به مناسبت سالروز رحلت آیت‌الله مؤمن؛
روایتی از مبارزات آیت‌الله مؤمن در شهداد کرمان/ وقتی تبعید فرصتی برای تبلیغ شد
آیت‌الله مؤمن سال ۵۶ در شهداد تبعید بود و با آیت‌الله مشکینی که در ماهان تبعید بود ارتباط داشت. ایشان حق منبر رفتن نداشت و در همه اوقات نشسته صحبت می‌کرد.
به گزارش سرویس سیاسی خبرگزاری رسا، تبعید مبارزان اسلامی توسط رژیم پهلوی، نه تنها آتش مبارزه را خاموش نمی‌کرد بلکه دایره فعالیت‌های سیاسی و روشنگری‌های مردمی را گسترده‌تر می‌ساخت. آیت‌الله محمد مومن یکی از روحانیونی بود که علی‌رغم تبعید به شهداد کرمان از تبلیغ و مبارزه دست نکشید.
در همین زمینه آقای اکبر ملاحسنی از فرهنگیان فعال در دوران انقلاب در زمینه‌ی تلاش‌های آیت‌الله مؤمن در روزهایی که در شهر شهداد تبعید بودند، می‌گوید: «آیت‌الله مؤمن در سال 56 در شهداد تبعید بودند و با آیت‌الله مشکینی که در ماهان تبعید بودند ارتباط داشتند. ما در جلسات ایشان شرکت می‌کردیم. چون ایشان حق منبر رفتن نداشتند و در همه‌ی اوقات نشسته صحبت می‌کردند. واقعاً در شهداد و بدون امکانات که من درست یادم است آن گرمای سخت را ایشان با یک پنکه تحمل می‌کردند.
ایشان می‌بایست هر روز یا هر هفته یا ساعت‌های خاصی به ژاندارمری مراجعه کرده و خودشان را معرفی و امضا و اعلام حضور می‌كردند. اما با همه‌ی این دشواری‌ها در هرجا جلسات قرآن، دعای ندبه و مراسم مذهبی تشکیل می‌شد، ایشان شرکت می‌کردند و در همه حال از ارشاد و راهنمایی مردم دریغ نداشتند. رژیم به خیال خام خود آن‌ها را از محل مبارزه که قم یا جایی دیگر بود، دور کرده بود؛ اما باعث می‌شد که در منطقه‌ی دوردستی مثل شهداد، رشد و آگاهی مردم در زمینه‌ی انقلاب افزایش پیدا کند و مردم این مناطق آگاهی لازم را برای مبارزه با رژیم طاغوت به‌دست بیاورند».
منبع: مرکز اسناد انقلاب اسلامی
ارسال نظرات