اذعان روزنامه آمریکایی به شکنجه زندانیان در ساواک

با بالا گرفتن موج اعدام‌های سیاسی در اوایل دهه ۱۳۵۰ و افزایش زندانیان سیاسی، برخی کشورهای غربی و مقامات آن‌ها از این موج ابراز نگرانی می‌کردند. در روایت‌هایی که شاهدان غربی از زندانیان ایرانی و اتفاقات ایران ارائه می‌دادند، همواره گزارش‌هایی از اعدام و شکنجه زندانیان سیاسی به گوش می‌رسید. در یکی از این گزارش‌ها، روزنامه «لس‌آنجلس تایمز» در تاریخ ۱۹ آوریل ۱۹۷۲ (۲۹ اسفند ۱۳۵۰) از نگرانی غربی‌ها از این اعدام‌ها مطلبی منتشر کرد که در ادامه برگردان فارسی آن را از نظر می‌گذرانیم:

متن سند

هفته پیش چهار ایرانی مخالف حکومت شاه در مقابل جوخه آتش حکومت مردند. مجموعه اعدام‌های سیاسی‌ای که امسال رخ داده‌اند (۱۰ نفر اوایل همین ماه اعدام شدند)، دارد به نگرانی دولت‌های غربی دامن می‌زند، بخصوص صدراعظم آلمان غربی، ویلی برانت که همین اواخر از تلاشی برای گسترش روابط اقتصادی با حکومت شاه ایران بازگشته است.

علاوه بر اعدام‌های گزارش‌شده، روایت‌هایی از شکنجه جسمانی نیز نقل شده که چندین و چند حقوقدان و شاهد غربی از مشاهدات‌شان پس از بازدید از زندانیان سیاسی ایران آن‌ها را تأیید کرده‌اند. زندانیان به یک وکیل فرانسوی گفته‌اند که سوای شیوه‌ها و فنون شکنجه دیگر، آن‌ها را با نشاندن روی یک میز سوزان شکنجه کرده‌اند. در یکی از جلسات محاکمه نظامی، یکی از زندانیان وقتی شاهدان غریبه را دیده، پیراهنش را بالا زده و آثار سوختگی مستطیل‌شکل بزرگی را به همه نشان داده تا مهر تأییدی باشد بر این مدعاها.

شمار زندانیان در اختیار ساواک (پلیس مخفی) معلوم نیست، اما تخمین می‌زنند که صدها نفر باشند. نکته آشکار این است که مجازات‌های اعدام بیشتری رخ داده و طی هفته‌های آتی بیشتر هم خواهد شد. اکثر زندانی‌ها هنوز پای‌شان به دادگاه نظامی باز نشده است.

طبق منابع مخالف رژیم ایران در خارج از کشور، مقاومت مسلحانه در برابر حکومت شاه را دو گروه اصلی سازماندهی می‌کنند:

اولی «سیاهکل» که نامش از روی منطقه‌ای جنگلی در استان گیلان برداشته شده و نخستین نبرد با نیروهای حکومت در آن‌جا رخ داد. سیاهکل گروهی مارکسیست لنینیست است که دارای مشی مائوئیستی است. حداقل ۲۳ نفر از اعضای آن اعدام شده‌اند.

دومین گروه اصلی، سازمان مجاهدین خلق ایران است. این گروه همبستگی‌هایی با جنبش فتح چریک‌های فلسطینی دارد و مردان سازمان مجاهدین در فلسطین آموزش دیده‌اند. این گروه تاکتیک‌های مبارزه چریکی شهری را انتخاب کرد، با این باور که سرکوب حکومت چنان شدید است که اجازه مقاومت مردمی یا فنون پارتیزانی در تپه‌ها را نمی‌دهد. سازمان مجاهدین به پاسگاه‌ها و بانک‌های زیادی در شهرهای ایران حمله کرده است.