معنای صحیح «لَا إِكْرَاهَ فِي الدِّينِ»/هیچ‌کس بدون اجازه خدا حق شفاعت ندارد

به گزارش سرویس حوزه و روحانیت خبرگزاری رسا، حجت‌الاسلام‌ والمسلمین رفیعی، شب گذشته در محفل معارفی حرم مطهر بانوی کرامت در شبستان امام خمینی(ره) و در ادامه جلسه تفسیر قران کریم، به آیةالکرسی(آیه ۲۵۵ سوره بقره) اشاره و بر اهمیت تلاوت این آیه شریفه تأکید نمود و ابراز داشت: امام علی علیه‌السلام به نقل از پیامبر اعظم صلی‌الله علیه و آله می‌فرمایند؛ آیة الکرسی ۵۰ کلمه است که هر کلمه آن ۵۰ برکت دارد.

وی با بیان این‌که آیة الکرسی به زیبایی وحدانیت ذات اقدس الهی را تبیین و حی، ازلی و ابدی بودن خداوند متعال را تشریح نموده است، اظهار داشت: ذات اقدس الهی به‌دوراز اوصاف بشر و مبرا از خواب و غفلت است؛ تنها خداوند متعال مالک است و همه هستی متعلق به اوست.

سخنران حرم مطهر بانوی کرامت در ادامه بیان ویژگی‌های دوازده‌گانه ذات اقدس در آیةالکرسی، با تأکید بر این‌که هیچ‌کسی بدون اجازه خداوند نمی‌تواند شفاعت کند، تصریح کرد: خداوند متعال عالم به همه‌چیز است و قدرت و حکومت ایشان بر تمام آسمان‌ها و زمین احاطه داشته، خستگی بر ایشان معنی ندارد.

وی ضمن اشاره به فراز ابتدایی آیه ۲۵۶ سوره بقره، «لَا إِكْرَاهَ فِي الدِّينِ»، با تأکید بر این‌که در پذیرش دین هیچ اکراه و اجباری راه ندارد و انسان باکمی تأمل به این موضوع دست می‌یابد، تصریح دارد: «لَا إِكْرَاهَ فِي الدِّينِ» برای فروع دین نیست، بلکه به اعتقاد برمی‌گردد؛ همان‌طور که به کسی بازور نمی‌توان گفت الان روز یا شب است، اصل عقیده را نیز بازور نمی‌توان تحمیل نمود.

حجت‌الاسلام‌ والمسلمین رفیعی در تبیین معنی «لَا إِكْرَاهَ فِي الدِّينِ»، خاطرنشان ساخت: همان‌طور که برای حضور در دانشگاه هیچ اجباری وجود ندارد، ولی برای نحوه انتخاب رشته، نوع تحصیل، نحوه حضور و… هر دانشگاه قوانین و مقررات خاص خودش را داشته، باید ملتزم بدان بود؛ در اصل پذیرش اسلام نیز هیچ اکراهی وجود ندارد، ولی در صورت پذیرش، انسان باید پایبند به معروف‌ها و منکرها باشد.

وی با تأکید بر این‌که اثبات خداوند متعال کاملاً روشن و آشکار بوده، پذیرش دین به هیچ اکراه و اجباری نیاز ندارد، خاطرنشان ساخت: عقیده بادل و ذهن آدمی گره‌خورده، فهم دین درگرو تعقل و تأمل است؛ همان‌طور که پزشک نسبت به جامعه گرفتار ویروس مسئولیت دارد، اگر جامعه‌ای مشرک باشد وظیفه پیامبر است که دین را عرضه و با بیماری جهل مقابله نماید.

سخنران محفل معارفی حرم مطهر ضمن اشاره به این‌که «لَا إِكْرَاهَ فِي الدِّينِ» مربوط به اصول دین و قبول توحید و وحدانیت ذات اقدس الهی است، اظهار داشت: «لَا إِكْرَاهَ فِي الدِّينِ» بر تحقیق و تأمل در مسیر رشد و تعالی تأکید دارد؛ دینی که مترقی، کامل، روشن و بدیهی است، اصلاً نیاز به‌اکراه و اجبار ندارد.

حجت‌الاسلام‌ والمسلمین رفیعی در اشاره به فرازهایی از آیه ۲۵۶ سوره بقره «لَا إِكْرَاهَ فِي الدِّينِ قَدْ تَبَيَّنَ الرُّشْدُ مِنَ الْغَيِّ»، با تأکید بر این‌که خداوند راه هدایت را روشن و آشکار نموده است، اظهار داشت: انسان می داند جهان هستی خالقی دارد و قیامتی هست؛ هرکسی اسلام را درک کند، قطعاً ایمان آورده، به قوانین و معروف‌ها و منکرهای دین توجه خواهد نمود.

وی با بیان این‌که بسیاری از منکرها آن‌قدر روشن هستند که اگر صراحت روایی و قرآنی هم ذکر نمی‌شد، منکر بودن آن‌ها کاملاً مشخص بود، اظهار داشت: اگر انسان فهرستی از معروف‌ و منکرها را تنظیم و یادداشت نماید، بدون شک ربا، بی‌حجابی، دزدی، خمر شرب و… به‌حکم عقل منکری خواهند بود که آیات و روایات به‌صورت مستقیم یا غیرمستقیم بدان تأکید نموده‌اند.

سخنران حرم مطهر بانوی کرامت افزود: این‌که خداوند متعال پس از آیةالکرسی و بیان ویژگی‌های ذات اقدس الهی، بلافاصله در آیه ۲۵۶ بحث «لَا إِكْرَاهَ فِي الدِّينِ» را مطرح می‌سازند، تأکیدی بر این موضوع است که در صورت شناخت خدایی با این ویژگی‌ها، اصل پذیرش دین کاملاً روشن و آشکار است.

وی در تفسیر «فَمَنْ يَكْفُرْ بِالطَّاغُوتِ وَيُؤْمِنْ بِاللَّهِ فَقَدِ اسْتَمْسَكَ بِالْعُرْوَةِ الْوُثْقَى لَا انْفِصَامَ لَهَا وَاللَّهُ سَمِيعٌ عَلِيمٌ»، بابیان این‌که ذکر ایمان بعد از تأکید بر کفر به طاغوت، نشان‌دهنده اهمیت دشمن‌شناسی پیش از ایمان است، اظهار داشت: بر اساس روایات اسلامی عُرْوَةِ الْوُثْقَى همان ایمان و محبت اهل‌بیت علیهم‌السلام است که دستگیره توحید را در وجود آدمی استوار می‌سازد.

حجت‌الاسلام‌ والمسلمین رفیعی در بخش پایانی سخنان خود ضمن اشاره به فرازهایی از آیه ۲۵۷ سوره بقره، اظهار داشت: مردم دودسته‌اند، کسانی که سخن دین و خدا را فراگرفته بدان عمل می‌کنند و خداوند متعال حامی ایشان بوده، آن‌ها را در وادی نور و ایمان رهنمون می‌سازد و دسته دوم کسانی که کفر می‌ورزند و همواره گرفتار وادی ظلمات هستند، نور فطرت از ایشان اخذ خواهد شد. اگر کسی دین را پذیرفت و باخدا رفیق شد، مشمول فیض و رحمت الهی خواهد بود.