قرآن کریم عامل حیات روحی انسان است

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا در اصفهان، آیت الله سید ابوالحسن مهدوی عضو مجلس خبرگان رهبری، در غدیریه اصفهان، با بیان اینکه آیه 24 سوره انفال می­فرماید ای کسانی که ایمان آوردید، وقتی خدا و رسول شما را دعوت می­کند به چیزی که شما را زنده می­کند اجابت کنید، گفت: این نکته مهم است که خدا و رسول ما را دعوت می­کنند، در زیارت جامعه به این مسأله که ما را دعوت می­کنند بسیار تأکید می­شود.

وی در ادامه افزود: این به معنای این است که رهبران آسمانی دعوت کننده هستند نه اجبار کننده، وقتی می­گوییم دعوت می­کنند موضوع پذیرش دعوت مطرح می­شود، این پذیرش ممکن است رخ ندهد، در وجود برخی افراد اقتضای پذیرش دعوت خدا و رسول خدا وجود ندارد، علت این است که این شخص عقلش کار نمی­کند بلکه نفس او کار می­کند.

آیت الله مهدوی اظهار کرد: رهبران آسمانی ما را دعوت به عقل می­کنند، این ما هستیم که باید دعوت را بپذیریم، اما اینکه به چه دعوت کرده­اند هم بسیار مهم است، قرآن کریم می­فرماید به آنچه ما را زنده می­کند دعوت کرده­اند، خداوند و رسول می­خواهند به ما حیات روحی بدهند.

استاد درس خارج حوزه علمیه ادامه داد: اینکه دعوت می­شویم به چیزی که ما را زنده می­کند به این معنا است که ما اکنون فقط زنده جسمی هستیم و از نظر روحی زنده نیستیم، مرحوم فیض کاشانی در تفسیر صافی می­گوید یکی از چیزهایی که ما را زنده می­کند علم است، خدا و رسول ما را دعوت به علم می­کنند، منظور از دانش سواد الفبا نیست بلکه اولین علم توحید است، قدم اول علم خداشناسی است و کسی که خدا را نشناسد جاهل است.

وی عدم عبودیت و بندگی خداوند را نشان دهنده بیسوادی و عدم معرفت افراد عنوان کرد و گفت: دومین چیزی که مرحوم فیض کاشانی می­فرماید ما را زنده می­کند قرآن کریم است، قرآن کریم به دلیل اینکه حاوی همه علوم است برای کسی که عالم به قرآن است حیات معنوی دارد، اما کسی که به قرآن کریم جسارت می­کند عقل ندارد.

آیت الله مهدوی با بیان اینکه علم روانشناسی غربی مدعی است غفلت درمان ندارد، تصریح کرد: مفسرین نگاه روانشناسی به مباحث قرآنی نداشته اند اما در نگاه روانشناسی شاهد هستیم که قرآن برای درمان غفلت در انسان هم راهکار ارائه داده است، برای فهم این موضوع در قرآن ابتدا به نهج البلاغه مراجعه کردم و باید بدانیم که قرآن همه علوم را در خود جای داده است و بر همین مبنا است که می­تواند باعث حیات روحی انسان بشود./1304/