۲۶ مرداد ۱۳۹۱ - ۱۴:۲۲
کد خبر: ۱۳۵۷۳۰
نگاهی به دعای روز بیست و هفتم ماه رمضان؛

توبه شرط پذیرش تقصیرها و بخشش گناهان است

خبرگزاری رسا ـ استاد درس خارج فقه حوزه علیه قم با بیان این‌که بی‌توجهی به احکام الهی انسان را به بی‌راهه می‌کشاند و گمراه می‌کند، از توبه به عنوان شرط پذیرش تقصیرها و بخشش گناهان نام برد.
حجت الاسلام والمسلمين فقيه يزدي / 1

 

دعای روز بیست و هفتم ماه رمضان: «اَللّهُمَّ ارْزُقْنى فیهِ فَضْلَ لَیْلَةِ الْقَدْرِ وَصَیِّرْ اُمُورى فیهِ مِنَ الْعُسْرِ اِلَى الْیُسْرِ وَاقْبَلْ مَعاذیرى وَحُطَّ عَنّىِ الذَّنْبَ وَالْوِزْرَ یا رَؤُفاً بِعِبادِهِ الصّالِحینَ؛ خدایا فضیلت شب قدر را در این ماه روزیم گردان و بگردان کارهایم را در آن از سختى به آسانى و عذرهایم را بپذیر و ورز و گناهم را بریز اى مهربان به بندگان شایسته ات

 

آیت الله محمدحسین احمدی فقیه یزدی، استاد درس خارج فقه حوزه علمیه قم در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری رسا در شرح دعای روز بیست و هفتم ماه مبارک رمضان، گفت: در این روز از خدای متعال می‌خواهیم که در این ماه فضیلت شب قدر را روزیم کند که معلوم می‌شود، بیست و هفتم ماه مبارک رمضان جانشین ارزشمندی برای شب‌ها و روزهای قدر است.

 

وی با بیان این‌که فضیلت بسیاری را برای شب قدر برشمرده‌اند به طوری که ارزش این شب برابر فضیلت هزار ماه است، افزود: سرنوشت و مقدرات مردم در این شب رقم می‌خورد، شبی است که فرشتگان حامل رحمت الهی و برکات آسمانی هستند و باید بکوشیم با احیا و شب زنده‌داری در آن، از فرصت به دست آمده بهره کامل ببریم.

 

استاد خارج فقه حوزه علمیه قم با اشاره به فراز دیگر این دعا که در آن از خدا می‌خواهیم در این ماه، کارهایمان را از سختی به آسانی تبدیل کند، گفت: همواره مشکلات و ناملایماتی در طول حیات بشر وجود دارد و آسانی پس از سختی از سنت‌های الهی است، بنابراین چه زیبا است که انسان تبدیل سختی‌ها به آسانی را از خداوند بخواهد.

 

وی ادامه داد: در فراز دیگری از دعای روز بیست و هفتم ماه مبارک رمضان از خدا طلب می‌کنیم که پوزش‌های ما را بپذیرد و گناهان و خطاهای ما را که همانا از حبّ و علاقه به دنیا سرچشمه می‌گیرد بریزد که شرط پذیرش تقصیرها و بخشش گناهان، توبه است؛ زیرا توبه سبب طهارت و پاکی از گناه می‌شود و در واقع آن بار سنگین را از دوش گناهکار بر می‌دارد.

 

آیت‌الله احمدی فقیه یزدی با بیان این‌که انسان در برخی زمان‌ها حقیقت زندگی خودش را با خدا در میان می‌گذارد و در زمان‌های دیگر عذر تقصیر می‌آورد، به آیه 24 و 15 سوره قیامت که می‌فرماید «بَلِ الْأِنْسَانُ عَلَى نَفْسِهِ بَصِیرَةٌ وَلَوْ أَلْقَى مَعَاذِیرَهُ» اشاره کرد و گفت: عذر تقصیر به این معنا است که انسان فریب خورده و وادار به انجام کار اشتباه براساس اجبار و اضطرار شده است.

 

وی تصریح کرد: بی‌توجهی به احکام و دستورات الهی انسان را به بی‌راهه می‌کشاند و بارهای سنگینی از انواع گناهان و انحرافات فکری و عقیدتی را بر دوش او می‌نهد، بنابراین در این فراز انسان برخی عذرها را در محضر خدا می‌آورد و از او عاجزانه تقاضا می‌کند که «وِزْرِ» که نتیجه کار اشتباه و به معنای سنگینی گناهان است را برطرف کند.

 

استاد خارج فقه حوزه علمیه قم ابراز داشت: خداوند متعال رَؤُفاً بِعِبادِهِ الصّالِحینَ است و بر بندگان صالح و شایسته خود رحم می‌کند، از این‌رو او را به این صفتش قسم می‌دهیم ای کسی که بر صالحان مهربان هستی، در روز بیست و هفتم ماه رمضان فضیلت قدر را نصیبم کن، کارهایم را از سختی به آسانی برگردان، عذرهایم را بپذیر و گناهانم را بریز. /920/ت302/ن

ارسال نظرات