یکی دانستن اسلام با مارکسیسم و لیبرالیسم خطا و نشانه کج فهمی است
حجت الاسلام و المسلمین سعید بهمنی عضو هیئت علمی پژوهشکده فرهنگ و معارف قرآن در گفت وگو با خبرنگار سرویس فرهنگی و اجتماعی خبرگزاری رسا، با اشاره به نفوذ و گسترش تفکر سوسیالیستی و مارکسیستی بر روشنفکران جهان اسلام در یک سال اخیر اظهار داشت: ما در صده اخیر؛ بویژه در 50 سال گذشته از اواخر دهه 40 و بخشی از دهه 60، گفتمان غالبی را مشاهده می کنیم که در میان روشنفکران ایران و جهان اسلام رواج داشته و آنها غالبا به تفکر سوسیالیستی و مارکسیستی مبتلا بودند.
وی افزود: در این دهه ها، نخبگان فکری به دیدگاه های سوسیالیستی که عدالت و برابری را ترویج می کردند، تمایل داشتند و روشنفکران عمیق تر و صاحب مبنایی همچون مرحوم علامه طباطبایی، شهیدان مطهری و صدر، متوجه این بحران و تمایل فکری غلط روشنفکران جهان اسلام شده و در این راستا، روشنگری های بسیار موثری کردند.
عضو هیئت علمی پژوهشکده فرهنگ و معارف قرآن خاطرنشان کرد: شعار عدالت طلبی و برابری، شعار خوبی برای تفکر سوسیالیستی بود و اینگونه نبود که این تفکر بدون داشتن چیزی، توانسته باشند افرادی را به طرف خود جذب کنند.
وی افزود: متفکران ما با تحفظ بر اصل ارزشمند عدالت و برابری، هم بنیادهای فلسفی این تفکر را نفی می کردند و هم راه حل های اجتماعی و اقتصادی این تفکر را مورد سوال و اشکال قرار می دادند؛ چنانکه شهید صدر در کتاب اقتصادنا، فلسفه مارکسیسم را ابطال می کند، راه حل های این تفکر را نیز به چالش می کشد و نمونه های خارجی آن را بیان می کند.
حجت الاسلام و المسلمین بهمنی با بیان این که اسلام و مارکسیسم و اسلام و لیبرالیسم، دو مقوله کاملا جدای از همدیگر بوده و جهان معنایی بسیار متفاوت از یکدیگر دارند، تاکید کرد: چه کسانی همچون مجاهدین خلق، خود را مارکسسم اسلامی بنامند و چه کسانی همانند برخی از اعضای حزب کارگزاران، خود را لیبرالیسم اسلامی بنامند، نمی توان گفت که اسلام و مارکسیسم و اسلام و لیبرالیسم، دو مقوله در راستای هم بوده و از همدیگر جدا نیستند.
عضو هیئت علمی پژوهشکده فرهنگ و معارف قرآن بیان داشت: کسانی که اسلام و مارکسیسم و اسلام و لیبرالیسم را یکی بدانند، نه درک عمیقی از اسلام دارند و نه از لیبرالیسم و اگر متفکرانی را که بر این ارزش ها کار کرده و آن را تحفظ کردند، متمایل به مارکسیسم یا لیبرالیسم بنامند، همان خطایی را مرتکب خواهند شد که کسانی معتقد به مارکسیسم یا لیبرالیسم اسلامی شدند.