حکم مجازات سابّ النبی؛ از محقق حلی تا صاحب جواهر

به گزارش خبرنگار سرویس سیاسی خبرگزاری رسا، جرم سبّ النبی از جمله جرایمی است که مختص به حقوق جزای اسلام می‌باشد. بعد از پیروزی انقلاب اسلامی و تدوین قوانین موضوعه کشور بر اساس فقه امامیه، سبّ النبی به عنوان یکی از جرایم قانونی در قانون مجازات طی ماده 513 مطرح گردید. بر طبق این ماده سابّ النبی به قتل می‌رسد. این ماده دامنه این جرم را به اهانت به مقدسات، اهانت به هر یک از پیامبران الهی، اهانت به ائمه اطهار علیهم السلام و اهانت به حضرت زهراء سلام الله علیها تسری داده است.همچنین دشنام به سایر انبیای الهی در حکم دشنام به پیامبر اسلام (ص) می‌باشد.

هتک حرمت به مقدسات دینی وپیامبران الهی یکی از روش های متداول مبارزه جریان ضد دین در طول تاریخ انبیا بوده است. این روش مبارزه یکی از اهرم‌های فشار به جریان هدایت الهی بوده است.

کتاب آیات شیطانی سلمان رشدی که به صدور حکم ارتداد در سپتامبر ۱۹۸۸ از جانب امام خمینی (ره) انجامید، امتداد همان تقابل شر در برابر خیر می باشد. البته همواره رسانه‌های ضد دین و معاند به عنوان یکی از بازوهای توانمند شیطان به حمایت تمام و کمال از سب کنندگان و مقابله با احکام صادره علمای اسلام بر ضد آنها پرداخته اند. حرکت این رسانه‌ها و پیاده‌نظام شان در ضدیت با اسلام که بر کسی پوشیده نیست ولی در مقابل جریان های اسلامی و پیروان ادیان ابراهیمی که محوریت موضع گیری خود را بر مدار دین قرار داده اند و حمایت از همه ادیان الهی را الگوی سبک زندگی سیاسی و اجتماعی خویش می‌دانند گاهی به بهانه های مختلف و عبارت های رنگ و لعاب داری مثل حقوق بشر و حمایت از آزادی بیان، آب در آسیاب دشمن ریخته و اصول خود را زیر پا می گذارند .
با توجه به نظرات فقهی علمای اسلام از شیعه و اهل سنت می توان به صحت و اجماعی بودن اصل صدور حکم اعدام برای شخص غصب کننده به نبی مکرم پی برد.

فقهای امامیه دشنام به حضرت زهرا سلام الله علیها و ائمه اطهار علیهم السلام را موجب قتل دشنام دهنده می‌دانند و در صورتی که دشنام به خویشاوندان پیامبر(ص) دشنام به ایشان محسوب شود، در حکم سب النبی دانسته‌اند و در غیر این صورت دشنام دهنده را تعزیر می‌کنند. فقهای اهل سنت دشنام به برخی از اصحاب پیامبر (ص) را در حکم دشنام به پیامبر (ص) دانسته‌اند.علامه محمد حسن نجفی در جلد ۴ صفحه ۴۳۸ کتاب جواهر الکلام می فرمایند که نظر مشهور فقها شیعه این است که هر مسلمانی اجازه دارد بدون اجازه امام یا حاکم شرع سب کننده به پیغمبر را به قتل برساند. مرحوم شیخ مفید اصل حکم اعدام را تایید و فقط اجازه آن را در اختیار حاکم دانسته است. به طور واضح می توان اذعان کرد که با توجه به نظر شهید ثانی در مسالک الافهام جلد ۴ صفحه ۴۵۴ و محقق حلی در جلد ۴ صفحه ۱۶۷ کتاب شرایع الاسلام، حکم اعدام برای کسی که چنین جسارتی انجام می دهد یکی از اموری است که مورد قبول مشهور فقها می باشد.

حکمی که در زمان حیات پیامبر بزرگوار در مورد شخص هتاک از قبیله هذیل و همچنین دو نفر از هتاکان پیامبر بعد از فتح مکه اتفاق افتاد که در جلد 7 کتاب فروع کافی صفحه ۲۶۷ و جلد ۲ کتاب سیره ابن هشام صفحه ۸ به وضوح از آن سخن گفته اند .

لشگر رسانه‌ای دشمن همواره به همراه همه عِدّه و عُدّه خود درصدد است که چهره اسلام ناب محمدی را خدشه دار کند. باید دانست که توهین و دشنام به اولیای الهی و ساب النبی و جسارت به مصحف شریف الهی یکی از مهم‌ترین ابزار آنهاست.

ابزاری که از ابتدای جریان نبوت مورد استفاده دشمنان بوده گاهی از لسان نمرود و فرعون و گاهی از قلم سلمان رشدی و امروز پیاده‌ نظام این جریان یوسف مهرداد صدرالله فاضلی زارع و رسانه‌های حمایت کننده از این دو مجرم اعدامی می باشند.

سید قوام صفوی