اصلاحطلبان مشارکتطلب قربانی طیف تندرو
درحالی اصلاحطلبان تحریمطلب در پی القای این موضوع هستند که شرایط حضور آنان در انتخابات مهیا نبوده است و همین موضوع را بهانهای برای راهبرد منفعلانه انتخاباتی خود قرار دادهاند در حالی که اصلاحطلبان مشارکتطلب موضوع دیگری را مطرح میکنند.
در همین راستا، «غلامعلی جعفرزاده ایمن آبادی» نماینده سابق مجلس در گفتوگو با روزنامه اصلاح طلب آرمان ملی با بیان اینکه «معتقدم منفعل بودن در شأن اصلاح طلبی نیست» گفت: «در شرایط کنونی عدهای عنوان میکنند اگر اصلاح طلبان در انتخابات ثبت نام میکردند، تایید می شدند. به همین دلیل نیز من معتقدم اصلاحطلبان باید در انتخابات حضور پیدا میکردند و اگر تایید نمی شدند به مردم می گفتند که ما آمدیم اما تایید صلاحیت نشدیم و به همین دلیل شرایط حضور در انتخابات را نداریم.»
وی افزود: « چطور آقای پزشکیان و علی مطهری ثبت نام کردند و در نهایت تایید نیز شدند.اگر اصلاح طلبان در انتخابات حضور موثر داشته باشند و این نکته را به جامعه القا کند که حضور آنها ایثار بزرگی است و درس بزرگی به حاکمیت خواهد داد باید این اتفاق رخ می داد و اصلاحطلبان در انتخابات حضور پیدا کنند. ما باید به مردم بگوییم که آمدهایم خدمتگزار واقعی شما باشیم و مشکلات شما را حل کنیم. ما باید به مردم بگوییم ما حاضریم برای حل مشکلات شما جان بدهیم.»
حزب کارگزاران را افرادی منطقی میدانیم
این فعال سیاسی نزدیک به اصلاحطلبان گفت: «اگر اجازه حضور در انتخابات به ما داده نشود اهمیت ندارد. آن چه اهمیت دارد این است که ما آمادگی خود را برای خدمتگزاری به مردم نشان بدهیم. در گذشته فیلتر سختتری برای انتخابات وجود داشت این در حالی است که پیشبینی ما این است که شرایط برای انتخابات مجلس دوازدهم تغییر خواهد کرد و چهرههای مختلفی در انتخابات حضور خواهند داشت. من معتقدم ما در همه حال باید در صحنه حضور داشته باشیم.»
ایمن آبادی تصریح کرد: «اگر به سابقه اصلاح طلبان نگاه کنیم بسیاری از آنها سوپر انقلابی بودهاند. برخی از آنها از دیوار سفارت آمریکا بالا رفتهاند و برخی نیز جز فرماندهان جنگ تحمیلی به شمار میروند. به همین دلیل آنها نیز از جمله بچههای انقلاب به شمار میروند.»
این فعال سیاسی به برخی از احزاب اصلاحطلب که خواهان مشارکت بودند و از سوی طیف تندرو عقب رانده شدهاند توصیه میکند که حضور فعالانهای در انتخابات داشته باشند و میافزاید: «در جریان اعتدالی به روی همه دلسوزان نظام و انقلاب باز است. ما حزب کارگزاران را افرادی منطقی میدانیم و بر این باور هستیم که شرایط به شکلی است که همه کسانی که به دنبال اعتلای کشور هستند میتوانند با هم متحد شوند.»
پیام بیانیه اصلاحطلبان در تمجید از مشارکت انتخاباتی
در همین راستا برخی اصلاحطلبان مشارکت طلب طی بیانیهای ضمن تقبیح راهبرد منفعلانه اصلاح طلبان تندرو که اعضای دیگر این جریان را نیز تحت فشار قرار دادهاند، نوشتند: «نامزدهایی که توسعهگرا و اصلاحگرند، واجد تخصص و تجربه و صلاحیتهای سودمند برای نمایندگی مجلساند و به منافع ملی، خیر همگانی، سلامت اقتصادی و پرهیز از فساد و ویژهخواری تعهد دارند، میتوانند مورد حمایت شهروندان توسعهگرا و دغدغهمندِ زندگی بهترِ ایرانیان قرار بگیرند. بهرغم کاهش ثبتنام نامزدهای باکیفیت و متکثر و همه حذفهای غیرعادلانه استصوابی، هنوز در رقابت برای بیش از دهها کرسی مجلس دوازدهم چنین نامزدهای میانهرو، اصلاحجو و سالم حضور دارند که راهیابی تعداد هر چه بیشتری از آنها به مجلس میتواند بر امکانات توسعهگرایان و زندگیدوستان ایران بیفزاید و تفاوتی معنادار در مصوبات مجلس آینده ایجاد کند.»
اعترافات زیرپوستی اصلاح طلبان و فعالان سیاسی نزدیک به این جریان نشان میدهد که از ابتدا با توجه به راهبرد انحصارطلبان قدرت در جناح اصلاحات، باب حضور فعالانه این جریان در انتخابات بسته شد. این درحالی است که اگر بیانیه ۱۱۰ تن از فعال مدنی و سیاسی و رسانهای این جریان را بررسی کنیم در جای جای این بیانیه فعالان سیاسی اصلاح طلب با استدلالات متعدد و بر شمردن حسنهای حضور فعالانه در انتخابات، غلط بودن راهبرد منفعلانه که عدم حضور فعال این جریان در انتخابات را منجر میشود را فریاد میزنند.
با این حال مشخص است که قدرتی در این جریان وجود دارد که احزاب سیاسی مشارکتطلب را پس زده است. قدرتی که نشانه آن انتخاب فردی چون «آذر منصوری» از حزب اتحاد ملت (مشارکت دوم) به عنوان رئیس جبهه اصلاحات بود که بیشتر به انتصاب شبیه بوده تا انتخاب و حالا اصلاحطلبان مخالف تحریم، مجبور شدهاند که با انتشار بیانیهای حساب خود را از این گروه جدا کنند. درواقع این بیانیه با همه استدلالهایی که میگوید «مشارکتی که خیری بیش از تحریم دارد»، «کاهش مشارکت به تشدید تهدیدها علیه ایران می انجامد»، «نامزدهای میانه رو و اصلاح جو و سالم در میان تایید صلاحیت شده ها وجود دارند» و ... این پیام را میرساند که احزاب اصلاح طلب خواهان مشارکت بوده اما برخی از درون این جریان مقابل آنها هستند.