خاطرات آیت الله سبحانی از ارتباط صمیمی خود با رهبر معظم انقلاب اسلامی
به گزارش خبرنگار سرویس سیاسی خبرگزاری رسا، حضرت آیت الله سبحانی در گفت و گویی به بیان خاطرات خود از ارتباط صمیمی با رهبر معظم انقلاب اسلامی پرداخت.
حضرت آیت الله سبحانی، رهبر معظم انقلاب اسلامی را شخصیتی دلسوز و جامع الفضایل توصیف کرده و در بخشی از گفت و گوی خود در سال ۱۴۰۱ که با نشریه پاسدار اسلام انجام داد، درباره ارتباط صمیمانه متقابل خود و سابقه این محبت و ارتباط نکاتی را بیان کرده است که به شرح ذیل است:
حضرت آیت الله سبحانی در این گفت و گو، رهبر معظم انقلاب اسلامی را شخصیتی دلسوز و جامع الفضایل توصیف کرده و به بیان خاطراتی از ارتباط صمیمانه خود با ایشان پرداخت.
حضرت آیت الله سبحانی با اشاره به ارتباط بسیار خوب و صمیمی خود با رهبر معظم انقلاب و ارتباط ایشان به صورت متقابل، سابقه ارتباط و محبت دو طرفه را به دوران جد بزرگوار رهبر انقلاب اسلامی دانسته و اظهار داشت: جد بزرگوار ایشان، مرحوم آقای حاج سید حسین خامنهای در تبریز با ما همسایه بودند و پدر ما پشت سر ایشان نماز میخواندند و اصلاً جد بزرگ ایشان، عالم بزرگ تبریز بود و در مسجد جامع که نماز میخواندند، همه اقتدا میکردند.
وی در ادامه افزود: فرزند ایشان که پدر مقام معظم رهبری باشند، مرحوم آقای سید جواد با پدر ما رفیق و دوست دوران جوانی بودند؛ حتی هر موقع هم پدر من به مشهد میرفتند، گاهی به منزل ایشان وارد میشدند و گاهی هم به جای دیگر میرفتند و ارتباط ما مربوط است به همان دوران جد ایشان و پدر ایشان؛ حتی شوهر عمه ایشان، شیخ محمد خیابانی هم مباحثهی پدر ما بود و با پدر ما مباحثه میکردند و آدم خیلی خوش فکری بود؛ حتی هنگامی که در شهرستان دزفول ما را گرفتند و به کاشمر تبعید کردند، وقتی من به مشهد وارد شدم، به ژاندارمها گفتم صبر کنید من خدمت آقا بروم و رفتم منزل ایشان و عرض ارادت کردم، آقا زادههای ایشان هم بودند.
آیت الله سبحانی با اشاره به شخصیت علمی و عملی حضرت آیتالله خامنهای، رهبری ایشان بر جامعه اسلامی را رهبری دلسوزانه و شایسه دانسته و عنوان کرد: رهبر معظم انقلاب، فردی شایسته و واقعاً دلسوز است؛ هم اسلام را فهمیده است، هم نظام را فهمیده است و هم میداند که چگونه این نظام را حفظ کند و چگونه با دیگران رفتار کند و بالاخره یک فرد جامع و به اصطلاح جامع الفضائل است و امیدوارم خداوند منان ایشان را حفظ کند.
نگاهی گذرا به زندگی نامه و شخصیت اندیشمند معاصر
حضرت آیتاللهحاج شیخ میرزا جعفر سبحانى تبریزى، فقیه اصولى، مفسر رجالى، متکلّم ادیب، فیلسوف و از اندیشمندان بزرگ معاصر و از مراجع عظام تقلیدیست که سالیان متمادى تدریس، تحقیق و تربیت شاگردان بسیار و تألیف قریب به ۴۰۰ کتاب ارزنده را در کارنامه درخشان خود دارد.
حضرت آیتالله سبحانى در ۲۰ فروردین ۱۳۰۸ در تبریز در خانواده علم و تقوا دیده به جهان گشود. پدر بزرگوار ایشان، مرحوم آیتاللّه حاج شیخ محمد حسین سبحانى خیابانى، یکى از عالمان و فقهای وارسته تبریز بود. ایشان پس از فراغت از تحصیل مقدمات و بخشی از سطوح در مدرسه علمیه طالبیه تبریز، در سال ۱۳۲۵ رهسپار حوزه علمیه قم شد و کفایه الأصول را نزد مرحوم آیتاللّهالعظمى گلپایگانى آموخت و در محضر علاّمه طباطبائى(ره) کتاب شرح منظومه و بخش اعظم اسفار را فرا گرفت و همزمان در جلسات خصوصى از ایشان بهره برد.
حضرت آیتالله سبحانى سپس در دروس خارج فقه و اصول به خوشه چینى از محضر بزرگانى همچون مرحوم آیتاللّه العظمى بروجردى، مرحوم آیتاللّه سید محمد حجت کوه کمرى و مرحوم آیتاللّه العظمى امام خمینى(ره) پرداخت. معظمله با حضور فعال و پرسشگری در درس حضرت امام(ره) مصمم بود تا مجموع درسهاى ایشان را به دقت ضبط و تحریر نماید. کاری که به چاپ کتاب «تهذیب الاصول» در همان سالها انجامید.
حضرت آیتالله سبحانى از عداد علمایی است که از آغاز نهضت امام خمینی، حامی نهضت بود. ایشان در جریان واقعه ۱۵ خرداد ۱۳۴۲ و دستگیری حضرت امام خمینی از جمله کسانی بود که نامه اعتراضآمیز فضلای حوزه قم به دولت وقت را امضا کرد و همچنین از امضاکنندگان نامه به حسنعلی منصور، نخستوزیر وقت در اسفند ۱۳۴۲ بود که طی آن به ادامه زندانی شدن امام خمینی و جمعی از علما اعتراض شده بود