختلافات فقها پیرامون آن گفت: فقها در خصوص آیه محاربه دو اختلاف نظر دارند که اول از آن یکی بودن یا جدا بودن عنوان محارب با مفسد فی الارض در آیه است؛ زیرا برخی معتقدند که هر دو یکی هستند و برخی دیگر نیز عنوان افساد فی الارض را اعم از محاربه در نظر می گیرند.
وی در ادامه افزود: 4 مجازات برای محارب و مفسد فی الارض در آیه تعیین شده است و اختلاف دوم اینجا است در صورت صدق محاربه کدام یک از مجازات ها باید اعمال شود و به عبارت بهتر بین این 4 مجازات ترتیب باید داد یا قاضی مخیر است یک کدام را انتخاب کند؟
عضو هیأت علمی دانشگاه آزاد تأکید کرد: قاضی باید بر اساس قانون حکم دهد و قانون مجازات اسلامی در کشور ما نیز بر اساس فتوای مشهور است و فتوای امام خمینی نیز در تحریر آمده که قاضی بین انتخاب مجازات ها مخیر است و احتیاط مستحب دارد که به نوع جرم واقع شده توجه کند؛ قانون مجازات اسلامی نیز همین را می گوید.
وی در پایان خاطرنشان کرد: لازم نیست محارب جنایتی انجام دهد تا صدق عنوان محاربه رخ دهد زیرا انسان محارب کسی است که امنیت را می کشد نه اینکه کسی را بکشد زیرا محارب سلاح می کشد و رعب و وحشت ایجاد می کند؛ البته در صدق محاربه باید رعب و وحشت در جامعه ایجاد شود نه اینکه فقط چند نفر بترسند.