نقش ارزنده امام جواد در افشای خلافت ظالمانه عباسیان

حجت‌الاسلام والمسلمین سید محمود مجد، متولی مدرسه علمیه باقرالعلوم(ع) تهران در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری رسا، با اشاره به تلاش مأمون عباسی برای مخفی کردن نقش خود در شهادت امام رضا(ع)، گفت: وقتی مردم به نقش مأمون در شهادت امام رضا(ع) پی بردند، وجهه او در بین مردم بسیار خراب شد و او ناچار شد خود را به امام جواد(ع) خیلی نزدیک کند.

وی تخریب وجهه مردمی امام جواد(ع) و القاء این‌که ایشان هم وابسته به دربار و تشکیلات شده و تبرئه خود از شهادت امام رضا(ع) را هدف مأمون از نزدیک شدن به امام جواد(ع) دانست و افزود: مأمون عباسی همچنین با برگزاری جلسات پرسش و پاسخ، قصد سبک کردن امام جوادالائمه(ع) را داشت اما امام جواد(ع) به همه سؤالات پاسخ دادند.

حجت‌الاسلام والمسلمین مجد به درخواست مأمون از امام جواد(ع) مبنی بر ازدواج با دخترش ام الفضل اشاره کرد و با بیان این‌که امام(ع) ابتدا ابا کردند اما این امر در مقابل اصرار مأمون تحقق یافت، اظهار داشت: مأمون بسیار سعی می‌کرد که حضرت را در خراسان که پایتختش بود، نگه دارد تا ایشان را کنترل کند و وجهه‌شان را از بین ببرد اما امام جواد(ع) قبول نکردند و فرمودند که حتما باید به مدینه برگردم.

متولی مدرسه علمیه باقرالعلوم(ع) تهران ابراز داشت: سرانجام امام جواد(ع) به مدینه بازگشتند و با وجود سن کم، علم و دانش ایشان سبب شد تا مردم و به‌ویژه دانشمندان توجه خاصی به ایشان داشته باشند.

وی با اشاره به این‌که حدود هشتاد تن از علمای درجه یک بلاد اسلامی پس از انجام مناسک حج، در بازگشت به وطن، برای زیارت و استفاده از علم امام جواد(ع) در مدینه به محضر ایشان رسیدند، بیان داشت: این مسأله هم در زمان مأمون و هم در زمان معتصم عباسی اتفاق افتاد و وقتی خبر این موضوع به مأمون رسید، از نفوذ بسیار بالای امام(ع) بسیار عصبانی شد.

نقش ارزنده در افشای واقعیت‌های خلافت ظالمانه خلفا

حجت‌الاسلام والمسلمین مجد آثار و ثمرات بسیار زیاد در افشای واقعیت‌های خلافت ظالمانه خلفا باوجود مدت امامت بسیار کوتاه را یکی از ویژگی‌های اختصاصی امام جواد(ع) دانست و ابراز داشت: حرکت علمی امام جوادالائمه(ع) بسیار مؤثر بود که در آن وضعیت هم توانستند خود را معرفی و وجهه امامت را حفظ و هم چهره مأمون و معتصم را رسوا و مفتضح کنند.

متولی مدرسه علمیه باقرالعلوم(ع) تهران اظهار داشت: امام جواد(ع) با تلاش‌های علمی سعی داشتند که مردم را متوجه کنند تا اعتقاد تعبدی تنها نداشته باشند بلکه اعتقادشان مستدل به دلائل علمی باشد، همان عنایت خاصی که امام باقر(ع) و امام صادق(ع) داشتند و مردم از همین طریق به حقایق پی بردند./956/ت302/ن