حقوقدان شورای نگهبان:
آیت الله تهرانی تکلیف گرا و شهرت گریز بود
خبرگزاری رسا ـ شاگرد آیت الله تهرانی با بیان این که آآن عالم ربانی متخلق به اخلاق الهی و یک روحانی به تمام معنا بود، گفت: آیت الله تهرانی سکویی از اخلاق الهی و دارای مجاهدت های نفسانی و معجونی از معجون های الهی بود.
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، محسن اسماعیلی، شاگرد آیت الله حاج شیخ مجتبی تهرانی در برنامه گفت وگوی ویژه خبری که شب گذشته به مناسبت ارتحال آیت الله تهرانی از شبکه دو سیما پخش شد با اشاره به این که آیت الله تهرانی از شاگردان حضرت امام(ره) بود و رابطه نزدیکی با ایشان داشت، گفت: اسرار فراوانی از وجود حضرت امام(ره) در سینه استاد تهرانی بود و در محافل و مجالس گاهی سخنانی درباره حضرت امام(ره) می شنیدیم که تا به حال نشنیده بودیم و یا در جایی نقل نشده بود.
آیت الله تهرانی گنجینه ای از زوایای اخلاقی، علمی، سیاسی و عرفانی امام (ره)
وی با بیان این که گنجینه ای از زوایای اخلاقی، علمی، سیاسی و عرفانی امام (ره) نزد آیت الله تهرانی وجود داشت، افزود: امام خمینی(ره) از همان ابتدا توجه خاصی به استاد تهرانی داشتند و فرموده بودند«من از پشتکار و جدیت آقا مجتبی در حیرت هستم».
شاگرد آیت الله تهرانی اظهار داشت: آیت الله تهرانی رابطه بسیار صمیمی با شهید آقا مصطفی فرزند امام خمینی(ره) داشت و با او هم بحث و هم درس بود و امام خمینی(ره) به اندازه ای استاد تهرانی را دوست داشت که بعد از شهادت آقا مصطفی فرزندشان فرموده بودند«بگویید آقا مجتبی، آقا مجتبی، آقا مصطفی من است».
اسماعیلی با اشاره به این که آیت الله تهرانی متخلق به اخلاق الهی و یک روحانی به تمام معنا بود، گفت: استاد تهرانی دو شاخصه را در خود تقویت کرده بود و همین دو سبب موفقیت وی بود و آن دو شاخصه یکی تکلیف گرا بودن ایشان بود یعنی در انجام تکالیف هیچ ابایی از هزینه ها نداشت و شاخصه دیگر شهرت گریزی استاد بود به صورتی که بسیار مقید بودند که شناخته نشوند و در کمال سادگی به راه و هدف خود ادامه دهند.
وی افزود: آیت الله تهرانی سکویی از اخلاق الهی و دارای مجاهدت های نفسانی بودند به گونه ای که برخی از آثار امام خمینی(ره) که از سوی وی تهیه شده و زحمت زیادی برای آنها کشیده بودند بسیار مقید بودند که نامی از خود در آنها نداشته باشند و فقط نام امام خمینی(ره) در آنها ذکر شده است.
شاگرد آیت الله تهرانی با بیان این که امام خمینی(ره) به آیت الله تهرانی اجازه داده بودند که در زمان حیات و بعد از حیات در آثارشان دخل و تصرف کنند، خاطرنشان کرد: حضرت امام(ره) گاهی افرادی را به دنبال آیت الله تهرانی می فرستادند که بیایند و کتاب های ایشان را تنظیم و منتشر کنند.
وی ابراز داشت: رمز و راز عشق عجیب مخاطبان به آیت الله تهرانی این بود که استاد ایمان واقعی داشتند و اعمال صالح انجام می دادند و همه سخنان خود را قلبا می گفتند و سخنی هم که از دل گفته شود در دل مخاطبان و اطرافیان تأثیر می گذارد و آیت الله تهرانی هیچ توصیه ای به کسی نمی کرد مگر این که پیش از آن به آن عمل می کردند.
