دانشگاه ادیان و مذاهب برگزار کرد؛
نشست چیستی سلسله در تصوف و ارتباط آن با ائمه اهل بیت
خبرگزاری رسا ـ نشست علمی «چیستی سلسله در تصوف و ارتباط آن با ائمه اهل بیت (ع)» با حضور منوچهر صدوقی سها در سالن امام موسی صدر دانشگاه برگزار شد.
به گزارش خبرگزاری رسا به نقل از دانشگاه ادیان و مذاهب، در این مراسم که با سخنرانی منوچهر صدوقیسها و حضور جمعی از دانشجویان دانشگاه برگزار شد، دکتر صدوقی با اشاره به این که تعریف روشنی از سلسله در سلاسل صوفیه وجود ندارد گفت: سلاسل صوفیه از قدیمالایام وجود داشتهاند، ولی هیچ کدام تعریف درستی از سلسله را ارائه ندادهاند.
وی افزود: مراد از سلسله این است که مشایخ خاصی در هر عصری در طول زمان امتداد پیدا کنند تا به یکی از ائمه (ع) برسند و این هم در تصوف اهل سنت و هم در تصوف شیعه یکسان است، به عبارت دیگر در هر سلسلهای قطب آن سلسله منصب خود را از قطب پیش از خود گرفته و این امر ادامه یابد تا به یکی از ائمه (ع) برسد.
دکتر صدوقی ادامه داد: کلیه سلاسل صوفیه از 4 امام معصوم (ع) منشعب شده است به این صورت که سلسله کمیلیه توسط کمیل بن زیاد از حضرت علی (ع) گرفته شده که سلسله اول است، سلسله دوم توسط سلطان ابراهیم ادهم بلخی از امام زینالعابدین یا امام باقر (ع) گرفته شده که قول انشعاب از امام چهارم بیشتر است.
وی افزود: سلسله سوم سلسله شطاریه است که به دست بایزید بسطامی از امام صادق (ع) منشعب شده است و سلسله چهارم معروفیه است که توسط معروف از امام رضا (ع) منشعب گشته است، سلسله کمیلیه که منقطع شده و سلاسل ادهمیه و شطاریه هم در ایران منقطع گشته، ولی سلسله معروفیه که به امالسلاسل معروف است، خود سر منشأ 14 سلسله دیگر قرار گرفته که یکی از آنها نعمتاللهیه است که خود در حدود 50 سلسله فرعی دارد.
این استاد دانشگاه در ارتباط با صوفیان شیعه یادآور شد: صوفیه شیعه معتقدند که پیش از این که صوفی باشند، شیعه هستند و بسیار هم در شیعه بودن خود متعصب هستند، حال باید دید که صوفیگری با مبانی شیعه امامی سازگار است؟
وی تصریح کرد: ما شیعیان به 12 امام معتقدیم و بر این مبنا اعتقاد داریم که در هر عصری امامی وجود دارد که چه ظاهر و چه غایب کلیه امور شیعیان را اداره مینماید؛ حال یک ناهماهنگی میان اعتقادات صوفیه و امامت در تشیع به وجود میآید و آن این است که مثلاً سلطان ابراهیم ادهم که خود را خلیفه امام سجاد (ع) میداند، در زمان امام باقر (ع) هم وجود دارد و اگر به اعتقادات شیعه پایبند است، میبایست خود را تسلیم امام باقر (ع) و از ایشان اطاعت مینمود و فرد دیگری را به جانشینی خود بر نمیگزید درحالیکه وی هم برای خود جانشین تعیین نموده و هم خود را به امام سجاد (ع) نسبت میدهد و اگر این فرد خلافت را در زمان امام باقر (ع) از ایشان نگرفته باشد، خلافت خود را از دست داده است.
وی با اشاره به وجود همین مشکل در زمان حال نیز گفت: در زمان حال نیز کسانی که خود را قطب میدانند با توجه به این که در عصر غیبت زندگی مینمایند، میبایست منصب خود را از امام زمان (عج) گرفته باشند، حال آیا این افراد خود را به امام عصر (ع) نسبت میدهند یا به قطب پیش از خود که او هم خود را به قطب پیشین نسبت میدهند و این سلسله ادامه دارد تا به یکی از امامان معصوم (ع) پیشین برسد.
وی در پایان تأکید کرد: بحث تسلسل با این شدت و غلظت از اواخر دوره صفویه مطرح شده است و بحث وحدت نیز از همین زمان مورد توجه قرار گرفته ولی پیش از آن بحث وحدت وجود نداشته و یک قطب گاهی به چند سلسله هم تعلق داشته است کما این که در حال حاضر نیز در تصوف اهل سنت چنین است./905/د102/ن
ارسال نظرات