نشست علمی تشیع شامی و عراقی در قرن هفتم هجری برگزار شد
خبرگزاری رسا ـ مرکز الحضارة لتنمیة الفکر الاسلامی، نشست «التشیع فی القرن السابع الهجری،بین مدرستی العراق و الشام» را برگزار کرد.
به گزارش خبرگزاری رسا به نقل از مرکز خبر و اطلاع‌رسانی جامعةالمصطفی، مرکز الحضارة لتنمیة الفکر الاسلامی، نشست «التشیع فی القرن السابع الهجری، بین مدرستی العراق و الشام» را با حضور علامه شیخ جعفر مهاجر، نویسنده و پژوهشگر مطرح در حوزه تاریخ تشیع، برگزار کرد.
شیخ جعفر مهاجر، با بیان مقدمه‌ای در متدولوژی تاریخ‌نگاری و نقد تاریخ مکتوب موجود، اظهار داشت: عمده تاریخ مکتوب موجود، از سوی قدرت‌های زمانه نگاشته شده و تاریخ حقیقی بشر نیستند، با وجود این‌گونه تاریخ‌ها، حل و فصل مسائل بسیار سخت است زیرا در این نوع نگارش از تاریخ، مسائل اصلی به حاشیه رانده شده و امور فرعی جای آن را گرفته است.
وی در بخشی از سخنان خود درباره چگونگی رهیافت به حقیقت تاریخ خاطرنشان کرد: ما کتاب‌هایی همچون ابن اثیر و تاریخ طبری را نباید تاریخ خود بدانیم بلکه کتب حدیث و سیره، کتب رجال و این قبیل کتاب‌ها تاریخ ما را شکل می‌دهند.
استاد مطرح حوزه و دانشگاه، با اشاره به این که اصحاب قدرت در تاریخ تنها نکات مثبت خود را نگاشته و به پوشاندن عیوب می‌پرداختند، افزود: سلطه‌گران از تمام امکانات موجود استفاده می‌کردند تا قدرت خود را حفظ کنند و هرگونه که می‌خواستند به نگارش تاریخ اقدام می‌کردند.
وی در قسمت دیگری از سخنان خود به حیات فکری مکتب اهل‌بیت(ع) پرداخت و با تأکید بر این‌که بنیه اصلی تشیع در زمان امام صادق(ع) شکل گرفت، ابراز داشت: در همان زمان بود که قم از سوی اشعری‌ها، در منطقه‌ای کاملا غیرمسکونی و به دور از مناطق قدرت فرمانروایان آن زمان شکل گرفت و امام صادق(ع) این منطقه را به همین دلیل انتخاب کردند که از دسترس دیگر مناطق دور باشد.
این عالم دینی، حیات فکری شیعه را نشأت گرفته از قم دانست و افزود: تبویب و تصنیف احادیث، تألیف کتب فقهی و دیگر امور برای اولین بار از سوی اشعری‌ها در این شهر انجام گرفت، سیر تفکر شیعه از ایران نشأت گرفت و پس از آن به عراق، منطقه شام و جبل عامل رفت و مجددا به ایران بازگشت و این سیر تقریبا نه قرن به طول انجامید.
وی با تأکید بر زعامت ائمه(ع) بر این حرکت فکری با زمان امام حسن عسکری(ع) و پیش از غیبت امام عصر(عج)، خاطرنشان کرد: ائمه(ع) از زمان امام صادق(ع) برنامه و رسیدگی کامل و منظمی بر پیروان مکتب خود داشتند که این امر از سوی نمایندگان و وکلای آنان در مناطق مختلف و البته به شکلی کاملا سری صورت می‌گرفت.
شیخ مهاجر، با اشاره به ورود مکتب اهل بیت(ع) به منطقه شام در صدر اسلام، اظهار داشت: معاویه، در آن زمان، با دستانی آهنین شام را در چنگ خود گرفته بود و اسلامی متفاوت و وارونه را در این دیار اجرا می‌کرد.
وی ادامه داد: نمایندگان ائمه(ع) در دیگر مناطق همچون ایران، سمرقند و مناطق دوردست به امور شیعیان می‌پرداختند امام شیعیان در شام از حضور و مراجعه مداوم به اهل‌بیت(ع) دور ماندند که البته هنوز دلیلی در اسناد و منابع در چرایی این موضوع به دست نیامده است.
این عالم عالی‌رتبه، مکتب اهل بیت(ع) را در تاریخ با تهمیش و ترذیل متعمدانه روبرو دانست و گفت: برای مثال شیعیان در سوریه به نصیری(منتسب به محمد بن نصیر) معروف شدند با وجود این‌که وی شخصیت مهم و معروفی نبوده است و این دغل و حیله‌ای بوده است تا مکتب اهل بیت(ع) را به حاشیه برانند.
وی شهید اول را نخستین فردی خواند که تشیع را براساس مرکزیت فقه و فقیه برقرار کرد و ادامه داد: در منطقه جبل عامل، اولین کسانی که با شهید اول به مخالفت برخاستند، علمای بومی و کم‌اطلاعی همچون «یلوشی» و «ابن یحیی» بودند.
شیخ مهاجر با اشاره به این‌که در زمان زعامت سری ائمه(ع)، برخی افکار مخالف و دگراندیش وارد افکار شیعیان شام شد، اذعان داشت: از جمله این افکار، ورود و نفوذ برخی اعیاد مسیحیت در میان شیعیان منطقه شام بوده است.
وی با رد اطلاق صفت «علوی» به عده‌ای خاص، خاطرنشان کرد: همه ما شیعیان علوی هستیم، ما نتیجه تشیع عقلی هستیم که از سوی شهید اول بنیان گذاشته شد و از بغداد وارد حبل عامل شده و به ما رسید.
این عالم دینی در توضیح اصطلاح تشیع شامی اظهار داشت: اصطلاح شیعه شامی را به این منظور به کار می‌برم تا الفاظ و صفاتی همچون علوی‌ها و بکداشی‌ها را به کار نبرم، این تفرق و تشتت اصولا با برنامه‌ریزی از سوی دشمنان انجام شده است.
در پایان این جلسه، به پرسش‌های تعدادی از حاضران در موضوعات مطرح شده پاسخ داده شد./907/د101/پ
ارسال نظرات