آیت الله تهرانی یک مرتبه هم در درس تأخیر یا غیبت نمی کرد
اسماعیلی با اشاره به این که قائدتا مراجع و علمای بزرگ به دلیل کارهای فراوان کمتر فرصت برگزاری دروس اخلاق و تفسیر پیدا می کنند، گفت: آیت الله تهرانی بسیار مقید به برگزاری دروس بود و دروس خود از قبیل خارج فقه، خارج اصول، اخلاق و تفسیر را به صورت دقیق و منظم و مطابق با مسائل روز انجام می دادند و یکی از مرتب ترین دروس را در تهران داشتند و این از ویژگی های کم نظیر یا بی نظیر استاد تهرانی بود.
وی افزود: استاد تهرانی یک مرتبه هم در درس تأخیر یا غیبت نمی کردند و حتی در زمان مریضی و کسالت هم با این که زیر دست های او را می گرفتند و حرکت بسیار برای ایشان سخت بود باز هم در جلسات درس و روضه حاضر می شدند.
شاگرد آیت الله تهرانی با بیان این که استاد تهرانی بسیار جدیت در کار و تکلیف داشت و این مطلب نشأت گرفته از اعتقاد وی بود، تصریح کرد: آیت الله تهرانی به قدری به تکلیف اهمیت می داد که حتی در سفری که برای او پیش آمده بود وقتی موقع بازگشت به تهران مشکلی پیش می آید و پرواز هواپیما انجام نمی شود، برای این که به درس خود برسند با ماشین خود را تا ساعت شش صبح به تهران می رسانند و در درس حاضر می شوند.
اجازه دهید من همین آقا مجتبی تهرانی بمانم
وی تصریح کرد: حضرت امام خمینی(ره) پیشنهاد بسیاری به آیت الله تهرانی داده بودند و درخواست های فراوانی از او کرده بودند که مقام و منصبی را استاد تهرانی به دست بگیرند و اداره کنند ولی استاد در محضر امام(ره) گریه کرده بودند که اجازه دهید من همین آقا مجتبی تهرانی بمانم و به درس و بحث خود مشغول باشم و از همین طریق تبلیغ و تکلیف خود را انجام دهم.
اسماعیلی با اشاره به این که آیت الله تهرانی معجونی از معجون های الهی بود، گفت: استاد دارای سجایای اخلاقی و عرفانی فراوان بود و این مطلب ازسخنان و حرکات استاد قابل درک بود، به صورتی که به طریقی ارتباط با خداوند داشت که خود می دانست که چه زمانی از دنیا خواهد رفت و اخیرا مکرر از اطرافیان درخواست می کرد که دعا کنید من در اربعین به دیدار یار بشتابم و خداوند هم آرزوی ایشان را مستجاب کرد و این نعمت را از دست مردم گرفت.
مطالعه فراوان آیت الله تهرانی برای درس اخلاق عمومی
وی اظهار داشت: آیت الله تهرانی نقل می کرد که من برای درس اخلاقی که برای مردم می گویم بیشتر از دروس فقه و اصول مطالعه می کنم و همین اهمیت قائل شدن به اخلاق عمومی و الهی بودن استاد تهرانی بود که مخاطبین وی در مجالس بسیار بودند و تإثیر بسزایی را از سخنان استاد می گرفتند.
من هر چه دارم از امام خمینی(ره) دارم
شاگرد آیت الله تهرانی با بیان این که تمام زوایای اخلاقی، عرفانی و علمی حضرت امام خمینی(ره) در وجود آیت الله تهرانی متجلی بود، افزود: خود استاد تهرانی بارها تأکید کرده و می گفتند که من هر چه دارم از امام خمینی(ره) دارم.
حقوقدان شورای نگهبان قانون اساسی در پایان خاطرنشان کرد: هیچ چیز گویای روش و منش استاد تهرانی نیست مگر آثار وی که گویا و بیان گر کامل روش و منش استاد است و در وصف استاد همین بس که ایشان انسانی به تمام معنا کامل و روحانی بودند و از دست دادن آیت الله تهرانی ضایعه ای جبران ناپذیر است./907/پ201/ج
ارسال نظرات