نشست علمی آموزه‌های عرفانی در متون دینی برگزار شد
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، به همت مدرسه عالی حکمت و دین پژوهی و معاونت پژوهش مدرسه امام خمینی(ره) پیش از ظهر امروز نشست علمی با عنوان «آموزه‌های عرفانی در متون دینی» در سالن شهید صدر مجتمع آموزش عالی امام خمینی(ره) برگزار شد.
بر اساس این گزارش، حجت‌الاسلام گرجیان، عضو هیأت علمی جامعه المصطفی العالمیه دبیر علمی و حجج اسلام رمضانی، استاد حوزه علمیه قم و یزدان‌پناه، مدیر گروه عرفان مجمع عالی حکمت سخنرانان این نشست علمی بودند.
حجت‌الاسلام رمضانی، استاد حوزه علمیه در این نشست گفت: برای به وجود نیامدن شاعبه تحلیل در نصوص باید تمامی آیات و روایات را کنار هم گذاشته و آنان را با یکدیگر دید نه این‌که برخی از نصوص را در نظر گرفت و بقیه را کنار گذاشت.
وی با اشاره به روایتی از امام صادق(ع) گفت: معنی «الله اکبر» بزرگتر بودن خدا از کل ما شیء نیست چراکه در برابر و عرض او چیزی وجود ندارد که خداوند از آن بزرگتر باشد؛ خدای متعال برتر از آن است که به وصف درآید.
استاد حوزه علمیه قم با بیان این‌که «الله اکبر» به معنای «الله اکبر من أن بوصف» است، اظهار داشت: تنها چیزی می‌تواند مورد وصف قرار گیرد که قابل احاطه و در محیط انسان باشد اما خداوند نه‌تنها در محیط آدمیزاد نبوده بلکه انسان نیز در احاطه خداوند است.
وی با اشاره به روایتی از امام صادق(ع) در جلد 1 کتاب کافی، تصریح کرد: اگر اکبر بودن الله را به بزرگتری از اشیاء تفسیر کنیم، خدای متعال را محدود می‌کنیم چراکه لازمه بزرگتر از شیء بودن محدود به مکان بودن است، در صورتی که خداوند محدود نبوده و در حقیقت خداوند از به وصف درآمدن بزرگتر است.
حجت‌الاسلام رمضانی تأکید کرد: حضرت امیر مؤمنان علی(ع) در روایتی می‌فرمایند «توحیده تمییزه فی خلقه، تمییز بینون، الصفت لا بینونة العضله» و این حدیث بیانگر جدا نبودن خدا از خلق است؛ بنابراین وجود و اراده انسان شعاعی از وجود خدا است.
همچنین حجت‌الاسلام یزدان پناه، مدیر گروه عرفان مجمع عالی حکمت نیز در این نشست گفت: در متون دینی از تفکر در ذات خدا نهی شده اما در برخی از روایات نیز اوصافی از حضرت حق بیان شده است؛ این امر بیانگر نامتناهی بودن ذات خداوند و غیرممکن بودن تفکر در کنه ذات خدا است.
استاد حوزه علمیه قم اظهار داشت: در مقام علم باید میان عالم و معلوم مناسبت باشد درصورتی که ما محدود و خدا نامحدود و نامتناهی است؛ بنابراین رسیدن به کنه ذات خدا معنایی ندارد اما می‌توانیم به اجمال در مورد نامتناهی بودن خداوند صحبت کنیم.
وی تصریح کرد: کسی که مقرب درگاه خداوند میشود در واقع به خدا و وصف پروردگار از دیگران متمایز شده است؛ کسی که نماز می‌خواند و در پیشگاه خداوند به دعا و راز و نیاز برمی‌خیزد باید بداند با چه کسی مواجه میشود.
حجت‌الاسلام یزدان‌پناه در پاسخ به پرسشی مبنی بر وجه تمایز عرفان شیعی و ابن عربی گفت: میان عرفان شیعه و سنی فرقی وجود ندارد چراکه اصول عرفانی هر دو یکی است و شخصیتی همچون ابن عربی بسیاری از سرشاخه‌های عرفان خود را از روایات اهل‌بیت عصمت و طهارت(ع) گرفته است./997/پ202/ن