کودکان قربانی فضای مجازی این بار زیر تیغ تتو
باز کردن پای کودکان به فضای مجازی و استفاده از آنها توسط والدین بارها مورد بحث و انتقاد قرار گرفته. کودکانی که با چالشها، کلیپها و روزمرگیهایی که از آنها منتشر میشود تبدیل شدهاند به کودکانکار مدرن و در معرض آسیب هستند. آسیبهایی که هر روز به شکل جدیدی نمود پیدا میکند و این بار حرف از تتو کودکان درمیان است. پس از تتو زدن یک سالن آرایشی برای یک کودک که گویا جواز این تتو، کادو تولد والدین به او بوده و استقبال بعضی از خانوادهها و تکرار این عمل، مخاطبان ما در فارس من پویشی را با عنوان «درخواست جلوگیری از تتوی کودکان» به ثبت رساندند و دغدغهمند عادیسازی این موضوع و آسیب به کودکان هستند.
سردبیر این پویش ضمن بیان آن که کودکان آینده سازان کشورند و نباید کودکیشان بجای رشد و تربیت درگیر این مسائل شود میگوید :«حتی اگر خانواده به هر دلیلی درخواست این کار را داشته باشد. حالا از روی نا آگاهی یا برای حاشیهسازی در فضای مجازی، تتوکار نباید این اجازه را به خودش بدهد که کودکی که هنوز بالغ نشده و ممکن است بعدا از این کار پشیمان شود و عوارض روحی و جسمی برایش دارد را برای این کار قبول کند. متاسفانه شاهد این هستیم که علاوه به اینکه این کار را انجام میدهند سعی درعادی سازی و تبلیغ و ترغیب تتو زدن برای کودکان هم دارد.»
اینجا حتی رضایت والدین ملاک نیست!
این شهروند دغدغهمند میگوید:«پاسخ والدین در برابر انتقادها و واکنشهای مردم این است که هر فرد اختیار بدن خودش را دارد و هر زندگی یک سبک متفاوت. تتوکاران و سالنهای زیبایی نیز کارشان را اینطور توجیه میکنند که کاری را که انجام دادند با رضایت والدین است و تقصیری در انجام آن ندارند اما تتوکاری روی بدن کودکان، مطابق با اخلاق نیست و برخلاف آزادی اراده است. زمانی که کودکان بزرگ می شوند و به رشد عقلی می رسند، آن گاه میتوانند در خصوص بدن خود تصمیم گیری کنند حتی رضایت والدین هم در اینجا ملاک نیست.»
تتوکاری روی بدن کودکان، مطابق با اخلاق نیست و برخلاف آزادی اراده است.
سردبیر این پویش به نمایندگی از بیش از هزار نفر امضاکنندگان پویش خواستار برخورد قانونی با این کودک آزاری است و میگوید:«در بسیاری از کشورها برای منع تتو روی بدن کودکان قوانینی وضع کردهاند و انجام این رفتار زشت را جرم تلقی کرده و بین 36ماه تا 5 سال حبس درنظر گرفتهاند. در ایران نیز باید با والدین و تتوکارانی که کودکان را در معرض این آسیب قرار میدهند برخورد شود و قوانین بازداره از این کار باشد. »
هیزم بر آتش میل به دیده شدن کودکان نریزیم!
وقتی پای کودک را به فضای مجازی باز میکنیم و هیزم برآتش دیده شدن و مرکز توجه بودن آن میریزیم. وقتی فرزندما از همان کودکی شرطی میشود و خودش را با تعداد پسندها و نظرات میسنجد. دیگر نمیتوان همان رفتارهای کودکانه برای خودنمایی عادی را از آن انتظار داشت. حالا این کودک در فضای بیانتهای مجازی خودش را با به اصطلاح شاخهای مجازی میسنجد که برای دیده شدن دست به هر کاری میزنند. آنوقت است که هر روز برای دیده شدن و مرکز توجه بودن بیشتر دست به کار جدیدی میزند و خواسته نادرستی دارد! آن وقت است که الگوهایش تغییر میکند و میخواهد خودش را بیش از پیش شبیه آنها کند. یک روز با رنگمو، لباسهای عجیب و غریب، آرایش، رقص و حرکات نامتعارف، صحبتهای جنسی و این بار هم تتو!